Beste antwoord
Absoluut zonder twijfel. Hierin wordt veel gerapporteerd over “Nou, hij is geen geweldige technicus of virtuoos.” En dat is waar. Maar overweeg dit: het is buitengewoon uitdagend om zowel eenvoudig NOG creatief als invloedrijk te zijn! Iedereen met de karbonades van Stanley Clarke of Jaco zal door de wereld met een “wow” worden ontvangen. Maar om de bas met een fractie van die techniek te benaderen en toch zon enorme impact te hebben, is iets dat maar weinigen kunnen bereiken. het is alsof je een geweldige romanschrijver wordt, maar jezelf beperkt tot woorden van 5 letters of minder. Als je wilt.
- Paul omhelsde het instrument met liefde en respect. Hij nam op met de andere Beatles, kwam dan binnen after = hours terug en nam zijn deel opnieuw op, om het te verfijnen en creatiever te maken, een beetje melodieuzer, een beetje meer onverwacht.
- Zelfs als bassist dacht hij meer als een componist-arrangeur. Hij creëerde een partij die, hoewel hij absoluut een eigen statement maakte, vooral bedoeld was om de tekst / melodie / zangstem te ondersteunen. Dit overstijgt het simpele instrumentalisme. Het is contextueel denken. (Ringo was op dezelfde manier.)
- Bedenk wat er in die tijd nog maar weinig gebeurde in de wereld van pop / rockbassisten. Het is niet alsof hij tonnen creatieve basinspiratie heeft gekregen om uit te putten. Dienovereenkomstig was hij een pionier.
Ik was pianist vanaf de leeftijd van 4. Toen ik 13 was, smeekte ik mijn vader om een goedkope basgitaar voor me te kopen, zodat ik kon transcriberen wat Paul deed het op het originele instrument. Een beetje zoals Cyrrano in het originele Spaans willen lezen, of zoiets. Ik had om een goedkope gitaar kunnen vragen om beter te leren wat Hendrix of Clapton aan het doen waren. Maar nee. Zo onder de indruk was ik van Paul. En van wat je op deze thread ziet, was ik zeker niet de enige.
Beetje een zijlicht: het is ongelooflijk hoeveel je over muziektheorie kunt leren door de basfunctie te bestuderen en door specifiek van onderaf aan muziek te denken omhoog. Dat is wat ik per ongeluk deed, vanaf mijn dertiende. Mijn oren waren zo goed in vorm dat ik tegen de tijd dat ik op de muziekschool kwam, letterlijk geen muziektheorie hoefde te studeren uit studieboeken (en ik was een theorie-comp major). Ik had alles leren horen. Ik moest alleen de juiste namen leren om de dingen te noemen die ik al had leren kennen. Ik heb deze gave bijna volledig te danken aan de Beatles, maar vooral aan Paul.
Antwoord
“Geweldig” zijn in bassen is onderhevig aan veel definities. Ik zou zeggen dat McCartney zich in de loop van de tijd ontwikkelde tot een solide en creatieve bassist – ondanks de mening van Quincy Jones over McCartneys zeer groene, vroege Beatles-basspel. Is hij een virtuoos met oogverblindende technische genialiteit? Nee, maar dat zou waarschijnlijk toch geen stijl zijn geweest die de Beatles-muziek goed deed.
Ik denk dat je kunt zeggen dat McCartneys basgitaar is gemaakt om het nummer en zijn stijl te dienen werd waarschijnlijk beïnvloed door het feit dat hij begon als gitarist. Hij bracht die gitaargevoeligheid in zijn basspel nadat hij in 1961 met tegenzin naar de bas was overgestapt nadat Stu Sutcliffe de band had verlaten, hoewel hij technisch gezien van de piano was overgestapt, omdat hij op dat moment geen gitaar had.
Soms drong zijn bas aan, zoals in I Saw Her Standing There. Soms was het melodieus en bood het een tegenmelodie, zoals in “With a Little Help From My Friends.” Soms zat het op interessante manieren over de nek, zoals in Rain. Soms was het absoluut briljant en hielp het echt bij het maken van het nummer, zoals in Something. Luister naar de bas in “Penny Lane.” Het brengt het nummer echt op een heerlijk melodieuze manier vooruit. Het is technisch niet moeilijk. Het is gewoon heel goed bedacht en perfect voor het nummer.
Ik speel zelf wat bas en ik heb veel geleerd door naar de baslijnen van McCartney te luisteren. Ik denk dat de meeste muzikanten hem zouden beschouwen als een zeer goede en effectieve bassist die enkele memorabele baslijnen had toen hij rond 1966 tot zijn recht kwam. Ontelbare bassisten zijn door hem beïnvloed. In rock- en popmuziek was hij degene die de bas cool maakte en velen inspireerde om het instrument op te nemen.