Beste antwoord
Ik weet niet of er een specifieke term stond die prins of prinses betekent in de klassieke periode, eerder het woord “Prins” (en natuurlijk prinses) komt van het Latijnse “Pinceps” een woord dat als “chef” of “leider” betekent, afkomstig van het woord voor “eerste” en was een titel die werd gebruikt voor de leider van de Senaat, begon het de betekenis te krijgen van Prins toen Augustus het toepaste op leden van zijn familie die min of meer de leiding hadden over Rome in de zomer, toen de Senaat niet in zitting was.
In middeleeuws / modern Grieks betekent het woord “Prinkips” of “Prinkipas” “prins” en “prinkipissa” betekent “prinses”. (De -ess, -esse -essa, -issa uitgangen komen uit het Grieks – speciaal uit het Macedonische dialect, het wordt een manier om titels te vervrouwelijken door de Hellenistische periode en later, daarom wordt het woord voor koningin / keizerin Vasilissa in plaats van Vasileia of Vasilinna of Vasilis. )
Wat betreft oude Griekse woorden om een kind van een koning te beschrijven, omvatte hegemon (leider, soeverein, Pinceps) vasilopais (kind van de koning) (in de Byzantijnse periode zouden er ook “vasilopoulos” en “vasilopoula” kind-zoon / dochter van de Vasileas-de koning of keizer zijn). Er was ook de term “Dhiadokhos” wat “opvolger” of “erfgenaam” betekent en die in het moderne Griekenland werd gebruikt als een term voor de kroonprins / erfgenaam die op de Griekse troon verscheen en werd op dezelfde manier gebruikt als de Franse dauphin. In het Byzantijnse rijk had je ook de term Πορφυρογέννητος (Porphyrogennitos) of iemand die in het paars geboren is. Het was nogal moeilijk om een ”Porphyrogennitos” te zijn (of voor meisjes een Porphyrogenniti of Porphyrogennitissa). Paars was lange tijd in verband gebracht met de hogere klassen en was in de Romeinse tijd een symbool van de keizer geworden. Om “in het paars geboren te worden” moest de persoon geboren zijn in de Porphyra, een paars-gemarmerde kamer bij het keizerlijk paleis in Konstantinoupoli. En de enige personen die dat mochten doen, waren vrouwen die getrouwd waren met een Vasileas (keizer), dus ze waren niet alleen de Vasilissa (keizerin), maar hadden een religieuze ceremonie ondergaan om de titel van Avghousta (Augusta) te krijgen. Het hebben van een dergelijke titel was belangrijk genoeg dat het als een tweede naam werd gebruikt – zoals keizer Konstantinos Porphyrogennitos VII.
Antwoord
Vrouwen hadden geen adellijke titels in het oude Griekenland en Rome. Ze werden beschouwd als het eigendom van hun vaders, ooms of broers totdat ze trouwden en daarna waren ze eigendom van hun echtgenoten. Zelfs de vrouwen van koningen (Latin Rex, Griekse Basileus of Despotes) en keizers werden niet genoemd. met het equivalent van de titel van hun echtgenoot tot in de vroege middeleeuwen. Zelfs toen konden vrouwen pas in de 16e eeuw n.Chr. zelfstandig regeren.