Beste antwoord
Dit is zowel gemakkelijk als moeilijk te beantwoorden.
Bruce Lees basiskunst was Wing Chun. Hij week er min of meer vanaf toen hij begin twintig was na zijn gevecht met Wong Man Jack in Oakland, CA. Lee zag de beperkingen in Wing Chun, hoewel hij Wong in dat gevecht had verslagen. Vanaf dat moment begon hij zich open te stellen voor het leren van een diversiteit aan systemen: TaeKwonDo, Karate, Boksen en Judo en JiuJitsu.
Hij omvatte wat hij noemde Jeet Kune Do, dat veel fysieke training omvat en technieken gebruikt van die belangrijke systemen (TaeKwonDo, Karate, Wing Chun, et al.) op een manier die hij het meest praktisch achtte bij straatgevechten / zelfverdediging. Jeet Kune Do (JKD) betekent “de weg van de onderscheppende vuist.
Sommigen beweren dat JKD geen eigen stijl is, maar eerder een filosofie en niet gestructureerd als een school in wat we zien in Karate of TaeKwonDo en andere traditionele kunsten. Dit is een beetje waar, maar JKD heeft wel een filosofie met technieken en vechtmethoden.
Lees vechtmethode is snel en “vastberaden”. Zijn aanvallen halen uit in 1 à 2 combos of 1 à 2 à 3 combos die neerhalen en submissies kunnen inhouden. Het is niet lang en golvend zoals we zien in Wushu- of Shaolin-stijlen. Het is ook niet echt Wing Chun met afbuiging en korte-afstandsaanvallen.
Lee vecht in uitbarstingen. Hij prikt vaak met snelle uitbarstingen zoals een bokser zou doen om openingen te creëren. Ik heb gemerkt dat Lee graag hand- of beenstakingen met lead leuk vindt en ronde en zijwaartse kicks als jabs zal gebruiken.
Lees benadering is om de tegenstander (letterlijk) te verslaan en snel toe te slaan op een manier zoals om de ander zo snel mogelijk uit te schakelen. Het gevecht mag niet langer duren dan 10 seconden.
Wat het arsenaal van Lee betreft: hij gebruikt verticale stoten van Wing Chun voor jabs en kan stoten in boksstijl opnemen – uppercuts en hooks. Hij houdt ook van Round Kicks en Side Kicks. Ik zie hem niet al te vaak Front-kicks of Crescent-kicks gebruiken, maar Hook-kicks zijn behoorlijk gebruiksvriendelijk voor Lee en JKD. Hook kicks zijn erg lashy en snel. Crescent heeft een beetje zweepslag, maar het is meer uitgebreid en golvend en het duurt te lang om uit te voeren, vooral in een straatsituatie. In feite zijn zelfs TKD-kampioenen omgekomen bij straatconfrontaties wanneer ze een halve trap gebruikten: hun tegenstanders lazen het en kwamen met steken in de romp naar binnen. Ik denk dat het ook komt doordat Lee de voorkeur gaf aan een meer zijwaartse houding in de strijd die het grootste deel van het lichaam wegschaduwt van de aanvaller en je in staat stelt om voornamelijk je loden hand en been te gebruiken. Vandaar dat de lead jabs voor hand en voet een JKD-hoofdbestanddeel zijn.
Naar mijn mening wordt JKD heel erg gedragen als een Wing Chun-Karate-manier van vechten. Het is lineair zoals zowel Wing Chun als Karate. Het is vriendelijk voor Wing Chun-blokken en stoten. Maar het is ook “Karate-gemotiveerd” vanwege zijn energie naar technieken voor één slag en het gebruik van Karate kicks in de zij- en ronde kicks. Het heeft een “KarateEnergy” in die zin dat het veel focus en kracht in enkele trappen legt. Het is dus interessant door hoe het voornamelijk de ronde- en zij-kicks gebruikt.
Antwoord
Hoewel Bruce Lee er nooit zo dol op was om een andere sekte te creëren en zijn denkrichting de beste die er is te noemen zoals veel andere leraren, koos hij verschillende elementen uit verschillende vechtsporten en combineerde hij de beste delen om een vechtstijl te creëren die volgens hem meer geschikt is voor real-life scenarios. De stijl werd Jeet Kune Do (afgekort als JKD) genoemd en vertaalt naar “de weg van de onderscheppende vuist”.
Why Did Lee Met dit idee bedacht?
Lee trainde sinds zijn jeugd in Wing Chun en andere vormen van Kung Fu, maar hij had ook een scherp oog voor praktische zaken. Met behulp van die gave kon hij de gebreken of eerder onpraktische bewegingen van alle stijlen die hij kende, ontdekken. Lee was heel open over de kritiek van andere vechtsporten en noemde ze zwemmen op het droge.
Dit leidde tot zijn zoektocht om alleen de bewegingen te selecteren en te gebruiken die in gewone en reële situaties werken. Dit leidde er uiteindelijk toe dat Lee een vorm van vechtsporten bedacht die in zijn woorden “vormloos” is.