Beste antwoord
Glaswegians (dat wil zeggen, mensen uit de stad Glasgow, Schotland) zijn dol op pakora , vooral de plantaardige versie.
Ik kan je vertellen dat het absoluut niet nodig is om het woord pakora in het Engels (of een andere taal trouwens) als je in Glasgow bent: als er één Hindi-Urdu-woord is dat iedereen in Glasgow kent, dan is dit het wel. U kunt het woord pakora in Glasgow gebruiken en iedereen zal begrijpen wat u bedoelt. Geen vertaling vereist.
Ziet u, wij Schotten – vooral degenen onder ons die afkomstig zijn uit het westen van het land – staan bekend om onze liefde voor gefrituurd voedsel. Het is misschien een beetje een stereotype (naast roodharige mannen in kilt die whisky drinken en Irn Bru om acht uur s ochtends – niet! ), maar er zit een kern van waarheid in. Dus toen ‘Indiaas’ eten in de jaren zestig op grote schaal in Glasgow arriveerde, stond pakora op het menu – en het is er nooit van af geweest. (Overigens gebruik ik hier de omgekeerde kommas rond het woord Indiaas omdat veel van de Indiase restaurants in de stad in feite eigendom zijn van en worden gerund door Pakistanen, maar de restaurants omschrijven zichzelf bijna altijd als Indiaas.)
Wat is er niet leuk aan? Het is heet, knapperig, pittig en wordt geleverd met een saus die je thuis zou kunnen proberen te maken, maar die altijd beter smaakt ter plaatse in het restaurant. Het doet het gewoon. Indiase restaurants in Glasgow leven en sterven volgens de standaard en reputatie van hun pakora : zeldzaam is de maaltijd in een IJslands Indiaas restaurant dat niet begint met het ritueel van een groot bord met pakora dat iedereen kan delen. Een Indiaas restaurant in Glasgow dat geen pakora op het menu heeft staan, kan net zo goed zijn deuren sluiten, want er komt niemand.
Stel je mijn verbazing voor, toen ik als tiener naar Engeland naar het zuiden kom en ontdek dat veel Indiase restaurants in Engeland geen pakora op het menu hebben staan (of, als ze dat doen, is het de minder geliefde kipversie, die niet dezelfde textuur of knapperigheid heeft als zijn plantaardige neef). De travestie! In plaats daarvan is het ‘rituele voorgerecht’ in de meeste Indiase restaurants in Engeland poppadums met chutney. Door de jaren heen ben ik gewend geraakt aan deze ‘vreemde’ Engelse praktijk (zoals zoveel). Maar aangezien ik mijn vingers gebruik om het ziljoenste bord ter grootte van poppadum te verdelen, kan ik niet anders dan het gevoel hebben dat diners in Indiase restaurants in Engeland ontbreken uit – ze zouden zo veel meer genieten van vers gemaakte pakora met pittige saus! Dit is absoluut één ding dat Schotland beter doet dan Engeland – het voorgerecht in Indiase restaurants!
En nee, een ui bhaji (dat is verkrijgbaar in de meeste Indiase restaurants in Engeland), hoewel vergelijkbaar met pakora , snijdt de mosterd hier niet. Om te beginnen is het te vettig (en dat komt van een Schot!). Nee, het moet het echte werk zijn – pakora of bust.
Kortom, ik denk dat dit artikel mijn lange manier om te zeggen dat het niet nodig is om een Engelse vertaling te vinden voor pakora . Het oorspronkelijke woord doet het prima en is zeker in het lexicon van de Engelse taal terechtgekomen – tenminste in Glasgow.
Is mise le Meas , Eòghann
Dit is wat je zoekt – accepteer geen vervangers !
(De roze saus op de voorgrond is de unieke IJslandse manier om pakora te serveren: het is eigenlijk niet zo moeilijk om maken als je weet hoe, maar, zoals het bovenstaande artikel zegt, het smaakt altijd beter vanuit het restaurant dan wanneer je het zelf thuis maakt. Restaurants die pakora met kant-en-klare chilisaus, chiliketchup, tamarindesaus enz. – in feite iets anders dan roze saus – nemen een kortere weg. Vraag altijd naar de roze saus! )
( Eerlijk gebruik van afbeelding voor educatieve, niet-commerciële doeleinden oses: geen inbreuk op enig auteursrecht bedoeld. Als deze afbeelding van jou is en je wilt dat ik hem verwijder uit dit artikel, laat het me dan weten in de reacties hieronder, en ik zal hem graag verwijderen. )
Antwoord
Mulk Raj Anand heeft een grappige vertaling voor pakoras “Maïspoeder dumplings gebakken in olijfolie.Met gepaste verontschuldigingen aan de grote schrijver vind ik het liefst fouten in de langdradige uitdrukking. Ten eerste is het geen maïspoeder maar grammeel (besan) dat wordt gebruikt bij het maken van ‘pakoras’. Ik heb geen bezwaar tegen ‘dumplings’, maar ‘bakken’ is verkeerd. Ten tweede is het proces frituren en in India is de olie die bij het frituren wordt gebruikt mosterdolie. Misschien schreef meneer Anand voor het westerse publiek, dus heeft hij misschien doelbewust olijfolie gebruikt. Ik vraag me af waarom ‘pakoras’ niet goed past bij