Hoe te bidden? Vraag ik om een ​​beter leven? Dank ik God voor wat hij me tot nu toe heeft gegeven? Ga ik naar de kerk? Ik ben nooit religieus geweest omdat mijn familie nooit geloofde, maar nu ben ik er klaar voor. Hoe geef ik mezelf over aan God


Beste antwoord

Je relatie met God is iets heel persoonlijks. U moet vinden welke relatie u wilt. Ik kan alleen mijn ervaring met jullie delen en wat ik uit die ervaringen leer. Dus het volgende is uit mijn persoonlijke ervaring….

Allereerst kan geen enkele religie je die intieme relatie met God geven. Het zijn allemaal ijdele pogingen om God uit te leggen, geld te verdienen en anderen te beheersen. Je hebt het geluk niet geïndoctrineerd te zijn in een religie. Dank je ouders daarvoor.

Als je jezelf echt aan God wilt overgeven, je aan God wilt overgeven, dan hoef je helemaal niet te bidden. U moet stil zijn en luisteren. Wees stil en voel. U kunt dit overal doen. Thuis, in de natuur, in een kerk, in een kantoorpand, in een stadsstraat. God is overal. Er is geen speciale plaats. Er is geen plaats waar God niet is.

Leer dan te mediteren. Oefen elke dag meditatie. Ik ga een reeks meditaties plaatsen die je kunt oefenen als je je aan God wilt overgeven. Oefen ze allemaal minimaal 2 weken, minimaal 4 keer per dag. Geef nooit op. God wacht op je.

Oefen deze met toewijding in de volgorde van hun uiterlijk… ..

Wanneer je dit doet, geef je je over aan God. Als je je de eerste keer aan God overgeeft, kan dat beangstigend zijn, want het voelt alsof je dood gaat. Doe het toch.

Ik doe het elke dag en ik schrijf je dit nog steeds.

Als je dit doet, zal je leven perfect zijn. Je zult innerlijke rust hebben en de allerbeste persoon zijn die je maar kunt zijn.

Je kunt hier meer over lezen op mijn blog, vermeld mijn referentie hierboven.

Pas op,

Jon

Antwoord

Ten eerste kan alleen JIJ weten of je gebed is “Echt” of niet.

Buiten dat besef en interne strijd is er weinig of niets dat iemand anders kan doen of zeggen. Maar omdat ik ben wie ik ben en een deel van wie ik ben onderhevig is aan breedsprakigheid, zal ik proberen beknopt te zijn en simpelweg een paar dingen te noemen waarvan ik hoop dat ze een aanmoediging voor je zijn.

  1. Alleen al het feit dat je steeds “opduikt”, is al een groot probleem. Soms, zelfs vaak, bid je misschien maar halfslachtig, maar dat betekent dat de helft van je hart ER is. God kan en zal dat gebruiken! Er is geen relatie, er is geen communicatie als beide partijen er niet zijn. Voor de overgrote meerderheid van de mensen is alleen verschijnen voor gebed het grootste deel van het leren God horen en het ontwikkelen van een relatie met de Maker van het Universum.
  2. Ons wordt beloofd dat wanneer we niet kunnen verwoorden – of zelfs Denk helder na over wat er in ons hart of onze geest leeft, de Heilige Geest (die in u woont, onthoud alstublieft!) zal het van daaruit overnemen en onze huidige toestand tot uitdrukking brengen. Er is geen speciale taal, woordkeuze of tussenpersonen vereist. Zie Roman 8:26 en de tekst eromheen. Ik denk dat je zowel bemoediging als misschien zelfs een beetje ontzag zult vinden in wat je daar is beloofd.
  3. Te vaak beginnen en eindigen onze gebeden als niets meer dan verzoeken aan God om tussenkomst of voor persoonlijke genezing van een soort (genezende ziekte, verbroken relaties, een gebroken geest, een zondepatroon waarin we ons gevangen voelen, enz.). Er is helemaal niets mis of ongepast aan vragen, zelfs onze Vader om hulp en begeleiding smeken. Nee, dit is iets dat we moeten doen, moeten doen, moeten doen … MAAR, merk op dat ik “begin en einde als” petitie zei. Vaak zijn we niet stil en luisteren we niet. We vragen, vragen, vragen, zonder na te denken of tijd te besteden aan luisteren. Het is een beetje zoals een vriend opbellen als je wanhopig geld tekort komt voor een vreselijk belangrijke en verontrustende tijdelijke noodsituatie, zeg tegen hem: “Help me, ik heb nu geld nodig!” hang dan op voordat ze je kunnen antwoorden of je kunnen herinneren aan de noodvoorraad aan geld die je een paar jaar geleden had verdiend door het in een koffiekan op een achterbank in je garage te verstoppen. Je hing op, nog steeds in je staat van nood – en in paniek – voordat je zelfs maar de ander toestond je te helpen; in dit geval niet door u precies te geven waar u om vroeg, maar door u te herinneren aan iets dat u was vergeten. Ik doe dat veel te vaak met God.
  4. Naarmate ik ouder word, koester ik de tijd die ik steeds meer met mijn vrienden doorbreng. Het is niet zozeer wat we samen DOEN; het is dat we gewoon samen ZIJN. Het kostte me een hele tijd om dit uit te zoeken, maar zo gaat het steeds meer met God & mij. Ik wil gewoon in Zijn aanwezigheid zijn. Al het andere komt voort uit of vloeit voort uit die ontwikkeling van een relatie. Meer en meer luister ik eerst, dan vertel ik wat er aan de hand is of bied ik mijn petitie (s) aan, en dan doe ik mijn best om opnieuw te luisteren. Inschuimen, uitspoelen, herhalen.Tegenwoordig heb ik geen gereserveerde gebedstijd, maar vang ik de hele dag (en soms ook s nachts) gebedstijden op. Ik neem de instructie “bidden zonder ophouden” van de apostel Paulus serieus. Als je het nog nooit hebt gelezen, lees dan “ The Practice of the Presence of a God” door broeder Lawrence, opgetekend in de 17e eeuw. Er zijn veel plaatsen waar u gratis pdf- of e-bookversies kunt vinden. Hoewel de taal niet “modern” is (er is een modernere editie beschikbaar, maar deze valt onder auteursrechtelijke bescherming), maar de lessen die Br. Lawrences voorbeeld is tijdloos.

Blijf verschijnen. Besteed wat tijd aan alleen maar luisteren. Geniet van de vreugde in de aanwezigheid van Degene die van je houdt. Het “bidden” zal komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *