Beste antwoord
Het feit is dat de masoretische tekst van de Hebreeuwse Bijbel en de christelijke Bijbel 150 psalmen bevatten, maar sommige vroegste Griekse vertalingen van het Oude Testament – namelijk de Septuaginta en de Syrische bijbel – omvatten Psalm 151 en Psalm 152-55.
De vroege kerkvaders beschouwden Psalm 151 niet als canoniek, dus het is niet inbegrepen in de meeste protestantse of katholieke bijbelvertalingen. Echter, Wikipedia merkt op:
Zowel de oosters-orthodoxe kerk als de koptisch-orthodoxe kerk, de Armeense Apostolische Kerk en de Armeens-Katholieke Kerk [citaat nodig] aanvaarden Psalm 151 als canoniek. Rooms-katholieken, protestanten en de meeste joden beschouwen het als apocrief. Het wordt echter gevonden in een bijlage in sommige katholieke bijbels, zoals bepaalde edities van de Latijnse vulgaat, evenals in sommige oecumenische vertalingen, zoals de New Revised Standard Version.
Er zit geen nummer op Psalm 151 in de Septuagint. Uit de titel die aan de psalm is gegeven, laat het zien dat hij overtollig is: “Deze psalm wordt toegeschreven aan David en staat buiten het nummer. Toen hij Goliath doodde in een tweegevecht.”
Here is Common English Bible ( CEB) tekst van Psalm 151A [Hebreeuws] :
Een halleluja van David, de zoon van Isaï.
1 I was de kleinste van mijn broers, de jongste zoon van mijn vader. Hij maakte mij tot herder van zijn kudde, heerser over hun jongen.
2 Mijn handen maakten een fluit, mijn vingers een lier. Laat me de Heer eer geven, dacht ik bij mezelf.
3 De bergen kunnen niet van God getuigen; de heuvels kunnen hem niet verkondigen. Maar de bomen hebben mijn woorden gekoesterd, de kudden mijn daden.
4 Wie kan verkondigen, wie kan aankondigen, wie kan de daden van de Heer bekendmaken? God heeft alles gezien; God heeft alles gehoord; God heeft geluisterd.
5 God heeft zijn profeet gestuurd om mij te zalven; Samuel om me geweldig te maken. Mijn broers gingen erop uit om hem te ontmoeten, knap in vorm en uiterlijk:
6 Hun gestalte lang, hun haar mooi, maar de Here God koos hen niet.
7 In plaats daarvan, hij stuurde en nam me weg van het volgen van de kudde. God heeft mij gezalfd met heilige olie; God maakte mij leider voor zijn volk, heerser over de kinderen van zijn verbond.
Antwoord
De psalm is door David geschreven na zijn gevecht met Goliath.
“Ik was klein onder mijn broers, en de jongste in het huis van mijn vader; Ik hoedde de schapen van mijn vader. Mijn handen maakten een harp; mijn vingers vormden een lier. En wie zal het mijn Heer vertellen? De Heer zelf; hij is het die hoort. Hij was het die zijn boodschapper stuurde en me van mijn vaders schapen nam en me zalfde met zijn zalfolie. Mijn broers waren knap en lang, maar de Heer was niet blij met hen. Ik ging de Filistijn tegemoet en hij vervloekte me bij zijn afgoden. Maar ik trok zijn eigen zwaard; Ik heb hem onthoofd en de schande van het volk Israël weggenomen. ” Psalm 151: 1–7
De traditionele Hebreeuwse en christelijke bijbel bevat 150 psalmen. Sommige versies van de Bijbel, zoals die gebruikt door de Grieks-orthodoxe kerk, bevatten echter Psalm 151.
Psalm 151 is niet beschouwd als canoniek in het protestantisme of het katholicisme en is niet opgenomen in de meeste protestantse of katholieke bijbelvertalingen. De psalm beweert te zijn geschreven door David en spreekt over zijn keuze door God als de nieuwe koning van Israël en over Davids overwinning op de Filistijnse reus Goliath.
Tot de twintigste eeuw was Psalm 151 bij moderne geleerden alleen bekend als een Griekse, Latijnse of Syrische tekst, die verscheen in de Septuagint (LXX) en vertalingen gemaakt vanuit de Septuaginta. Maar toen werden de Dode-Zeerollen ontdekt, en Psalm 151 werd in een van de rollen gevonden. De Hebreeuwse versie van Psalm 151 (in de Qumran-rollen) verschilt enigszins van de LXX-vertaling; in de Hebreeuwse versie is de psalm opgesplitst in twee afzonderlijke teksten, die vervolgens worden gecombineerd en gecomprimeerd tot een kortere tekst in de LXX.
Er zijn een paar redenen waarom Psalm 151 niet in de meeste bijbels voorkomt. Een daarvan is dat de psalm geen deel uitmaakte van de traditionele of Masoretische Hebreeuwse tekst. Het traditionele judaïsme beschouwt Psalm 151 als een onderdeel van de apocriefen . Een andere is dat, hoewel Psalm 151 in de Septuaginta voorkomt, de vertalers van die versie het markeerden als “ niet van het nummer” ; dat wil zeggen, ze beschouwden Psalm 151 niet als een officieel onderdeel van de bijbelse canon.