Beste antwoord
Marine zoogdieren zijn aquatische zoogdieren die voor hun bestaan afhankelijk zijn van de oceaan en andere mariene ecosystemen. Hieronder vallen dieren zoals zeehonden , walvissen, lamantijnen, zeeotters en ijsberen.
Het woord vinpotig betekent vinpoot “, zoals de vier poten van zeehonden , hebben zeeleeuwen en walrussen zich ontwikkeld tot zwemvliezen die beter passen bij hun leven in het water. Het zijn geen vissen ! Hoewel een groot deel van hun leven in de zee wordt doorgebracht, zijn vinpotigen warmbloedige, luchtademende zoogdieren die bekend staan als zeezoogdieren.
vinpotigen , algemeen bekend als zeehonden, zijn een wijdverspreide en diverse clade van vleesetende, vinvoetige, semiaquatische zeezoogdieren.
Zeehonden zijn zeer intelligente dieren en ze zijn gebruikt in een verscheidenheid aan natuurbeschermingsprogrammas zoals die bij Sea World. Het is echter erg belangrijk om te begrijpen dat het nog steeds wilde dieren zijn. Het is bekend dat ze bijten en mensen aanvallen die te dicht bij hen komen.
Antwoord
IJsberen zijn intelligent, opportunistisch en stalkers. Ik heb onlangs een in Canada geproduceerd programma (Nature of Things) bekeken. De show ging over de impact van klimaatverandering op de ijsberen en enkele gedragsveranderingen om te overleven en honger te verminderen. Afhankelijk van het gebied in het Canadese Noordpoolgebied werden nieuwe voedingsstrategieën gefilmd. Sommige poolberen visten in een rivier op een poolvis en niet op zalm – niet zo succesvol als hun neven, wiens klauwen perfect zijn voor zalm. Een moederijsbeer beklom onzekere kliffen om eieren en kuikens uit nesten te plunderen. Het meest verbazingwekkende was dat er een gedragsverandering plaatsvond in een deel van Hudson Bay waar belugas geboren worden. Poolbeerberen wachtten op enorme rotsen terwijl het tij kwam. Toen een babybeluga voorbij zwom, sprong de beer. Ik weet niet zeker of het hetzelfde programma was, maar ik keek naar de impact op klimaatverandering op een traditioneel voedergebied. Walrussen jagen op ijsschotsen. De klimaatverandering had echter ijsschotsen geëlimineerd, zodat de walrussen zich allemaal verzamelden op een rotsachtige kust. Er waren er te veel voor het gebied, dus sommigen slaagden er moeizaam in om een steile helling op te klimmen voor ruimte. Hun pad naar beneden was lelijk en fataal. IJsberen kwamen ter plaatse en gingen opruimen. De natuur lijkt wreed. Soms wordt de cirkel van het leven een walgelijke en onwetende verklaring voor menselijk gedrag dat klimaatverandering veroorzaakt. Het belangrijkste roofdier van de Noordpool past zich aan om uithongering te voorkomen, sommigen met succes en sommigen sterven. De dood van die walrussen was tragisch en hartverscheurend om te zien.