Is het waar dat medewerkers van Safeway in San Jose, Californië, niets mogen doen aan de mensen die zij voedsel zien stelen? Als dat waar is, wat moeten ze dan doen?

Beste antwoord

Hier is een enigszins gerelateerd verhaal waarvan ik denk dat het nog steeds de kern van de vraag raakt. Mijn eerste baan was als bediende in zakken doen bij een grote supermarkt. Als onderdeel van mijn taken moest ik aan het eind van de avond alle boodschappenkarren ophalen die buiten stonden. Op een avond was ik op de parkeerplaats boodschappenkarren te halen toen ik een vrouw in de buurt hoorde schreeuwen: “Mijn sleutels, mijn tas! Hij heeft mijn tas gestolen! “Ze huilde als de doden. Ik rende naar hem toe en een man in een hoodie rende weg van de schreeuwende vrouw. Ik was 17 jaar oud en waarschijnlijk niet veel meer dan 100 lbs. De dief was waarschijnlijk rond de 200 lbs en in zijn late 20 “s. Zonder na te denken begon ik hem over de parkeerplaats te jagen en schreeuwde dat hij moest stoppen. Hij bleef rennen. Ik bleef rennen. Hij begon te schreeuwen: “Ik heb een mes”, maar bleef voor me wegrennen. Ik zette de achtervolging voort. Ik joeg hem uiteindelijk naar een redelijk drukke parkeerplaats bij een benzinestation en schreeuwde daar naar de klanten dat de man die ik achtervolgde een dief was. 3 grote mannen hoorden het en kwamen me te hulp. We omsingelden hem. Ik was euforisch. We hadden hem nu. Er was geen manier waarop hij door deze dikke kerels heen zou komen. Dat hoefde niet. Hij keek naar deze grote kerel die om hem heen sloot, draaide zich om en keek me aan, legde me neer met een enkele stoot en rende toen door het gat naar een vluchtauto die bestuurd werd door een vriend die vlakbij stond te wachten. / p>

Ik stond een minuut later op en liep terug naar de kruidenierswinkel waar ik werkte. De politie was nog niet aangekomen maar de dame op de parkeerplaats was nu stil. Het bleek dat de dief de tas in een struik * had gegooid zodra ik hem begon te achtervolgen (ik kon het niet zien omdat het donker was en de parkeerplaats niet goed verlicht was.) Achteraf gezien was wat ik deed dapper , het was ook behoorlijk stom. Gelukkig voor mij was alles om te laten zien voor mijn avonturen een gebroken bril en een blauw oog, maar ik had ernstig gewond of zelfs gedood kunnen worden. Hij had gemakkelijk de waarheid kunnen vertellen over het mes dat hij beweerde te hebben, of erger nog, hij had een pistool. En alles waarvoor? Die man had de portemonnee niet eens meer. Denk er nu over na vanuit het perspectief van mijn bedrijf. Ze verloren s avonds een werknemer, maar voelden zich toch verplicht om mij de rest van mijn dienst te betalen, mijn doktersrekeningen te betalen en mijn bril te vervangen. De manager moest ook de tijd nemen om met de politie te praten, want ik was erbij betrokken, praatte met het bedrijf en al het andere papierwerk dat erbij betrokken was. Nogmaals, allemaal waarvoor? Alles bij elkaar genomen heeft mijn bedrijf waarschijnlijk $ 1000 aan waarde verloren door de ontmoeting en naar alle waarschijnlijkheid waren de portemonnee en bezittingen van de vrouw waarschijnlijk minder dan een paar honderd dollar waard.

Als ik erover nadenk, heb ik er geen spijt van wat Ik heb een beetje gedaan. Het heeft me veel over mezelf en andere mensen geleerd. ** Dat gezegd hebbende, weet ik zeker dat mijn bedrijf wenste dat ik het incident zojuist aan het management had gemeld en mijn dag doorging.

* Ik ontdekte het de volgende dag dat een van de grote mannen bij het tankstation het kenteken had opgeschreven en het aan de politie had gegeven die de mannen ongeveer 20 minuten later had gepakt en gearresteerd.

** Een van de lessen die ik leerde van de incident was dat het leven niet eerlijk was. Nadat ik mijn achtervolging op de dief was begonnen, benaderde iemand anders die op de parkeerplaats was de vrouw en bood haar aan haar te helpen zoeken naar haar tas en vond die in die struik. Ze gaf hem het contante geld van $ 50 ze had het als beloning. Ik kreeg niets anders dan een bedankje, ook al was ik zowel de reden dat haar tas was gevallen en er gewond raakte. Ik deed absoluut niet wat ik deed in afwachting van een beloning, maar ik was 17 en toen was $ 50 dollar veel geld.

Antwoord

Als iemand die veel winkeldiefstal heeft gedaan bij 14-15, laat me zeggen dat het heel gemakkelijk is. Dit is niet echt om je op ideeën te brengen, maar om je te laten zien hoe winkeldieven werken. Als je het toch gebruikt, zou je zelfs als minderjarige in ernstige problemen kunnen komen.

Ik had twee technieken.

  1. In de meeste winkels:

Pak wat je wilt. Controleer of er een verwijderbare barcode is. Als het niet teruggeplaatst is. Doe net alsof je er een beetje naar kijkt en neem het dan mee terwijl je doet alsof je naar andere dingen zoekt. Terwijl je dat doet, trek je het label discreet los en vermijd je ernaar te kijken. je moet doen alsof je het opnieuw koopt. Als het eenmaal uit is, verberg het dan in je handen en kijk naar een ander object, doe alsof je het overweegt en plak het er dan discreet op als het een plakkerig label is, of zoek anders een plek om verberg het.

Ga rond op zoek naar andere dingen, pak andere dingen op, bekijk de labels, exc … en verstop het ding discreet in je zakken / mouw of tas. Kijk meer rond, koop bij voorkeur een kleine iets. Loop dan gewoon naar buiten. Dit werkt natuurlijk alleen voor kleinere dingen.

2) in kleding- of départementwinkels

Probeer dit alleen als niemand je spullen in de kleedkamers controleert. Als je kleding wilt, pak dan alle kleren die je wilt (hoe meer hoe beter). Verberg de items die je wilt stelen in het midden. Ga naar de kleedkamers. Rip van de tags en H ze waar je kunt. Als je een groter object wilt, neem ze dan gewoon niet erg discreet mee van waar ze zijn. Neem er niet meer dan twee mee. Ga normaal rondkijken voor spullen en neem dan een paar kledingstukken om te passen. Zorg ervoor dat de andere spullen die je hebt “verstopt” zijn tussen de kleding die je hebt uitgekozen en je benen als je binnenkomt. Probeer een item uit, en terwijl je bezig bent, verwijder je de labels voor de objecten die je wilt en verberg de labels. Stop ze in je tas. Bij voorkeur een beetje verborgen. Laat de andere items er dan uitzien alsof ze zijn gepast. Als er een grotere spiegel is, kijk die dan erin. Omdat je er echt uitziet alsof je ergens naar op zoek bent. Wacht dan even. Doe dan alsof je de gestolen spullen terugplaatst waar je ze hebt meegenomen. Doe de kleren dan weer terug . Kijk naar een kledingstuk en aarzel zichtbaar. Leg het dan terug. Koop iets als je kunt. Kruis dan je vingers en loop naar buiten.

Als er anti-diefstal is, knip dan de stof eromheen af. Ik heb dat maar één keer afgehandeld, ik moest het met mijn handen afzetten. Als je een scheermesje of zoiets gebruikt. Verberg de antidiefstal daarna.

Dit is hoe ik het deed en ik denk dat veel andere mensen deze technieken hebben gebruikt. Ik denk dat de beveiliging niet echt weet hoe ze niet voor de hand liggende winkeldieven moet detecteren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *