Beste antwoord
Door een stervende goudvis in zout water te plaatsen, zal hij in de meeste omstandigheden zijn leven niet redden. Zout is en wordt nog steeds gebruikt als medicijn voor zoetwatervissen en het kan heel goede dingen doen, maar slechts enkele dingen kunnen op zout reageren. Het is geen goede tonic en mag niet als tonicum aan zoetwatertanks worden toegevoegd, hoewel dat een zeer populaire overtuiging is dat dateert uit het begin van de twintigste eeuw, min of meer.
Het zout dat je gebruikt, ondanks algemeen geloof, hoeft geen aquariumzout te zijn. Aquariumzout en tafelzout zijn hetzelfde, behalve dat aan tafelzout in Noord-Amerika wat jodium is toegevoegd, in zeer kleine hoeveelheden.
Het jodium zal de vissen geen pijn doen. Tafelzout bevat ook een antiklonteradditief en het zou veel mensen kunnen verbazen te vernemen dat veel van de merken aquariumzout ook exact hetzelfde antiklonteradditief bevatten. Het kan een cyanidederivaat zijn, Yellow Prussiate of soda genaamd, wat eng klinkt, maar de meesten van ons eten het dagelijks en hebben geen nadelige gevolgen. Een ander antiklonteradditief is natriumaluminosilicaat. Het is ook onwaarschijnlijk dat het de vis pijn doet. In een noodgeval, zoals nitrietvergiftiging, zou ik elk zout gebruiken dat ik in handen zou kunnen krijgen, zonder me zorgen te maken over de toevoegingen. Als er geen nood is, zou ik puur zeezout gebruiken, zonder enige vorm van toevoegingen.
Dus als je aquariumzout gebruikt, gebruik je misschien dit cyanidederivaat of het andere, omdat de labels vaak niet zeggen. Het zout is niet bedoeld om door mensen te worden geconsumeerd, dus ze hoeven het niet te zeggen.
Zeezout is redelijk veilig in het gebruik. Natuurlijk zitten er een heleboel mineralen in, maar die zullen de vissen ook geen kwaad doen. Mijn voorkeur gaat uit naar zeezout waar geen enkele vorm van toevoegingen aan zit. Dat staat op het etiket op het product.
Zout kan ook niet uit een zoetwatertank worden verwijderd, tenzij je het daarna helemaal leeg laat lopen.
Dus ik gebruik liever zout in de vorm van een duik of bad, buiten de tank. Het kan nuttig zijn bij huidparasieten, sommige huidziekten en bij nitrietvergiftiging. Vissen moeten nauwlettend worden gevolgd, omdat ze ondersteboven kunnen raken, dat wil zeggen hun evenwicht verliezen in een zoutbad. Ze moeten onmiddellijk weer in zoet water worden geplaatst als ze hun evenwicht verliezen, zodat ze niet worden geschaad.
Antwoord
Het zou behoorlijk snel en traumatisch sterven.
Vissen moeten de hoeveelheid water en zout in hun lichaam de hele tijd compenseren door middel van een proces dat osmoregulatie wordt genoemd. Zout trekt altijd water aan, denk na over hoe we zout gebruiken om water te verwijderen uit zaken als gezouten varkensvlees.
Chemisch gezien willen het water en het zout altijd in dezelfde verhouding binnen de vis en buiten de vis zijn. Dat is echter slecht voor de vissen, want de vis heeft een andere zout- en waterbehoefte nodig dan zijn omgeving.
Ter compensatie hebben vissencellen dus kleine zoutpompen in zich om zout actief naar binnen of buiten hun lichaam te verplaatsen. en ze urineren om het overtollige water kwijt te raken.
Zoetwatervissen hebben meer zout in hun lichaam dan het water om hen heen, dus ze moeten eraan werken om dat zout binnen te houden en het water buiten te houden. Dus hun lichamen nemen de hele tijd zout op en scheiden water uit.
Als je een zoetwatervis in zout water legt, zou zijn lichaam dat blijven doen, maar het omringende zout zou binnenstromen en al het water opzuigen. zijn lichaam waardoor de vissen erg ziek en uitgedroogd worden en sterven.
Precies het tegenovergestelde zou gebeuren als je een zoutwater vissen in zoet water. Het zou overstromen met water, zijn zout verliezen en zijn cellen zouden exploderen en de vissen doden.
Dat is eigenlijk de manier waarop het Monterey Bay Aquarium hun gigantische zeebaars reinigt. Ze laten de vis in baden met zoet water vallen om eventuele kleine parasieten op zijn huid te doden en zetten de vis vervolgens terug in zout water voordat hij volgens hetzelfde proces wordt gedood.
Je kunt op deze manier thuis een experiment doen. Neem een ei en laat het een paar uur in azijn weken om de schaal op te lossen. Dit is je “zoetwatervis”.
Zet de ene in een kopje zout water en de andere een paar uur in een kopje zoet water en vergelijk hoe de eieren er daarna uitzien. Dat is de kracht van osmose!