Beste antwoord
Het betekent dat hij (het) wil of uitkijkt naar onvoorwaardelijk zijn weg met haar achter gesloten deuren is wat het betekent.
Ik kende deze zwarte Afrikaanse grunt genaamd David Assoghwee in Glasgow, VK. Ik was voor een vakantie in Caledonian Court gebleven, in Glasgow City, waar ik hem niet ontmoette, maar daarna. Ik ontmoette het in Alba Hostel (Anniesland).
In Glasgow City kende ik Gemma Callaghan daar. We werden redelijk goede vrienden, maar ik moest aan het begin van het Uni-mandaat de rechtbank van Cale verlaten. Ik was vorig jaar huurstudent geweest toen ik mijn master deed, maar deze keer was ik gewoon een betalende gast omdat ik was teruggekeerd voor mijn afstuderen. Maar zoals ik al zei, mijn tijd was om. Gemma vond dit * Alba hostel * in Anniesland voor mij. Dus allemaal goed en wel, ik was niet dolgelukkig, maar het management had geen keus, want studenten zouden massaal binnenstromen voor het nieuwe semester. En ik had maar een week.
In Alba hostel, dat de mooiste plek was voor een vakantie schrijver met een baan, Klinkt contra-intuïtief als een oxymoron, maar daar heb je het. Ik vind schrijven op vakantie (van schrijven op een baan) voor de baan productiever, gestroomlijnder en bevredigender. En plezier. Ik weet dat je lacht, maar bewaar het voor later.
Tijdens mijn recluse had ik de pech een inwonende misdadiger / broekjongen te ontmoeten die huisbezoeken deed in Londen – deze David Assoghwee. Ik lachte om zijn aanwezigheid de allereerste keer dat ik het zag, omdat het zijn best zou doen om uit te komen als deze imposante, bedreigende * schaamte van Afrika *. Niet mijn schuld; zijn eigen karakter was een zichzelf opgelegde heckle en was een wijd open mond Austin Powers gejammer lachend grappig. Op de een of andere manier registreerde de slang mijn onbedoelde vocale reflex die avond in de surreële kelder voor zijn langdurige dier. Ik had daar inmiddels vele weken gewoond en wij, Assohgwee en ik, spraken een beetje met elkaar toen hij me, zonder te vragen, deze haan vertelde dat zijn moeder blank was en vader (na wat empathie op zoek naar handgebaren omdat hij waarschijnlijk plotseling besefte: “D oh !!!! Ik ben besmet Zwart met mijn oogballen die gebroken wit gloeien als een verdomde weggelopen guerrilla die uit het onbeschaafde onderstel in verdomd Namibië knalt !!! ”) Afrikaans in zijn woorden. Mijn vermoeden werd later bevestigd door een andere nieuwe vriend, Uros Krofl, een Sloveen. Dit is in ieder geval om * erover na te denken wat je wilt *. Blijkbaar was het een MMA-jager, enorm; en lelijk; het karakter van de persoon heeft zijn visuele aantrekkingskracht op Yours Truly beïnvloed, en niet omgekeerd.
Ik was regelmatig teruggegaan naar de rechtbank van Cale om rond te hangen met Gemma, die een student was aan Glasgow Cale, met tussenpozen en ik Ik wou dat we het daar hadden achtergelaten .. Gemma vond op een dag haar weg naar Alba hostel, omdat we elkaar een beetje misten. En ze bleef maar komen terwijl ik daar was.
Op een dag toen Gemma en ik rondhingen in de keuken Ass (oghwee) s ogen vielen voor de eerste keer op Gemma. Omdat ze de 19-jarige was met hormonen die haar nieuwsgierigheid dicteerden, vroeg ze me of we Ass konden uitnodigen als we zaten te kletsen, gaaien klaarmaken voor de avond op eetkamer. Ik wist meteen dat er niets ergers kon zijn dan dat, en ik wilde niet dat ik haar zo vertelde dat ze vrij was om te doen wat ze wil.
Ze nodigde het uit, het ging gek op het idee (een mooie blonde Schot) en toen * begon *.
Het begon door Gemma bij haar naam aan te spreken, en veranderde langzaam in baby en daarna f uiteindelijk * babymeisje * gedurende de dagen en weken. (Wat mij betreft, ik kreeg een welverdiende kick uit de vakantie, want ik had een verschrikkelijk decennium achter de rug sinds september 2004 toen ik letterlijk dood was na een MVA-trauma in Townsville, Australië).
Lang verhaal Kortom, Ass begon volgens haar op een gegeven moment met Gemma te werven. Gemma had grote problemen, dus ze had erbuiten kunnen blijven en niet meer terug kunnen komen. Ah maar het profiteerde van haar leeftijd, onschuld, misbruikte haar schoonheid, natuur, haar onvermogen om nee te zeggen tegen een angstaanjagende zwarte, beledigende vrouwenhater, zwarte Afrikaan.
Gedurende deze tijd leerde ik van de Siberische hostelmanager, op Ik beschreef hem mijn zorgen over Gemma, dat Ass een veroordeelde misdadiger was voor een zedendelict in het verleden in hetzelfde hostel, toen hij had geprobeerd een arme meid te mishandelen of te hebben geslagen.
Gemma, maar ik weet niet hoe het 19-jarige brein van Aberdeen werkt, maar ze bleef gevaar bezoeken, met een hang naar problemen, een doodswens. Maar het was niet mijn probleem. Ik was op vakantie en had dit niet nodig. Gemma is * thuis * in Kiltland, en het is haar probleem. Ik was de vreemdeling daarginds, dus besloot ik me gewoon met mijn eigen zaken te bemoeien en niet in de weg te willen staan van het libido van een zwarte misdadiger. Ze was inderdaad een goede vriendin, maar dit was niet mijn probleem. En * het kon me wel schelen, maar het kon me niet echt schelen om eerlijk tegen je te zijn, want het is hun eigenaardige plezier dat in de kaarten zit. Ik kan geen betere manier vinden om dit te zeggen dan met oxymoronen.
Kort verhaal tot het einde Gemma kreeg 2 diepe en 2 ondiepe en 3 ondiepe bijtsporen op haar onder-, boven- en bovenlichaam (in die volgorde), en 13 hechtingen op haar heup, ik belde de politie op Ass; die het hele jaar 2019 opgesloten zat en weer op straat leefde van een uitkering in de kou, werkloos die oude idioot.
“Babymeisje” is een verdomde rode vlag. Mijn Afrikaanse vrienden zijn, alles gezegd, de beste van allemaal. Ze zijn zo veelzijdig en zachtaardig, creatief en enthousiast. Met Ass kan ik met plezier een uitzondering maken. “Baby girl” is slecht nieuws.
Antwoord
“Ik wil geen andere mensen zien”, kondigde hij aan na onze derde date. “Ik wil jou exclusief zien”.
“Betekent dit dat je mijn vriendje bent?” Ik vroeg.
“Vriendje?”
Hij kromp ineen.
Toen deze dialoog plaatsvond, was ik een tijdje uit de datingscene geweest. 20 jaar om precies te zijn. De wereld was een andere plek geworden en ik merkte dat ik niet toegerust was om een geheel nieuwe met landmijnen bezaaide nomenclatuur te interpreteren. Een overweldigende hoeveelheid subtiliteiten en implicaties gingen me te boven. Ik realiseerde me, een beetje te laat, dat bepaalde woorden die ik altijd had gekend nu geladen waren en daarom verboden terrein. Blijkbaar was “vriend” een van hen.
Voor de duidelijkheid, ik betrad nergens in de buurt van het nog onbegrijpelijkere rijk van de (naar adem snakkende) relatie-definitie. Niets in de buurt van “waar gaat dit naartoe? Wat beteken ik voor jou? Voordat we verder gaan, wil je voor altijd van me houden? ”
Dit ging meer over een dilemma over woordenschat. Hoe moet ik verwijzen naar een persoon van het andere geslacht met wie ik niet getrouwd ben maar die, nou ja, “speciaal” is? (Ik wilde “van mij” zeggen, maar ik weet nu wel beter.)
En hoe noem ik hem nu we samenwonen, maar niet verloofd of getrouwd zijn?
Ik zou naar hem kunnen verwijzen als “mijn kerel”, maar ik ben niet die hipster. Ik vind zowel “bewonderaar” als “aanbidder” aanmatigend en eenzijdig.
“Betrothed” klinkt te koninklijk. “Beau” heeft wel een je ne sais quoi , maar is niet huiselijk. “Confidant” heeft te veel geheimen. “Escort” klinkt alsof ik zou moeten kijken naar serviceverlenging. “Flame” is heet, maar flikkert. “Fellow” is aanhankelijk, maar te nonchalant. Ik zou hem mijn ‘vriend’ kunnen noemen, wat hij is, of mijn ‘metgezel’, wat technisch correct is, maar dan zou ik, voor de precisie, de extra voordelen van onze vriendschap moeten noemen, die jij d overwegen TMI terecht.
“Significant other” is stroef. “Lover” is te eenzijdig, net als “object”. Ik zou hem “cuticle” kunnen noemen; volgens het stadswoordenboek is het het woord dat je moet gebruiken “als iemand zo schattig is, kun je zijn schattigheid niet aan”, wat zeker van toepassing is, maar niet echt bij zijn persoonlijkheid past. Tragisch genoeg is dit ook het geval met “stud muffin”.
Ik zou hem mijn “boo” kunnen noemen, maar toen ik het probeerde, rolde hij met zijn ogen. Of “bae”, maar dat lukt me niet echt. Ik weet niet eens precies hoe ik het moet uitspreken.
Ik zou voor ‘verloofde’ kunnen gaan, maar dat zou misleidend zijn. “Partner” klinkt alsof we in een advocatenkantoor werken of op paarden zouden moeten zijn en “kamergenoot” laat een van mijn favoriete onderdelen weg, die verwijst naar romantische verstrengeling en andere streken.
Hoe uitbundig ik ook ben, ik had het gevoel dat ridder te melodramatisch zou zijn.
Nadat ik al mijn opties had afgewogen, besloot ik dat het noemen van hem als vriend hem een solide titel die duidelijk uitlegt wat hij is met betrekking tot mij, is zowel sociaal gepast als universeel begrepen.
Als een extra bonus eert Vriendje op subtiele wijze het feit dat hij me het gevoel geeft dat ik een tiener ben in een opwindende, avontuurlijke, ik-had-echt-niet-verwacht-dat-dit-zou gebeuren-te-gebeuren-. mijn-leven-en-bedank-voor-zo-geweldig-zijn.
Het is toegewijd en toch leuk. Exclusief, zonder overdreven bezitterig te zijn. Jong, wat we allebei zijn.
Ik ga ermee akkoord.
(Dit bericht werd oorspronkelijk gepubliceerd in The Daily Beast onder de titel “hoe noem ik de man van wie ik hou?” Sindsdien is de term Vriend is succesvol gebleken.)