Beste antwoord
Ik ben het eens met de andere antwoorden die de mechanische blokkering van de maag door 2 grote bananen uitleggen, en dan de druk van een grote hoeveelheid koolzuurhoudende dranken.
Ik speel graag de grappige oom, en toen deze uitdaging zich voor het eerst aandiende, praatte ik mijn toen 10 en 12-jarige neefjes erin. Het was bij hun ouders thuis. Ze hebben meestal een mand met bananen in de keuken. Bij aankomst voegde ik er wat extra grote bananen aan toe, die ik had meegebracht.
Ze hadden vaag gehoord van de uitdaging en waren er natuurlijk zeker van dat ze niet zouden kotsen, want het waren gewoon bananen en gewoon sprite, 2 producten die ze wist en vertrouwde. Ik zei dat de prijs voor het winnen van de uitdaging zou zijn dat ik zou betalen voor de ritten op de plaatselijke kermis waar we later die dag naartoe zouden gaan. Ze hoorden geld van oom en dat was duidelijk een grote motivator (wetende hun materialistische houding en mijn legendarische vrijgevigheid als het om cadeautjes voor hen gaat).
Hun ouders waren aanwezig en ze begrepen natuurlijk waar dit kon lood, maar ze wilden de pret niet bederven en geloofden stiekem dat hun superkinderen stevige magen zouden hebben.
Nu op de leeftijd van 10 en 12 zijn kinderen dom genoeg en hebben ze magen klein genoeg om dit te doen. werk. Zeker met de 2 oversized bananen die ze nog niet hadden gezien toen ze de uitdaging aannamen. De uitdaging was 1 liter Sprite, niet één kan. En zoals te verwachten was, kotsten ze allebei voordat de fles leeg was, maar terwijl ze worstelden om de uitdaging te winnen, vochten ze hard tegen de kotsreflex en maakten ze de maag niet helemaal leeg.
Dus verloren ze de uitdaging. maar voor hun inspanningen zei ik dat we nog steeds naar de kermis konden gaan en dat ik nog steeds zou betalen, maar alleen voor ritten naar keuze. Dat sprak hen nog steeds aan omdat ze dachten dat ik toch genereus zou zijn, en ook omdat ze wisten dat ik waarschijnlijk dezelfde ritten wilde maken als zij. Met een nog steeds misselijk gevoel sprongen we in de auto en reden naar de kermis . Hun zusje kwam ook bij ons.
Op de kermis was de eerste halte een kraampje voor een heel zwaar en vettig heet gebakken product (zoals een gefrituurd rozijnenbroodje). In het Nederlands wordt het ´oliebol´ genoemd, en ik vind de smaak ervan lekker, maar het veroorzaakt kots als je te veel eet. Mijn neefjes, die zich nog steeds misselijk voelden, weigerden maar ik kocht voor mezelf en het kleine nichtje een hele grote tas. Ik bleef ze aanbieden om wat te eten en werd geconfronteerd met deze met suiker bedekte delicatessen die ze niet konden weigeren. Ze hadden er elk 3, maar hadden al snel spijt omdat de misselijkheid enorm terugkwam. Ze wilden natuurlijk laten zien hoe dapper ze waren als grote jongens en zeiden geen woord maar ik kon het gemakkelijk aan hun gezicht zien.
We kwamen toen bij een rit die je echt alle kanten op schudt, de meest gewelddadige van de kermis. Normaal zouden ze daar graag naar binnen gaan en zouden ze zelfs bang zijn dat hun ouders het niet zouden toelaten en zouden ze verwachten te moeten smeken om binnen te mogen. Het was ook de duurste rit op de kermis. Dus toen ik aanbood om naar binnen te gaan, waren ze echt heel blij, ware het niet dat de misselijkheid steeds groter werd. Toen de oudste zei dat hij eerst de andere attracties wilde proberen, negeerde ik hem volledig, spelend dat ik zelf erg enthousiast was om deze rit te proberen. Het enige obstakel was mijn kleine nichtje: ze was groot genoeg voor de afmetingen van de rit, maar zou ze de moed hebben? Nou, ze is een dapper meisje en altijd uitgedaagd door haar 2 grote broers was ze erg moedig. Ze had maar 2 van de broodjes gehad, en ik ook. Ik gaf de rest van de zak met broodjes weg en kocht 6 kaartjes (ik had er maar 4 nodig). Om mijn nichtje in de gaten te kunnen houden zat ze naast me en kon ik mijn arm om haar heen slaan voor het geval ze bang zou zijn. De 2 neefjes zaten in een andere maar nabijgelegen ´pod .
De rit was veel gewelddadiger en veroorzaakte misselijkheid dan ik dacht en ik had het moeilijk om zelf in karakter te blijven en niet te kotsen en mijn nichtje veilig te stellen . Ze vond het geweldig, maar het was duidelijk het maximum dat ze kon verdragen.
En hoe zit het met de 2 neefjes? Nou, je voelde vanaf het begin van dit verhaal waar het naartoe zou leiden en met elke alinea werd je steeds bozer op mij, de onverantwoordelijke oom die gewillig onschuldige kinderen naar een kotsende galerie zou leiden, met behulp van machiavelische onethische technieken. Je hebt helemaal gelijk, ik ben een hele slechte oom en keer op keer geef ik mijn broer en zus kinderen slechte voorbeelden.
Ja, het gebeurde tijdens de rit, broodjes, sprite, bananen, maagzuur en alles wat nog hoog genoeg aanwezig was in de twaalfvingerige darm en maag was met geweld en herhaaldelijk naar buiten gekomen. In zon ontroerende gewelddadige rit had het zich over hen verspreid, van hemd tot schoenen. Ze zagen er bleek en groen uit. Dus ging ik naar hun pod terwijl ze aan het klimmen waren en ik zei dat ze moesten blijven zitten omdat ik nog 2 kaartjes had zodat ze een tweede keer konden gaan.Natuurlijk weigerden ze en ze schaamden zich zo. We liepen naar een rustiger deel van de kermis en ik gaf ze tissues om hun gezichten en kleren mee af te vegen, en ik kocht een fles water om hun mond te spoelen.
Mijn nichtje was zo trots dat ze de rit overleefde zoveel beter dan haar grote broers (voor een keer won ze). Dus vroeg ik mijn neefjes onschuldig wat er was gebeurd. Ze gaven de rit en de broodjes de schuld. Niet zichzelf en niet ik. Maar ze zijn intelligent genoeg en ze begonnen 1 en 1 samen te voegen en begrepen dat ze door mij waren gemanipuleerd en voor de gek gehouden. Ik weet het van hun uiterlijk en van wat ze zeiden en wat ze niet zeiden. Ze hebben nooit erkend dat ze dit hadden moeten zien aankomen. Maar ze leerden ook een les.
Hoewel ze zich nog steeds misselijk en beschaamd voelden vanwege het braaksel over hen heen, zagen ze er ellendig en ongelukkig uit. Ik heb het niet gepusht door meer broodjes te kopen of ze uit te nodigen voor meer ritten. We besloten terug te lopen naar de auto. We passeerden andere attracties en elke keer dat ze zeiden dat ze die later wilden proberen, stemde ik ermee in dat we terug zouden komen. Toen ik net na de rit naar hun vreselijke kleren en droevige gezichten keek, had ik spijt en had ik er spijt van dat ik het een beetje had overdreven, dus om het goed te maken kon ik niet weigeren ze in een later stadium terug te nemen.
Pranks vinden dit een beetje averechts omdat ik nu 2 met braaksel bedekte kinderen in mijn auto moest vervoeren. Gelukkig heb ik wasbare zwart lederen stoelen. Ik vroeg hen om hun T-shirts uit te doen, die we vervolgens gebruikten om zoveel mogelijk braaksel van broeken en schoenen te verwijderen. Gelukkig zorgt broodjes + sprite + banaan niet voor een erg vlekkende cocktail.
Terug bij hun ouders thuis legden we uit dat ze licht kotsten en daarom hadden ze bij aankomst van shirt gewisseld voordat ze de tuin binnengingen waar de rest van het gezin was ontspannend. Ze wilden niet teveel toegeven dat ze geen grote jongens waren geweest en bagatelliseerden het hele verhaal. Mijn nichtje beschreef later die dag het tafereel echter in alle mogelijke kleuren.
Een van de neefjes veranderde ook van schoenen en broek. Ik deed net alsof ik naar het toilet ging en ging het huis binnen en zorgde ervoor dat de verwijderde schoenen en broeken en overhemden er niet al te rampzalig uitzagen. Ik heb zelf geen kinderen, dus dit was de eerste keer na mijn eigen jeugd dat ik het braken van kinderen manipuleerde.
Mijn broer en zijn echtgenote waren op dat moment niet enthousiast over wat er was gebeurd, maar ze waren niet boos en begreep dat er ook een les in zat voor hun kinderen. Nu, jaren later, glimlachen we als we terugkijken op die dag.
Je zou denken dat deze kinderen een lesje zouden hebben geleerd en dat ze me naderhand specifiek zouden wantrouwen als ik met bizarre cadeaus, uitnodigingen of uitdagingen zou komen. Maar dit was niet het geval. Omdat ik geloof dat ze echt intelligent zijn, kan mijn enige conclusie zijn dat ze voor de gek gehouden willen worden, dat ze fundamenteel houden van mijn ´alternatieve´ benadering van het leven, die naar mijn mening een kleine dosis anarchie nodig heeft om leuk te zijn.
Antwoord
Waarom zorgt de banaan / Sprite-uitdaging ervoor dat mensen overgeven?
Dit heeft niets te maken doe met chemische reacties tussen bananen en Sprite en alles wat te maken heeft met de mechanica van het spijsverteringsstelsel.
De gemiddelde capaciteit van een maag is ongeveer 500 ml. Elke vaste stof zal langzamer verteren dan een vloeistof, dus het eten van bananen resulteert in een langzamere doorvoer van de maaginhoud. Met andere woorden: de bananen zorgen ervoor dat de maag vol blijft. Het drinken van een liter van iets bovenop de reeds geconsumeerde bananen resulteert erin dat de maag tot of boven zijn normale capaciteit wordt gevuld.
Koolzuurhoudende dranken geven de koolzuurgas af als gas wanneer ze worden geconsumeerd. Het gas verhoogt de druk in de maag boven wat zou worden toegeschreven aan de bananen en het vloeibare deel van de Sprite.
De druk overwint het vermogen van de onderste slokdarmsfincter om alles in de maag te houden en braken treedt op om de druk te verminderen.
Naarmate de uitdagingen gaan, is deze bijzonder debiel.