Beste antwoord
Een proxy in de creepypasta-wereld is iemand die de wil van een creepypasta-personage uitvoert. Kortom, een dienaar. Het meest voorkomende personage bij proxys is Slenderman, maar Zalgo is een ander personage met proxys. Dus de eerste manier die je noemde, zou kunnen betekenen dat de persoon die zei dat hij “een asociale dienaar is van een creepypasta-entiteit, zoals Slenderman.
PS. Kun je de creepypasta noemen? implicatie.
Antwoord
Ik heb er een paar gehad, maar degene die het meest opvalt, is me ongeveer vijf jaar geleden overkomen. Ik was op een avond 17 toen ik van mijn werk naar huis ging. Ik werkte bij een supermarkt die om 10.00 uur sloot, maar we vertrokken soms pas rond 10.30 uur. Ik woonde slechts ongeveer 10 mijl van deze winkel, maar het duurde ongeveer 15 minuten om er te komen omdat ik op een weg over een berg die er ongeveer zo uitziet:
Stel je een meer bochtige versie hiervan s nachts voor. (ook geen mobiele service in dit gebied)
Ik verliet het werk en alles was normaal. Het werd pas raar toen ik achter een auto kwam die heel langzaam reed. Als ongeduldige tiener probeerde ik de auto in te halen, maar toen ik het probeerde, zwenkte de auto uit in de andere rijstrook om te voorkomen dat ik hem passeerde. Ik heb dit waarschijnlijk twee keer geprobeerd voordat ik accepteerde dat dit gewoon iemand was die dom was of dat ze mogelijk dronken waren. Ik probeerde afstand te houden, maar hoe langzamer ik ging, hoe langzamer ze begonnen te rijden. Op dit punt raak ik geïrriteerd maar niet bang. Al snel beginnen ze met hun koplampen te knipperen en op hun rem te tikken tot we tot stilstand komen. Nu ben ik bang. We zitten daar voor wat lijkt op 10 minuten, maar het was waarschijnlijk meer een paar seconden voordat ze uit de auto stapten en gewoon buiten hun auto stonden met de deur open. Ik ben nu doodsbang omdat ik geen idee heb wie deze persoon is of wat ze willen. Ik kan me niet echt herinneren wat er daarna gebeurde of wie de eerste stap deed, maar ik denk dat de persoon een beweging heeft gemaakt alsof ze naar me toe kwamen en als reactie daarop heb ik het recht in de andere baan langs de persoon en de auto gegooid.
Toen ik in mijn spiegels keek, zag ik niets. Niemand, geen auto en geen lichten. Ondanks de vertraging heb ik een recordtijd gemaakt om die avond thuis te komen. Ik weet niet waarom, maar ik krijg nog steeds koude rillingen als Ik denk dat dit gebeurt.
Bewerken:
Bedankt voor alle meningen en upvotes! Ik zal er nog een paar toevoegen (met minder details) zoals ik me ze herinner.
Niet bepaald een creepypasta, maar nog steeds griezelig. Deze gebeurde in de supermarkt waar ik het in het eerste bericht over had. Een s nachts was het laat en we liepen achter met enkele van de eenvoudige taken die we moesten voltooien voordat we s nachts sloten (stofzuigen, kassas schoonmaken, enz.) Nu, zoals ik al eerder zei, sloot de winkel om 22.00 uur en na 10 uur zou de automatische deur uitzetten zodat men hem nu kon pakken. We waren met zn vieren die avond in de winkel. Een manager die de ontvangstruimte van de winkel op slot deed, een opzichter die het geld ophaalde bij de kassas, een kassier die de kassas aan het afvegen was, en ik. De winkel heeft een tweezijdige ingang met een foyer voor winkelwagentjes. Ik was daar aan het stofzuigen en was ongeveer halverwege klaar toen ik voelde dat een hand op mijn linkerschouder mijn rug naar achteren trok het probeerde me rond te draaien. In gedachten dacht ik dat het slechts een van de drie andere mensen in de s was scheurde maar toen ik me omdraaide was het niemand. Ik was niet bepaald bang of zo, maar erg bang. Ik liep de winkel binnen (uiteraard met een vreemde blik op mijn gezicht) en mijn supervisor vroeg: “Wat is er aan de hand?” Ik legde uit wat er was gebeurd en ze hield me abrupt tegen en zei dat ik het haar niet meer moest vertellen en dat ze altijd dacht dat het er spookachtig was.
Op een avond gebeurde er nog een bij mij en mijn neef bij mij thuis. woon in een zeer dunbevolkt gebied van West Virginia. Ik heb geen buren, de dichtstbijzijnde mensen wonen ongeveer vijf kilometer bij mij vandaan. De dichtstbijzijnde stad heeft misschien 100 mensen of zo. Er zijn geen benzinestations of restaurants in de buurt voor minstens 10 mijlen. (Wat ik probeer te zeggen is dat mensen gewoonlijk nergens heen lopen, het is te ver) Hoe dan ook, op een avond waren mijn neef en ik (we waren waarschijnlijk 13–14) aan het springen op mijn trampoline in de tuin. Het was net voor donker en we stonden waarschijnlijk net op het punt om naar binnen te gaan, toen er opeens wat leek op 15-20 mensen over de weg kwamen lopen (zoals zombiestijl, gewoon een beetje schuifelen) Mijn neef en ik, natuurlijk, probeer plat op de trampoline te liggen om je te verstoppen en naar ze te kijken. Het engste was dat ze gewoon bleven lopen, nooit keken t ons of heeft ons erkend. We hebben ze nooit meer gezien, maar als we s nachts buiten waren, maakten we jarenlang grapjes over naar binnen gaan voordat de wandelaars kwamen. (Dit was jaren voordat The Walking Dead in de mainstream kwam)