Beste antwoord
Men kan stellen dat het woord ibis heeft vier correcte meervoudsvormen:
- Het gebruikelijke reguliere meervoud is ibissen .
- Dieren in totaal, vooral wild (bizons, beer, forel) gebruiken de zelfde vorm voor enkelvoud en meervoud. Je zou dus kunnen spreken van jagen op ibis (meervoud).
- Een klassiek geschoolde geleerde zou gemakkelijk kunnen raden dat het meervoud van het oorspronkelijke Latijnse derde verbuiging zelfstandig naamwoord ibis ibes .
- Een bijzonder pedante geleerde weet misschien dat het meervoud van het Griekse zelfstandig naamwoord ἶβις ( îbis ), uit het Egyptisch hbj , dat gaf stijging naar het Latijnse zelfstandig naamwoord ibis zou ibides
Antwoord
Echt niet.
Dat is , het woord alleen, op zichzelf, in die vorm, is een grammaticaal meervoud WOORD, maar in die zin functioneert het als een enkelvoudig zelfstandig naamwoord.
Dat weten we, omdat het werkwoord ermee beslist enkelvoud is ( bara = he (m, sing.) created).
Hebreeuwse grammatica is niet hetzelfde als Engelse grammatica. Er zijn andere woorden die een meervoudsvorm hebben, maar die verwijzen naar een enkelvoudig ‘ding’. Een bekend voorbeeld is het Hebreeuwse woord voor ‘water’, dat ‘mayim’ (een meervoudsvorm) is. In feite is dat zo gewoon als een woord voor water, dat het Hebreeuws nooit een ENKELVOUDIGE vorm voor mayim gebruikt, behalve – vreemd of niet zo vreemd – in meisjesnamen (Maya).
elohim – as een woord – betekent niet god en het is geen naam. Het is een soort titel, en het verwijst naar iets of iemand die ‘high’ is. Goden zijn ‘high’, maar dat geldt ook voor belangrijke mensen in de samenleving. Soms verwijst het woord ‘elohim’ in de Bijbel naar God, maar soms verwijst het naar de aristocraten van een stad, of de rechters van een stad – de hoge of belangrijke mensen. Op die manier wordt ‘elohim’ meestal gecombineerd met een werkwoord in de meervoudsvorm, en wordt het vertaald als een meervoudig woord. En in die situatie IS het een meervoudig woord.
Maar in combinatie met een werkwoord dat enkelvoud is, dan is elohim duidelijk een referent voor een enkel ding – een enkel hoog ding of entiteit – en het wordt vertaald als God. Enkelvoud, in die situatie.
We denken – mogelijk of zeer waarschijnlijk – dat de meervoudsvorm wordt gebruikt als een soort versterker – dat is niet alleen deze entiteit die naar hoog (belangrijk) wordt verwezen, maar is in feite ZEER hoog, misschien wel de HOOGSTE.
Vandaar: God: de hoogste van de hoge wezens, krijgt de eer van de meervoudige – of geïntensiveerde – woordvorm. Maar de zin bevat enkelvoudige werkwoordsvormen, dus we weten dat we niet moeten denken dat het woord naar meer dan één verwijst. Slechts één – slechts één, maar echt belangrijk.
Bewerken: ik schakel opmerkingen uit omdat ik het erg beu ben dat mensen tegen mij prediken dat wij Joden het bij het verkeerde eind hebben over ONZE EIGEN SCHRIFTEN alleen omdat onze interpretaties dat niet doen zijn het eens met hun leerstellige opvattingen.
De vraag is hier. Als uw mening anders is, beantwoord dan de vraag. Val me niet aan omdat je de mijne niet leuk vindt.
God is Eén. Periode.