Beste antwoord
Haha…
Ik denk dat er niets is zoals geluk, verdriet, woede, nerveus of blij , etc. Dit zijn allemaal slechts onze gemoedstoestanden die we dagelijks creëren door onszelf een situatie aan te nemen. Dit zijn allemaal afhankelijke variabelen van ons perspectief.
Volgens Seligman kunnen we drie soorten geluk ervaren: 1) plezier en voldoening, 2) belichaming van sterke punten en deugden en 3) betekenis en doel. Elke soort geluk is gekoppeld aan positieve emotie, maar uit zijn citaat kun je zien dat er in zijn geest een progressie is van het eerste type geluk van plezier / bevrediging naar sterke punten / deugden en tenslotte betekenis / doel.
The Pleasant Life: Past, Present & Future
Seligman biedt een mentale “toolkit” om te bereiken wat hij het prettige leven noemt door mensen in staat stellen constructief over het verleden na te denken, optimisme te verwerven en hoop voor de toekomst te krijgen en als gevolg daarvan meer geluk te krijgen in het heden.
Omgaan met het verleden
Onder Seligmans arsenaal voor het bestrijden van ongeluk met het verleden is dat wat we gewoonlijk en merkwaardig vinden onder de wijsheid van de eeuwen: dankbaarheid en vergeving. Seligman verwijst naar de Amerikaanse samenleving als een “ventilerende samenleving” die “het eerlijk, rechtvaardig en zelfs gezond acht om onze woede te uiten”. Hij merkt op dat dit vaak wordt gezien in de soorten therapie die voor iss problemen, problemen en uitdagingen. Seligman daarentegen prijst de Oost-Aziatische neiging om stilletjes met moeilijke situaties om te gaan. Hij citeert studies die aantonen dat degenen die afzien van het uiten van negatieve emoties en op hun beurt verschillende strategieën gebruiken om met de stress van het leven om te gaan, ook gelukkiger zijn (Seligman 2002, p. 69).
Optimisme over de toekomst
Wanneer we naar de toekomst kijken, beveelt Seligman een visie van hoop en optimisme aan.
Geluk in het heden
Na vooruitgang te hebben geboekt met deze strategieën om met negatieve emoties uit het verleden om te gaan en hoop en optimisme voor de toekomst op te bouwen, raadt Seligman aan gewenning te doorbreken , genieten van ervaringen en mindfulness gebruiken als manieren om geluk in het heden te vergroten.
De rol van positieve emotie
Veel onderzoeken hebben aangetoond dat positieve emoties vaak gepaard gaan met gelukkige omstandigheden (bijv. Langer leven, gezondheid, grote sociale netwerken, enz.). Een studie observeerde bijvoorbeeld nonnen die voor het grootste deel een vrijwel identieke levensstijl leidden. Het leek erop dat de nonnen die positieve emoties intenser en vaker uitten in hun dagboek, toevallig ook veel van de nonnen overleefden die dat duidelijk niet deden. Een andere studie gebruikte jaarboekfotos van vrouwen uit de middelbare school om te zien of de ultieme uitdrukking van geluk (een glimlach) ook kan worden gebruikt als een indicator voor hoe tevreden ze twintig jaar later zouden kunnen zijn. Bij het onderzoek hadden degenen die werden gefotografeerd met een oprechte, “Duchenne” glimlach, meer kans om midden in hun leven getrouwd te zijn met gezinnen en betrokken te zijn bij een rijker sociaal leven. Kortom, positieve emoties gaan vaak gepaard met gelukkige omstandigheden. En hoewel we in de verleiding kunnen komen om aan te nemen dat geluk positieve emoties veroorzaakt, vraagt Seligman zich daarentegen af of positieve emoties geluk veroorzaken. Zo ja, wat betekent dit voor ons leven en ons geluk?
Dus, kortom, wees positief …
Antwoord
Ik heb me dit zelf vaak afgevraagd. Goede vraag.
Mensen die zeggen dat het tegenovergestelde van liefde niet haat maar onverschilligheid is, zien liefde misschien als zorg voor een ander. Als we nadenken over wat er komt kijken bij het liefhebben van iemand, of het nu onze familie, vrienden of romantische partner is, dan houdt dit doorgaans in dat we voor hun welzijn zorgen. Daarom is deze opvatting van liefde als zorg voor een ander het tegenovergestelde van liefde gebrek aan bezorgdheid of onverschilligheid voor een ander. Dus vanuit deze opvatting dat iemand liefhebben betekent dat je je om hem of haar zorgen maakt, is het volkomen logisch om te zeggen dat het tegenovergestelde van liefde niet haat is, maar onverschilligheid.
Maar niet iedereen ziet liefde in termen van zorg voor een ander. . Ze denken dat romantische liefde een extra dimensie heeft die niet in het bovenstaande valt. Verliefd zijn op iemand houdt immers vaak meer intense emoties in dan bezorgdheid om een ander. Als je liefde romantisch beschouwt als iets dat intenser is dan bezorgdheid, dan is het volkomen logisch om te zeggen dat het tegenovergestelde van liefde een even sterke emotie zal zijn, zoals een intense afkeer of haat. Intense afkeer of haat is het tegenovergestelde van intense sympathie of liefde.
Er zijn interessante complicaties voor geliefden en de emoties die ze kunnen voelen. We kunnen erkennen dat iemand haten verenigbaar is met van hem houden. Mensen die in de greep van liefde zijn, kunnen elkaar gaan haten nadat bepaalde gebeurtenissen zoals ontrouw zijn ontdekt.Op zon punt kunnen ze een bepaald aspect van de persoon zowel haten als liefhebben, ze kunnen bijvoorbeeld een hekel hebben aan iets dat ze hebben gedaan, zoals een affaire hebben, en toch diep aan hen gehecht zijn en een liefdevolle relatie met hen willen hebben, dus houden ze van een bepaald aspect van hen, maar kunnen ze niet uitstaan wat ze hebben gedaan. Het is vanwege de complexiteit van onze relaties dat iemand haten naast het liefhebben van iemand kan bestaan. Om deze reden vermoeden sommige mensen dat het haten van iemand een teken is dat ze niet echt boven de ander staan.
Wanneer iemand volledige onverschilligheid toont ten opzichte van een ander, is deze reeks tegengestelde emoties (iemand liefhebben en haten) die ons trekken tegelijkertijd in tegengestelde richtingen bestaat niet. Met onverschilligheid weten we dat er geen liefde meer is. Met onverschilligheid kan het ons niet schelen of de persoon leeft of sterft, een relatie heeft met een ander, of alleenstaand, om hem geeft of niet. Onverschilligheid geeft ons een duidelijkere aanwijzing dat er geen liefde meer is voor de ander. Als zodanig is onverschilligheid kan ons een duidelijker beeld geven van wat de kern van liefde inhoudt, namelijk zorg voor een ander.
Dit is, denk ik, waarom mensen zeggen dat het tegenovergestelde van liefde niet haat is, maar onverschilligheid. Ze zien dat met onverschilligheid de persoon is vrij van de emoties die hem aan de andere persoon hechten en is als zodanig beschikbaar om van iemand anders te gaan houden.