Beste antwoord
Bedankt voor het stellen van de vraag, het zorgde voor interessant onderzoek!
Torah verwijst in een specifieke betekenis naar de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse Bijbel: Bereshit, Shemot, Vayikra, Bemidbar en Devarim, die overeenkomen met de Grieks / christelijke namen Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium. Deze boeken bevatten een beknopte geschiedenis van pre-Judges Israël, maar het meeste materiaal is gewijd aan de wet van Mozes. Soms kan Torah verwijzen naar de geschreven en mondelinge wet. Het Hebreeuwse woord towrah betekent “instructie, richting, wet”.
Pentateuch is de Griekse, en daarom meestal christelijke, manier om naar die eerste vijf boeken te verwijzen. In het Grieks betekent “Penta” “vijf” en “teuchos” betekent “boek, koffer [voor boeken]”. Als deze geschriften op boekrollen werden geschreven, zouden er waarschijnlijk meer dan één boekrol zijn. Om ze georganiseerd te houden, zouden ze de rollen in doosjes bewaren; dus vijf gevallen voor de Pentateuch. Het woord omvat gewoonlijk niet de mondelinge Hebreeuwse wet, aangezien de mondelinge traditie zich niet uitstrekte tot het christendom.
Tenach is de meest interessante van deze drie termen. Ik “zal me onderwerpen aan de meer geïnformeerde commentaren van elke Jood”, maar in mijn nogal korte onderzoek begrijp ik dat de Tenach verwijst naar de hele Hebreeuwse Bijbel. Het woord Tenach is een acroniem voor T orah, N evi “im, en K etuvim, wat respectievelijk Wet, Profeten en Geschriften betekent. Deze drie categorieën omvatten alle boeken van de Hebreeuwse Bijbel. Torah omvat de vijf boeken van Mozes, zoals hierboven besproken ; Nevi im omvat twee subgroepen: de voormalige profeten (Jozua, rechters, Samuël en koningen) en de laatste profeten (Jesaja, Jeremia, Ezechiël en de 12 kleine profeten); Ketuvim omvat de rest, in de volgende subgroepen: de poëtische boeken (Psalmen, Spreuken, Job), de Hamesh Megillot (vijf rollen, inclusief Hooglied, Ruth, Klaagliederen, Prediker en Esther), en drie andere boeken (Daneil, Ezra / Nehemiah, and Chronicles).
Antwoord
Tenach is een acroniem voor Torah, Nevi “im en Kethuvim. Hebreeuws heeft niet echt klinkers; tenminste niet zoals het Engels dat doet, dus als je Tenach in het Hebreeuws schrijft, heeft het woord maar 3 letters – de eerste letters van Torah, Nevi “im en Kethuvim: תנ״ך (de ifies betekent eenvoudig dat het woord een acroniem is , en is geen letter.) Torah wordt in deze context (hierover later meer) vaak de 5 boeken van Mozes genoemd, Nevi “im wordt vertaald als de winst en Kethuvim wordt vertaald als de geschriften. Zoals anderen hebben opgemerkt, kan de Tenach grofweg worden vertaald als de Hebreeuwse bijbel, maar dit hoeft niet noodzakelijkerwijs gelijk te zijn aan het Oude Testament van de christelijke bijbel – zowel omdat vertalingen en begrip van de teksten (vaak aanzienlijk) verschillen, als omdat er boeken in het christelijke Oude Testament (afhankelijk van de versie / religie) die niet in de Tenach voorkomen (bijv. 1 & 2 Makkabeeën).
Pentateuch is een Grieks woord dat in het algemeen verwijst naar de tekst van de geschreven Thora of de eerste vijf boeken van de Tenach.
Torah is een beetje moeilijker te definiëren. In zijn engste zin kan het verwijzen naar de geschreven tekst van de vijf boeken van Mozes (d.w.z. de eerste vijf boeken van de Tenach die hierboven zijn besproken). Dit wordt vaak Humash genoemd (een afgeleide van het Hebreeuwse woord vijf of vijfde), een term die het vaakst wordt gebruikt om te verwijzen naar een gedrukte versie in de vorm van wat we zouden beschouwen als een boek met paginas. De geschreven Torah in deze zin wordt ook vaak een Sefer Torah (letterlijk boek van Torah) genoemd in de vorm van een boekrol. In een liturgische setting wordt een Sefer Torah met de hand geschreven op een lang vel perkament (in feite meerdere stukken perkament aan elkaar genaaid) en aan de twee uiteinden gebonden tot houten peilingen (althans in de Oost-Europese Joodse traditie – in de West-Europese traditie , is het vaak gebonden in een meer uitgebreide zaak).
In meer algemene zin kan de Torah vaak verwijzen naar Joodse religieuze en burgerlijke wetten en leringen die door Mozes zijn doorgegeven, zowel schriftelijk als mondeling. Veel hiervan is afgeleid van de geschreven boeken van Mozes (d.w.z. de geschreven Thora die hierboven is beschreven). Veel / de meeste joodse tradities geloven echter dat Mozes naast de geschreven boeken ook mondelinge leringen en interpretaties kreeg die even belangrijk (en goddelijk) zijn als de geschreven boeken. De mondelinge Thora wordt verondersteld mondeling te zijn overgeleverd vanaf de tijd van Mozes, maar werd uiteindelijk opgeschreven na de vernietiging van de Tweede Tempel in 70 CE, voornamelijk in de Talmoed en zijn bronnen, en later verder gecodificeerd en geanalyseerd (bijv. het werk van 1560 genaamd de Sjoelchan Aroech).
In een nog bredere zin omvat de Torah alle traditionele Joodse wetten, leringen, wetenschap en traditie. Dit omvat rabbijnse interpretaties van de Joodse wet en gebruiken zoals toegepast op nieuwe / andere tijdperken en locaties.De geschreven Torah beschrijft bijvoorbeeld specifieke vogels die koosjer zijn, maar biedt geen algemene methode om te bepalen of een pas ontdekte vogel koosjer is. De Talmoed geeft wel wat aanvullende richtlijnen, maar in de tijden / locaties van Mozes en de rabbijnen van de Talmoed was de kalkoen volkomen onbekend. Echter, modernere joodse religieuze autoriteiten accepteren kalkoenen bijna (hoewel niet geheel) universeel als koosjer. Deze vastberadenheid, en zelfs de onderliggende analyse, redenering en debat ervan, zouden in deze bredere zin als onderdeel van het lichaam van de Torah worden beschouwd.