Beste antwoord
De twee brede categorieën zijn fluiten met een intern windkanaal, en die waar jij vormt het windkanaal.
Instrumenten met een intern windkanaal zijn meestal de blokfluit
de Native American flute, en
het Ierse fluitje dat zeer nauw verwant is aan de blokfluit,
en de Servische Frula
is ook dichtbij (ish) gerelateerd. (Er zijn nog veel meer vergelijkbare instrumenten, zoals de Koncofka.)
Als je het windkanaal maakt, kun je dat met je lippen doen. Als je de fluit omver blaast, krijg je de westerse concertfluit,
zijn voorlopers, zoals de barokfluit
en de renaissance fluit
de Indiase Bansuri,
en vele gerelateerde instrumenten.
De Chinese Dizi heeft een gat dat bedekt is met rijstpapier, wat een karakteristiek zoemend geluid geeft:
Als je aan het einde van de fluit blaast, kan dat doen als om een bierfles heen blazen. Dat geeft je de Japanse Shakuhachi,
de Peruaanse Quena,
de Chinese Xiao
en de panpijpen.
Je kunt de fluit ook in de hoek van je mond stoppen, zodat je de rand van de bierfles raakt (om zo te zeggen) verticaal in plaats van horizontaal, wat je de Egyptische Ney geeft
(dit plaatje lijkt een beetje op de Turkse variant; ik kan t really tell)
en de Bulgaarse Kaval.
Eindelijk heeft de Iraanse Ney de wind kanaal I-have-no-idea-where.
Je steekt het uiteinde van de fluit in je mond, met de rand tussen je voortanden, dus ergens tussen je tong en je gehemelte is de lucht gericht op de rand van de pijp. Het is bizar. Ik heb er nooit het eerste geluid van kunnen krijgen.
(Het verbaast me om te zien dat mensen die hier antwoorden helemaal niet op de hoogte zijn van andere fluiten dan de moderne westerse concertfluiten. Ik denk dat wereldmuziek en oude muziek maken geen deel uit van een muzikale opleiding.)
Antwoord
Blokfluitfluiten (of blokfluit) is heel anders dan een standaard klassieke fluit.
De blokfluit is een veel eenvoudiger instrument – het heeft gaten in plaats van kleppen en pads – die je met je vingers bedekt. Het wordt ook verticaal gespeeld in plaats van horizontaal en heeft een dubbel (ingesloten) mondstuk, in plaats van een “gat” waar je overheen blaast om de toon te maken – dus het is een stuk gemakkelijker om zonder training te spelen.
Blokfluitfluiten worden ook op een bepaalde manier gestemd of gestemd – er zijn verschillende toonsoorten en bereiken – de meeste van je schoolblokfluiten zijn volgens mij alt en normaal gestemd op een C majeur toonladder – je kunt er twee octaven uit halen – net zoals een tinnen fluitje of Ierse fluit.
Ik hoop dat dit helpt.