Wat moet ik doen als ik bang ben om naar de universiteit te gaan?

Beste antwoord

Ik was bang en maakte de fout om te wachten om naar de universiteit te gaan. Ik ging na de middelbare school niet naar de universiteit als een traditionele student. In feite schreef ik me ongeveer 11 jaar in na het afstuderen van de middelbare school.

Ik dacht dat ik een vreselijke student was op de middelbare school. Ik kwam er pas later in mijn leven achter dat het het openbare schoolsysteem – de starre criteria, repetitief materiaal en de uniforme structuur – was die mijn zelfvertrouwen en de opwinding om te leren doodde.

Wanneer ik jonger was, praatte mijn moeder met haar vrienden over hoe ze zich klaarmaakte voor “terug naar school”. Ik herinner me dit levendig omdat, wanneer dit onderwerp ter sprake kwam, haar vrienden opmerkten hoe raar ik was omdat ik echt opgewonden was om naar school te gaan. Ik vond het leuk om te leren, maar ergens op de lagere school veranderde ik in een slechte leerling. Ik verloor mijn zelfvertrouwen en ik was niet gelukkig.

Nadat ik de middelbare school had afgerond, zei ik gewoon: “Ik ga de dingen anders doen. Ik zal het op een andere manier moeten maken, want ik ben gewoon niet geschikt voor de universiteit. ”

Snel vooruit naar mijn reactie op je nu, en ja, ik ging uiteindelijk naar de universiteit. Het was echter niet de monumentale inspanning waarvoor ik het had opgebouwd.

Er is niets engs aan de universiteit. Het is misschien belachelijk en de financiële toezegging niet waard, maar dat is voor een andere post.

Ben je nog steeds bang om de sprong te wagen? Doe wat ik deed en test het uit.

Meld je niet aan voor een college en loop het risico afgewezen te worden (misschien ben je daarom bang?) Zoek in plaats daarvan je plaatselijke community college en volg een zomercursus : slechts één cursus in een gebied dat je leuk vindt en waar je je prettig bij voelt.

Zo ben ik begonnen op de universiteit. Een universiteit had net een nieuwe locatie geopend in de buurt van waar ik woonde. Ik liep op een dag naar een nieuwe campus om rond te kijken. Plots was het 60 minuten later, ik had $ 500 minder op mijn bankrekening en ik was ingeschreven voor een Amerikaanse geschiedenisles die de volgende maandag begon.

Ik was doodsbang. Ik dacht: wat heb ik in vredesnaam gedaan ? Wat een geldverspilling. Mijn spontane zelf heeft zojuist een domme beslissing genomen.

Maar wacht! Het bleek dat die zomercursus, waarvoor ik me in een opwelling had aangemeld, misschien wel de beste beslissing was die ik ooit heb genomen.

In mijn beroepsleven ben ik buitengewoon zelfverzekerd en erg optimistisch , maar voordat ik die les volgde, dacht ik dat ik alles wat met onderwijs te maken had waardeloos was. Mijn eerste les op de universiteit was eigenlijk prettig. De klas was klein en ik maakte contact met de professor. Na die eerste les sprak ik zelfs met de professor over mijn aarzeling en waarom ik na al die jaren bang was om de universiteit een kans te geven. Hij was geïnteresseerd in mijn reis en begreep de berg die ik probeerde te beklimmen.

Het bleek dat ik gewoon iemand nodig had om te begrijpen waar ik vandaan kwam. Het was die professor van mijn eerste universitaire opleiding die me het vertrouwen gaf om academisch in mezelf te geloven, en ik realiseerde me dat het een gebrek aan vertrouwen in mijn academische bekwaamheid was, versterkt door mijn eerdere schoolervaringen, dat me tegenhield. Ik leerde dat ik mijn educatieve ervaring kon maken zoals ik wilde. Ik hoefde niet het vaste pad te volgen.

Het is niet zoals de middelbare school. Op de universiteit mag je je lessen kiezen en iets doen dat je leuk vindt. Als je een les niet leuk vindt, neem die dan niet. Als ze dit semester geen cursus aanbieden, wacht dan tot de volgende keer dat deze beschikbaar is. Als je alleen maar lessen volgt om aan de vereisten te voldoen en de credits te behalen, zul je je ellendig, bang en geïntimideerd voelen, en deze beslissing zou je ervan kunnen weerhouden om die gebieden te verkennen waarin je echt uitblinkt en zou je bekwaamheid moeten verdubbelen.

Precies 2 jaar en 9 maanden vanaf het moment dat ik me aanmeldde voor die eerste hbo-opleiding, ben ik afgestudeerd aan een bekende universiteit met een bachelordiploma.

Mijn punt is dat je niet bang moet zijn van wat dan ook. Doe het gewoon. Stop met denken en zet gewoon een stap. Volg deze les en pas deze toe op uw leven in het algemeen. Pak niet iets aan waar je niet gepassioneerd over bent. Als iets niet klopt zoals je het je voorstelt, doe het dan gewoon niet.

En als je besluit iets in je leven aan te pakken dat je bang maakt, onthoud dan deze reactie en bereik naar me toe tijdens je reis, of zelfs aan het begin ervan.

Ik sta in je hoek.

Antwoord

Ik wil hiermee beginnen af door te zeggen dat ik geen last heb van angstgevoelens, dus mijn advies zal niet op dat onderwerp ingaan. Ik weet niets anders dan de basis, dus vergeef me als dit niet relevant is. Ik neem aan dat je angst net voorbij het begin van een nieuw hoofdstuk in je leven, naar de universiteit gaan, is. Ik wil je feliciteren met je voorwaarts gaan naar een beter leven!Hier zijn enkele tips om daar vrienden te maken:

1. Begin met kleine praatjes te maken met mensen om je heen. Als je in de rij staat om je aan te melden voor lessen, vermeld dan bijvoorbeeld hoe lang de rij is. Maak gewoon een praatje. Een vriendschap zou zo kunnen beginnen, voor mij en voor anderen.
2. Voor degenen die met jou in de klas zitten, zou het praatje over de klas gaan. Je kunt ze vragen stellen over wat er in de klas gebeurt, of over iets dat je in hun persoonlijke leven ziet (kleding, boeken die ze hebben, enz.).
3. Word lid van een club of sport. Dit geeft je de kans om de anderen in de club te ontmoeten. En iets om met die gelijkgestemde mensen over te praten.
4. Nu je in de buurt bent van mensen met een gemeenschappelijk belang, moet je je vriendelijk gedragen. Glimlach. Kijk mensen in de ogen. Wees zelfverzekerd (je hebt iets toe te voegen aan elke persoon die je ontmoet). Stel jezelf voor. Maak een praatje, begin een gesprek. Stel vragen en geef commentaar op hun antwoorden. Onthoud dat je het gesprek niet wilt overspoelen en ook niet wilt zwijgen, elke persoon heeft zijn eigen mix, maar het moet een gedeeld gesprek zijn.
5. Bied nu een soort bijeenkomst aan. Ik wil het voorbeeld van een datum gebruiken, maar het is niet echt een datum. Het idee is om te proberen het gesprek naar een andere tijd te leiden.
6. Vraag ze mee uit voor een activiteit. Lunch, koffie, concert? Iets dat u kunt doen weg van waar u nu ontmoet.
7. Als de vriendschap eenmaal is begonnen, zorg er dan voor dat je een goede vriend bent. Wees betrouwbaar, praat niet met of over hen. Luister naar hen als ze praten. Wees betrouwbaar. Als je zegt dat je iets gaat doen, doe het dan. Wees niet opdringerig, als iets niet voor hen werkt, wees dan geduldig en respecteer hun persoonlijke grenzen. Moedig ze aan. En scheid ze niet van de groep of de andere vrienden. Doe leuke dingen met ze.
8. LAATSTE TIPS: wees zelfverzekerd. Je hebt mensen veel te bieden, er is niemand in de wereld zoals jij. Leg de nadruk op de goede, unieke kwaliteiten van jezelf. Blijf met hen in contact. Heb gevoel voor humor en gebruik het om ze te laten glimlachen. Onthoud belangrijke datums en vermeld ze {verjaardagen, jubilea, feestdagen). Vriend zijn is werk, maar het is het waard. Onthoud dat niet iedereen je vriend wil zijn, maar veel mensen doen dat wel. Er zijn altijd mensen zoals jij die vrienden met iemand willen zijn, en jij kunt die persoon zijn om vrienden met hen te zijn. Ik hoop dat je hier wat van kunt gebruiken, Dave.