Beste antwoord
De vroegere vorm van weten is ‘wist’ en deelwoord is ‘bekend’. Voorbeelden;
Ze kende mijn ouders. (Simple verleden tijd)
Hij kent haar aard. (Onvoltooid tegenwoordige tijd)
De verschillende vormen van het werkwoord kennen zijn als volgt;
tegenwoordige tijd – weten (weten – infinitief)
Past gespannen – wist
Voltooid deelwoord – bekend
Tegenwoordig deelwoord – wetend
Antwoord
The Past Simple Tense
Speltip
Regelmatige werkwoorden in het verleden simple
- Toegevoegd aan de meeste werkwoorden. Ex. talk> sprak, gebruik> in dienst
- Als een kort werkwoord eindigt met een medeklinker-klinker-medeklinker, verdubbel dan de laatste letter en voeg dan ed toe. Ex. stop> stop, top> topped Verdubbel de laatste letter echter niet als het werkwoord eindigt op w, x of y. Ex. play> gespeeld, mix> gemengd.
- In langere woorden, als de laatste lettergreep van het werkwoord eindigt met een medeklinker-klinker-medeklinker en die lettergreep wordt benadrukt, verdubbel dan de laatste medeklinker en voeg dan ed toe. Ex. prefer> voorkeur Verdubbel de laatste letter echter niet als de eerste lettergreep wordt benadrukt. Ex. enter> ingevoerd
- Als het werkwoord eindigt op e, voegt u gewoon d toe. Ex. create> gemaakt, live> geleefd
- Als het werkwoord eindigt op een medeklinker + y, verander de y in i en voeg ed toe. Ex. probeer> geprobeerd
De verleden tijd is vrij eenvoudig. Het grootste probleem zijn de spellingsregels, die u hieronder vindt.
We gebruiken het verleden eenvoudig om een actie te beschrijven die in het verleden is begonnen en in het verleden is geëindigd. Het kan iets zijn dat twintig jaar geleden is gebeurd of iets dat twee minuten geleden is gebeurd. Het is gestart. Het is gestopt. Het is voorbij.
- Ik heb gisteren een klant in Londen bezocht.
- Zij plande het evenement helemaal alleen.
De meest voorkomende tijduitdrukkingen die worden gebruikt voor het eenvoudige verleden zijn: gisteren, een week (maand, jaar) geleden, laatste (maand, jaar, weekend, maandag) nacht, eergisteren, twee dagen (maanden, jaren) geleden. De tijdsuitdrukking verschijnt aan het begin of aan het einde van de zin – nooit in het midden van de zin.