Wat zijn enkele bekende voorbeelden van het Pratfall-effect? ​​

Beste antwoord

Maak kennis met Philippe Petit

Deze man werd beroemd toen hij besloot om zonder officiële toestemming een draad tussen de Twin Towers te lopen. Hij en enkele vrienden bereidden het hele plan voor en braken s nachts de torens in om alles op te zetten. Ze waren succesvol, iedereen vond het geweldig.

Er zijn twee films die over dit verhaal praten. De eerste is een documentaire, “Man on wire”, die de waarheid vertelt over de hele zaak. Het toont de donkere kanten van het personage, hij is niet alleen pure poëzie. Hij is een EXTREEM arrogante kerel (eigenlijk is de manier waarop hij met draden begon te lopen, omdat hij naar een circus ging, iemand het zag doen en dacht dat als dat niemand het kon, hij het ook zou kunnen), en vrijwel al zijn veronderstelde ” vrienden ”. Toen hij eenmaal beroemd werd, heeft hij nooit meer contact met hen opgenomen, en in de documentaire barst een van hen in tranen uit nadat hij het zich herinnert. Oh, hij brak ook met zijn vriendin op het moment dat hij beroemd werd en begon alles te neuken dat voor hem liep en twee X-chromosomen had.

En dan is er “The Walk”, een vreselijke film die maakte mijn bloed kookt elke seconde ervan. Het is een absolute witkalk van de man, ze hebben hem in feite in Jezus veranderd. In plaats van arrogant wordt hij het klassieke nerdy buitenbeentje genie dat vriendelijk is voor iedereen (in de film zegt hij dat hij alles heeft geleerd door te kijken naar “de schoonheid van de circustraditie”. Precies het tegenovergestelde dan in het echte leven!). Ze laten nooit iets zien over zijn eigenwijsheid en (check dit), aan het einde van de film zeggen ze dat zijn vriendin hem heeft gedumpt omdat ze verder wilde. Als ik dat meisje was, zou ik de regisseur neerschieten.

IK HAAT HET ALS HOLLYWOOD DIT DOET. Maar helaas komt dat waarschijnlijk door onze eigen schuld. We willen onze helden zien als letterlijk perfecte wezens. Een genie of een dapper persoon moet verbazingwekkende dingen kunnen doen, maar tegelijkertijd voor iedereen persoonlijk aantrekkelijk zijn. Een echte held zou wat tijd opofferen om XBOX met jou te spelen en jou te laten winnen, want hoe bescheiden hij is.

Het wordt tijd dat we accepteren dat elke persoon donkere kanten heeft en dat dat niet betekent dat ze zijn de publieke bewondering niet waard. Ja, Einstein was een van de meest egoïstische mensen die je je kunt voorstellen, maar hij was Einstein. Ja, niemand kon Bohr 15 minuten uitstaan, maar hij was Bohr. Ja, Heisenberg heeft een vreemd verhaal met het naziregime, maar hij was Heisenberg.

Philippe Petit was een soort lul, maar wat hij deed was mooier en moediger dan alles wat ik in mijn leven zal doen en juist daarom is hij een film waardig die over de echte hem praat.

Bewerken: God, ik dacht niet dat zoveel mensen dit antwoord zouden lezen, nu heb ik het gevoel dat ik een lastercampagne tegen Philippe Petit en dat was mijn laatste bedoeling. Ik geef op de een of andere manier echt niet veel om hem, ik vond Man on Wire een leuke documentaire en ik denk dat hij een interessante man is, maar dat is het zon beetje.

Ik heb hem net gebruikt omdat hij zon belachelijk extreem is van wat er tegenwoordig in zoveel biopics gebeurt. Een ander perfect voorbeeld is Stephen Hawking in “The Theory of Everything”, waarin ze een volkomen eenzijdige versie geven van zijn relatie met zijn eerste vrouw. Mijn punt is dat elke keer dat iemand een film maakt over het leven van een publieke figuur, ze systematisch liegen om elke vorm van confrontatie te vermijden.

Antwoord

Voorbeeld van pratfall-effect is overal ons in het dagelijks leven.

Elke persoon of product dat perfect lijkt, is niet zo aardig als een persoon of een product met enkele gebreken.

Maar niet iedereen kan een blunder begaan en meer zijn sympathiek. Er zijn helaas verschillen op basis van expertise en op basis van geslacht.

Als iemand op een bepaald gebied als een expert wordt beschouwd en een fout maakt, wordt hij of zij sympathieker. Maar een doorsnee persoon die dezelfde fout maakt, kan door de samenleving negatief worden bekeken.

De beste voorbeelden zijn de fouten die door sommige presidenten zijn gemaakt:

Elke blunder van president Obama maakte hem sympathieker.

“Wat valt er op als ik wereldleiders ontmoet? het is “in Europa of hier in Azië …” – waarbij men ten onrechte naar Hawaii verwijst als Azië tijdens het houden van een persconferentie buiten Honolulu, 16 november 2011

” Het Midden-Oosten is duidelijk een probleem dat de regio al eeuwenlang teistert. ” –Tampa, Fla., 28 januari 2010

Wat president Obama ook zei of deed, maakte hem sympathieker.

Elke blunder gemaakt door president Bush eindigde helpen komieken tijdens de late night shows. Het maakte hem niet per se sympathieker.

“Er komen te veel goede documenten uit het bedrijf. Te veel OB-GYNs kunnen niet om hun liefde te beoefenen met vrouwen in het hele land.”–Poplar Bluff, Missouri, 6 september 2004

” Voor elke dodelijke schietpartij waren er grofweg drie niet-dodelijke schietpartijen. En Mensen, dit is onaanvaardbaar in Amerika. Het is gewoon onaanvaardbaar. En we “gaan er iets aan doen”. –Philadelphia, Pennsylvania, 14 mei 2001

Ik ben niet politiek, maar probeer gewoon het pratfall-effect uit te leggen met behulp van presidenten.

Charlie Chaplin en Mr. Bean maakten optimaal gebruik van het pratfall-effect.

http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Creator/CharlieChaplin

https://jalopnik.com/mr-bean-actor-and-known-car-guy-rowan-atkinson-is-not-1783784113

Bedankt voor A2A.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *