Najlepsza odpowiedź
Francuski przymiotnik pathétique ma podstawowe znaczenie „ poruszające emocjonalnie, zwłaszcza poprzez demonstrowanie lub ewokowanie cierpienia ”. Według mojego słownika Merriam-Webster, definicja ta odnosi się również do angielskiego słowa „żałosny”, chociaż prawie nigdy nie słyszałem, żeby było używane w ten sposób. Pathétique nie oznacza „żałosnego” w sensie, który jest najbardziej powszechny w amerykańskim angielskim – „żałośnie nieadekwatny lub gorszy” oraz „absurdalny lub śmieszny”.
Odpowiedź
Streszczenie z artykułu Wang, Ke, „Beethoven and the Aesthetic of the Pathetic” (2016). Obchody stypendium licencjackiego. Przekaz 523. „Beethoven i estetyka żałosnego” Ke Wanga
W latach 1795–1822 Ludwig van Beethoven napisał 32 sonaty fortepianowe. Na te sonaty wpłynął wpływ Haydna i Mozarta. Gatunek sonaty przeszedł duże zmiany w życiu Beethovena, z których niektóre można zrozumieć autobiograficznie. Beethoven’s Grande Piano Sonata c-moll op. 13 „Pathetique” (1798-99), w trzech częściach, zostało zadedykowane księciu Carlowi von Lichnowsky i było kulminacyjnym dziełem wczesnego okresu twórczości Beethovena. Sturm und Drang – czyli „Burza i stres” – to estetyka z XVIII wieku ruch o literackim rodowodzie; Goethe i Friedrich Schiller byli dwoma z jego głównych przedstawicieli. W muzyce austriacko-germańskiej z okresu po latach pięćdziesiątych XVIII wieku estetyka Sturm und Drang przejawiała się w muzycznych przedstawieniach gwałtownych, dramatycznych i emocjonalnych zmian, a także zwiększonego polegania na tryb pomocniczy. W rękach kompozytorów ta estetyka doprowadziła do innowacji formalnych, których domagała się zwiększona intensywność, subiektywność i koncentracja na autoekspresji.
W artykule badawczym zapytano, jak można rozumieć formę i estetykę „Pathetique” jako wyraz – choć nieco usunięty – Sturm und Drang , estetykę i retorykę, które kilka dekad wcześniej opanowały austro-germański krajobraz literacki i muzyczny. Czerpiąc ze stypendiów dotyczących Sonat fortepianowych Beethovena i okresu Sturm und Drang , badam estetykę „Pathetique” jako muzycznej odpowiedzi w epoce, która wciąż była dotknięta przez wpływ Sturm und Drang , pomimo politycznych wstrząsów, które zajęły centralne miejsce w trakcie rewolucji francuskiej.