Najlepsza odpowiedź
Korozję definiuje się jako utratę właściwości materiałów w wyniku chemicznego lub elektrochemicznego wpływu środowiska. Zasady ataku są termodynamiczne i związane z niestabilną sytuacją użytecznych części, obiektów, wyposażenia, budynków itp., Uzyskanych po energetycznej transformacji surowców. W konsekwencji procesy korozyjne będą zachodzić „naturalnie” i trwale, gdy materiały i ich środowiska będą oddziaływać na siebie. To znaczy! Zawsze! Z tego powodu w przypadku stali, przy obecnej produkcji sięgającej prawie 1000 milionów ton rocznie, jedna dziesiąta jest zorientowana na wymianę wcześniej skorodowanych części i wyposażenia. Innymi słowy, „korozja jest głównym konsumentem stali”. Albo wspominając mówcę z 1920 roku, możemy teraz powiedzieć: „kiedy czytasz te słowa, prawie tona żelaza zaczęła i kończyła się korozją”. Podsumowując, „korozja nigdy nie śpi”. Z drugiej strony rdza to warstwa produktów korozji tworząca się na powierzchni stali. Jest to układ aktywny, podlegający reakcjom i przemianom związanym z tym trwałym procesem korozji. W konsekwencji „rdza nigdy nie zasypia”.
Odpowiedź
Znaczenie, które z tego wywnioskowałem jest takie, że wszystko jest w ciągłym rozkładzie. Jak mówi Neil Young w My My Hey Hey ze swojego albumu Rust Never Sleeps, „lepiej się wypalić niż zardzewieć” … 😉