Najlepsza odpowiedź
Gdy przychód krańcowy równa się kosztowi krańcowemu, istnieje możliwość maksymalizacji zysku, chociaż tak nie jest pewność. Przy konkurencji doskonałej oznacza to, że cena równa się kosztowi krańcowemu, ponieważ w konkurencji doskonałej przychód krańcowy równa się popytowi równa się cenie.
Jeśli znasz rachunek różniczkowy, wiesz, że jeśli funkcja jest wszędzie różniczkowalna, to jej maksimum musi znajdować się w punkcie, w którym jego pierwsza pochodna wynosi zero. Nie oznacza to jednak, że każdy punkt, w którym jego pochodna wynosi zero, musi być maksimum.
Koszt krańcowy jest pierwszą pochodną kosztu całkowitego, a cena jest pierwszą pochodną dochodu w warunkach doskonałej konkurencji. Zysk jest krańcowym kosztem przychodu, więc jest maksymalizowany, gdy przychód minus koszt jest zmaksymalizowany. Więc jeśli cena jest równa kosztowi krańcowemu, być może zysk jest zmaksymalizowany. Ale może nie.
Odpowiedź
Odpowiedź zaczerpnąłem z internetu za pomocą wyszukiwarki Google:
„W przypadku firmy działającej w konkurencyjnym środowisku marginalne otrzymane przychody są zawsze równe na rynek cenę . Dlatego firma działająca w warunkach doskonałej konkurencji zawsze będzie produkować na poziomie produkcji, na którym koszt krańcowy ostatniej wyprodukowanej jednostki to po prostu równe rynkowi cena .
Podobnie jak firma konkurencyjna, monopolista wytwarza ilość, przy której marginalne przychody równa się kosztowi krańcowemu . Różnica polega na tym, że w przypadku monopolisty marginalne przychody nie są już równe cenie . cena , którą pobiera monopolista , to cena , po jakiej kupujący są skłonni kupić ilość maksymalizującą zysk.
Ważny wniosek jest taki, że koszt krańcowy nie ma związku z kosztami stałymi . Ten można porównać ze średnim łącznym kosztem lub ATC, czyli łącznym koszt podzielony przez liczbę wyprodukowanych jednostek, a obejmuje koszty stałe . ”