Najlepsza odpowiedź
Miotacz nosi dwie „czapki”, które mogą wejść do gry:
- Miotacz jest wewnątrzpolowym i jeśli złapie odbitą piłkę, może złapać ją w locie, spróbować zagrania tagiem lub rzucić ją do bazy, aby spróbować wyautować, jeśli piłka uderzy o ziemię wcześniej on go w rękawiczkach. W tym przypadku nie różni się on od innych obrońców.
- Jeśli miotacz złapie piłkę odrzuconą przez łapacza po narzucie, w większości sytuacji nic się nie dzieje. Jednak piłka jest nadal „żywa”, więc jeśli biegacze próbują ukraść, może spróbować zagrać, aby ich wyrzucić, rzucając do innego polowego lub próbując złapać. Najbardziej typową sytuacją jest „kradzież z opóźnieniem”, w której biegacz czeka, aż łapacz zacznie rzucać do miotacza, zanim odbije.
- Jeśli miotacz * chybia * piłkę, która została odrzucona przez łapacz i toczy się od miotacza, pamiętaj, że piłka jest nadal „żywa”, a biegacze mogą próbować awansować na własne ryzyko. Widzisz, że zdarza się to niezwykle rzadko, ale zdarza się to raz na kilka lat w głównych firmach.
Odpowiedź
To była skarga dotycząca ERA od początku sabermetria. Pamiętam, że debatowano nad tym w połowie lat 80. na temat rec.sport.baseball.
Możemy radzić sobie lepiej, przynajmniej w większości miotacze, używając tabel oczekiwanych przebiegów. To tabela opracowana na podstawie analizy sytuacji w grze na przestrzeni lat i ustalenia średniej liczby zdobytych runów po, na przykład, sytuacji z jednym autem i biegaczem na pierwszym miejscu. Oto jak wygląda tabela na rok 2018:
To mówi nam, że z sytuacji z 1 autem i pierwszym biegaczem , drużyna zdobędzie średnio .53 runów.
Inną rzeczą, która wielu z nas niepokoiła przez dłuższy czas, jest to, jak błędy czynnik w ERA. Najpierw pojawia się niespójność w tym, co sędziowie uważają za „błąd”, potem jest wręcz dziwaczna idea, że po dwóch wypadkach i wystąpieniu błędu nic zdarza się w rundach, może liczyć się z miotaczem.
Kiedy te stały się dostępne (dzięki, Sherri Nichols), w pewnym momencie zaproponowałem nową statystykę, która zastąpiłaby ERA („ERA +”), która działałaby w następujący sposób:
- Miotacz otrzymuje uznanie za 1/3 zmiany + za każdego pałkarza, który przeszedł na emeryturę i każdy błąd, który wystąpi podczas miotania.
- Miotaczowi naliczana jest opłata za 1 bieg za każdy przejazd, który zdobędzie , gdy jest w grze .
- Miotacz, który opuszcza podczas inningu jest obciążany spodziewaną liczbą uruchomień z tej sytuacji .
- Miotacz, który wchodzi do gry podczas inningu , otrzymuje nagrodę za spodziewane odrętwienie er przebiegów z tej sytuacji .
ERA + byłby obliczany podobnie do ERA. „Runs +” to faktycznie dozwolone uruchomienia plus liczba uruchomień naliczonych po wyjściu z gry minus biegi przypisane po wejściu. ERA + oznaczałoby wtedy po prostu (9 * Runs +) / Innings +.
To dałoby miotaczom z ulgą zasługi za miotanie lepsze niż oczekiwano, kiedy wchodzą do gry w trudnej sytuacji i karałoby startujących, którzy obecnie są ratowani przez heroiczne występy przez środki odciążające. Zwróć uwagę, że może to dać ulgę, która znajduje się w trudnych sytuacjach i dobrze sobie radzi negatywnie ERA +.
Jak więc to działałoby w praktyce? Spójrzmy na wczorajszy mecz Dodgers / Red Sox.
Chris Sale zaczął grać w Sox. Narzucił 4,2 inninga (podczas rzucania nie wystąpił żaden błąd i zrezygnował z 5 obiegów. Wyszedł z dwoma autami i biegaczem na trzecim miejscu, więc obciążymy go za to 0,36 runów. Więc jego ERA + wyniesie (9 \ razy (5 + 0,36)) / 4,667 = 10,37 na mecz.
Heath Hembree wyszedł na 2 auta, biegając w trzeciej sytuacji, więc dostaje przypisano biegom .36. Ukończył piąty bez rezygnacji z biegu lub błędu, a następnie opuścił grę, więc jego ERA + wynosi (9 \ times (0 – 0,36)) / 0,333 = -9,73.
Colten Brewer wszedł, aby rozpocząć szósty i uzyskał trzy outy, bez błędów, bez runów. ERA + wynosi (9 \ times 0) / 1 = 0,00.
Steven Wright wszedł, aby rozpocząć Dostał 1 auta, zrezygnował z 2 przejazdów i wyszedł z biegaczem na pierwszym miejscu. ERA + wynosi (9 \ times (2 + 0,87)) /. 333 = 8,62
Marcus Walden zwolnił Wrighta. Otrzymuje punkty za 0,87 biegów za sytuację, w którą wszedł, otrzymał dwa outy (i jeden błąd) i dwa punkty zdobyte podczas miotania. ERA + wynosi (9 \ razy (2 – 0,87)) /1.0 = 10.17.
Ryan Brasier bezbłędnie zajął ósme miejsce, ERA + to 0,00.
Hector Velazquez zajął dziewiąte miejsce dając 1 przejazd, bez błędów, ERA to 9,00.
Jak wypada to w porównaniu z normalną ERA w grze?
Liczba wyprzedaży jest bliska, ponieważ pozostawiony w sytuacji dość niskiego ryzyka. Hembree zyskuje uznanie za wyrzucenie z tego (liczby w pojedynczej grze, takie jak ERA, są często wysokie z powodu dzielenia przez częściowe rundy). Wright i Walden po prostu mają inne rozłożenie biegów i myślę bardziej sprawiedliwie.
Wright wydostał piłkę z powietrza, a następnie zrezygnował z 2 HR i jednego (został uderzony w stopę przez singiel, co dlatego opuścił wtedy grę). Tak więc według ERA to on był odpowiedzialny za biegacza jako pierwszy (dokładnie taka sytuacja, o jaką przypadkowo zadawano pytanie). Walden zostaje potrącony za odziedziczonego biegacza, który strzelił gola (ERA obciąża go Wrightem, chociaż otrzymuje również 1/3 zmiany + kredyt za błąd, a następnie zezwala na kolejny bieg obciążony przez obie statystyki.
Myślę, że tak mówi kilka przydatnych rzeczy, ale problem polega na tym, że jest trudny do obliczenia; nie możesz go wygenerować tylko z wyniku w pudełku. Musisz przejść grę po grze, aby zobaczyć, w jakich sytuacjach miotacze wchodzili i wychodzili .
Więc nie spodziewam się, że kiedykolwiek stanie się powszechnie używany, ale jest to dowód na to, że inni ludzie pomyśleli o tym pytaniu i próbowali coś z tym zrobić.