Najlepsza odpowiedź
Adaptacja behawioralna to zmiana lub zmiana zachowania.
Oto przykład. Jeśli masz konia i umieścisz go na polu, zwykle nie zdecyduje, że to pole jest jedynym miejscem, w którym jest zainteresowany spacerami i meandrami. Zamiast tego będzie badał poza tym polem.
Jednak farmer naprawdę chce, aby koń pozostał na tym polu, potencjalnie zatrzymując go na swojej posiadłości. Farmer może więc zainstalować ogrodzenie elektryczne wokół obwodu pola. Koń będzie próbował przejść przez nie, może nawet więcej niż raz, ale Wkrótce zdecyduje, że nie będzie już próbował przechodzić przez płot – ponieważ jest w szoku.
Teraz po prostu przejdzie dookoła pola. Jego zachowanie zostało dostosowane do nowej sytuacji.
Kolejny szybki przykład. Jeśli jesteś młodym studentem i za każdym razem, gdy idziesz przed tym jednym dzieciakiem, on uderza twoimi książkami o ziemię. Dowiesz się, że jeśli go unikasz, nie musisz podnosić rozrzuconych książek. To nowe unikanie tej osoby jest adaptacją behawioralną, której nauczyłeś się i wprowadziłeś w życie, aby poprawić swoje życie na tej planecie.
Odpowiedź
Na początku XX wieku mleko było dostarczane do brytyjskich ograniczników drzwi w butelkach bez nakrętek, więc ptaki łatwy dostęp do tłustego kremu, który osadził się na górze butelki. Ptakom brakuje enzymu niezbędnego do trawienia laktozy, a mleko faktycznie powoduje biegunkę. Śmietanka zawiera jednak mało laktozy i jest w pełni energetyczna – o to właśnie chodziły ptaki.
Dwa gatunki brytyjskich ptaków ogrodowych nauczyły się wysysać śmietanę z wierzchu otwartych butelek ; niebieskie cycki i rudziki. I chociaż nie tolerowali tak śmietanki, jak mleka, układ pokarmowy sikorek i rudzików przeszedł pewną adaptację, aby poradzić sobie z nowymi, bogatymi w tłuszcz substancjami odżywczymi. Ten proces z pewnością miał miejsce dzięki doborowi darwinowskiemu, wspaniałemu przykładowi ewolucji w akcji.
Następnie po pierwszej wojnie światowej mleczarnie zaczęły uszczelniać butelki wieczkami z folii aluminiowej, aby zachować świeżość mleka i potencjalnie nową żywność. źródło mogło zostać odcięte od ptaków.
Jednak w latach pięćdziesiątych cała populacja modraszki w Wielkiej Brytanii nauczyła się przekłuwać wieczka butelek, aby dostać się do śmietanki, podczas gdy rudziki nigdy tego nie zrobiły. Czasami pojedynczy rudzik uczył się, jak przebijać pieczęć butelki z mlekiem, ale umiejętność ta nigdy nie rozprzestrzeniła się na całą populację, jak to miało miejsce w przypadku sikorki błękitnej.
Sikory błękitne jako gatunek przeszły niezwykły proces uczenia się. Chociaż poszczególne rudziki mogły być tak innowacyjne jak niebieskie sikorki, nie przekazały one tego, czego się nauczyły, innym rudzikom. Różnicy między dwoma ptakami nie można przypisać ich zdolności do komunikowania się. Niebieskie cycki i rudziki komunikują się w podobny sposób poprzez kolor, zachowanie, ruch i śpiew. Różnicę można wytłumaczyć jedynie sposobem, w jaki sikory niebieskie przekazują swoje umiejętności z pojedynczego ptaka na gatunek jako całość.