Najlepsza odpowiedź
Zasadniczo kod standardowy to ramka dla twojego projektu.
Powiedzmy, że musisz szybko wykonać prototyp produkt dla klienta w określonej technologii. Bez szablonu, musiałbyś zacząć od zera lub szablonu wygenerowanego przez CLI, nie zawsze pasującego do twojego stylu robienia rzeczy.
Teraz wyobraź sobie, że masz czysty, mały projekt, który zrobiłeś dla innego klient jakiś czas temu, który w zasadzie potrzebuje tylko pewnych zmian, usunięcia niektórych wierszy, dodania innych, i jest w zasadzie gotowy do zaprezentowania klientowi. Zgadza się, co?
Posiadanie schematu to rodzaj drugiego scenariusza. Kiedy wiesz, że będą projekty wymagające użycia określonej technologii / frameworka / biblioteki, możesz samodzielnie naprawić talerz, szablon. Będzie zawierał Twoje ulubione funkcje, takie jak kształt i kolor (a także styl kodu!), Dzięki czemu możesz łatwo skupić się na dodawaniu do niego elementów, a nie na ich zmienianiu za każdym razem, gdy chcesz rozpocząć nowy projekt.
Aby rozwinąć przykład, załóżmy, że często jesteś proszony o utworzenie aplikacji w Angular2 + lub React, która ma pasek boczny z podglądem niektórych danych i stałym nagłówkiem z kontrolkami menu. Zamiast tworzyć pusty projekt za każdym razem, gdy dotrze do Ciebie nowy klient, możesz po prostu użyć pustego szablonu, aby po prostu nie skupiać się na dodawaniu odpowiednich pozycji menu, podglądów i głównej zawartości.
Podsumowując, kiedy wiesz będziesz mieć wiele podobnych projektów w przyszłości, szablon to ogromna oszczędność czasu 🙂
Odpowiedź
Elazar miał kilka świetnych uwag (zwłaszcza unikając zaznaczonych wyjątków), ale ja „Dodam własne rekomendacje ze względu na A2A 🙂
Nie potrzebujesz guawy, aby uniknąć sprawdzonych wyjątków. Zamiast tego możesz po prostu zgłosić wyjątki środowiska uruchomieniowego. Problem jest właśnie wtedy, gdy potrzebujesz kodu, który już zgłasza te sprawdzone wyjątki. Jeśli chcesz, możesz je jawnie złapać i zamiast tego wyrzucić wyjątki czasu wykonywania.
Polimorfizm jest sposobem na uniknięcie pisania metody do obsługi każdego typu pochodnego tej samej klasy potomnej.
Refleksja pomaga również w ponownym użyciu kodu. Może chcesz mieć możliwość upuszczenia klasy do katalogu i rozpoznania jej jako „nowego składnika”, z którego może korzystać Twoje oprogramowanie. Możesz go wykryć i użyć poprzez odbicie, zamiast podłączać go wraz z innymi komponentami za pomocą jawnego, powtarzalnego kodu.
Framework to także sposób na uniknięcie pewnych schematów. Czasami zachęcają do schematu, ale innym razem robią coś dla ciebie. Możesz wypróbować adnotacje Spring, aby uniknąć jawnego przekazywania rzeczy.
Dlaczego wydaje się, że każda inna odpowiedź związana z Javą, którą piszę, zawiera link do tego artykułu ? Tak czy inaczej, refaktoryzacja w ten sposób może pomóc w zredukowaniu schematu dzięki niewielkim funkcjom wielokrotnego użytku.
Ponadto z artykułu Wikipedii na temat Kod schematu :
„Potrzeba standardowego schematu może zostać zredukowana dzięki mechanizmom wysokiego poziomu, takim jak metaprogramowanie (który powoduje, że komputer automatycznie zapisuje potrzebny tekst standardowy), konwencja zamiast konfiguracji (co zapewnia dobre wartości domyślne, zmniejszając potrzebę określania szczegółów programu w każdym projekcie) i model inżynieria sterowana (która wykorzystuje modele i generatory modelu do kodu, eliminując potrzebę standardowego kodu ręcznego).