Najlepsza odpowiedź
Losowe wielkie litery (przepraszam, nie mogę się zmusić do używania pisowni amerykańskiej) to fenomen uczenia się języka angielskiego, który występuje w dwie odrębne główne grupy i jedna nieletnia:
- Dorośli uczący się angielskiego jako drugiego języka, których język ojczysty ma inne zasady dotyczące wielkich liter niż angielski
- Dzieci uczące się pisz i formułuj listy, których zrozumienie rozróżnienia między formami liter nie jest jeszcze w pełni ukształtowane
- Pisarze z dysleksją w formie listów, w każdym wieku
Losowe używanie wielkich liter w różnych stopniach w każdej grupie. W pierwszej z reguły wielkie litery nie występują nigdzie poza początkiem słów, ale czasami może być oczywiste, jaki jest język ojczysty autora na podstawie błędnych wielkich liter. Na przykład, często rodowici niemieccy użytkownicy języka używają wielkich liter we wszystkich rzeczownikach, gdy są nowicjuszami w pisaniu po angielsku, chociaż prawdopodobnie intelektualnie wiedzą, że angielski używa tylko rzeczowników właściwych.
W drugiej grupie niepewne zrozumienie różne sposoby pisania pojedynczych liter, w połączeniu z jak dotąd podstawowym zrozumieniem konstrukcji zdań, oznaczają, że „cApitALS jest o wiele bardziej powszechne, gdy widzi się cApitAL w małym świecie, a małe litery tam, gdzie bym się poprawił. Ortografia jest zwykle niespójna.
Trzecia grupa jest pod wieloma względami najbardziej interesująca. Losowe pisanie wielkimi literami zdarza się, ale to tylko część problemów z tworzeniem liter, które mogą objawiać się dyslektyki. Ci, którzy używają systemu zapamiętanych sztuczek do pisania ręcznego, mogą po pewnym czasie odkryć, że ich pamięć dryfuje w błąd, gromadząc się błędy, które mogą skutkować użyciem cyfr zamiast liter, okablowaniem niektórych liter w lustrzanym odbiciu na jednej lub więcej osi, a nawet rozdzieleniem elementów liter, tak aby w ogóle nie mogły być zrozumiane jako część jednej litery. Niektórzy dyslektyki mogą zauważyć te kwestie przy ponownym czytaniu, podczas gdy inne pozostają ich całkowicie nieświadome.
Jest jeszcze jedna klasa tego, co nazwałbym „niestandardową kapitalizacją”, która jest znacznie bardziej ogólnie akceptowana: użycie stolic dla podkreślenia znaczenia w celu podkreślenia sprawy. Motywacja jest zwykle literacka, a niektórzy pisarze ją uwielbiają. Dlaczego? Ponieważ ostatecznie możemy.