Najlepsza odpowiedź
Dziękujemy za (wiele) A2A.
Dane w pamięci podręcznej to trochę dane, na które Twój komputer / telefon / cokolwiek kiedyś pracowało bardzo ciężko (ładowane przez potencjalnie wolną sieć lub wymagające dużego obciążenia procesora lub nawet odczytywane z dysku). Jest przechowywany gdzieś szybciej niż to, co zostało użyte do jego pobrania / utworzenia. Jeśli więc plik na dysku jest zapisany w pamięci podręcznej, nie jest przechowywany na dysku, jest przechowywany w pamięci podręcznej. Jeśli plik z sieci jest buforowany, może być przechowywany w pamięci lub na dysku (lub w obu).
Komputery mają wiele różnych pamięci podręcznych. Partie . Nawet rzeczy, które możesz uważać za „szybkie”, takie jak pamięć RAM w komputerze, są w rzeczywistości na tyle wolne, że procesor ma pamięć podręczną dla wartości pamięci RAM. Programy często mają wiele pamięci podręcznych dla różnych rzeczy. System operacyjny buforuje pliki dyskowe w pamięci RAM i często udostępnia elementy, które buforują strony internetowe w pamięci RAM i / lub na dysku.
Wszelkie dane w pamięci podręcznej „powinny” być czymś, co można utworzyć lub pobrać ponownie. W niektórych przypadkach tak naprawdę nie może, na przykład jeśli masz zdjęcie ze strony internetowej w pamięci podręcznej iz jakiegoś powodu pamięć podręczna jest czyszczona, gdy nie masz sieci, nie możesz odzyskać tego obrazu, dopóki sieć nie wróci… lub strona internetowa mogła się zmienić, w którym to przypadku wartość nigdy nie może wrócić.
Niektóre pamięci podręczne mają wbudowane metody chroniące je przed starzeniem (np. jeśli witryna internetowa zmienia obraz każdego dnia, chcę spojrzeć na zdjęcie z ostatnich miesięcy tylko dlatego, że jest „szybsze”). W rzeczywistości jest to jeden z trudniejszych problemów w informatyce (unieważnienie pamięci podręcznej). Istnieje wiele zasad. Niektóre z nich to „wyrzuć stare rzeczy”, „zapytaj witrynę internetową / system plików / cokolwiek, jeśli coś się zmieniło” i osobisty ulubiony „kogo to obchodzi”.
Więc „teoretycznie” rzucanie Poza tym pamięć podręczna nie może spowodować problemu… ani też nie może go naprawić. Z wyjątkiem rzeczywistego świata, polityka unieważniania pamięci podręcznej może być błędna, a stare dane są buforowane i teraz nieaktualne, wyczyszczenie pamięci podręcznej naprawi to (woot!). W prawdziwym świecie dane mogą również być „teraz nieaktualne”, ale obecnie nie można ich przywrócić, więc wyczyszczenie pamięci podręcznej ujawni problem (boo!).
Wyczyszczenie pamięci podręcznej spowoduje również, że coś się zmieni wolniej, gdy rzeczy, które kiedyś były w pamięci podręcznej i których potrzebujesz ponownie, są ponownie obliczane / pobierane / cokolwiek.
Odpowiedz
Na twoim komputerze 🙂
pamięć podręczna to element sprzętu znany również jako SRAM (statyczna pamięć RAM). Ma wyjątkowo dobrą wydajność. Jest to jednak kosztowne. Dosłownie. Koszt jak w przypadku wielu $$$, ponieważ SRAM jest również niezwykle drogi. Gdyby nasze komputery składały się w całości z SRAM, byłyby niewiarygodnie drogie. Tak bardzo, że nikogo nie byłoby na nie stać. Widzimy więc, dlaczego chcielibyśmy używać SRAM (działa znacznie lepiej niż DRAM lub miejsce na dysku), ale jeśli jest tak drogi, dlaczego mielibyśmy go używać? Jest to niepraktyczne kosztowne, prawda?
Tak. Jednak niektórzy inteligentni inżynierowie pomyśleli o kompromisie. Co by było, gdyby większość architektury komputera nadal składała się z pamięci DRAM i miejsca na dysku (aby była przystępna cenowo), ale aby nadal zachować wydajność, która zapewnia zadowolenie konsumentów, co by było, gdybyśmy potrzebowali tylko niewielkiego kawałka pamięci SRAM, aby przyspieszyć nasz wydajność komputera DUŻO. Słowo kluczowe: „maleńki pasek”
Gdzie więc jest używana „pamięć podręczna LRU”? Cóż, tak naprawdę nie ma czegoś takiego, jak „pamięć podręczna LRU”. Nowoczesne pamięci podręczne, które można traktować jako nasze maleńkie fragmenty pamięci SRAM, nie mają nieskończonej przestrzeni do przechowywania danych, a jeśli jesteś typowym konsumentem przeglądającym sieć, nieustannie przechodzącym od strony internetowej do strony internetowej, od platformy do platformy, dane obroty na twoim komputerze będą bardzo wysokie.
Jak więc możemy wykorzystać ten „mały kawałek” pamięci SRAM, skoro rotacja danych jest tak duża? To, co robimy, to to, że decydujemy, których fragmentów danych najprawdopodobniej użyjemy ponownie, i staramy się, aby te fragmenty danych były przechowywane w naszym małym kawałku pamięci SRAM (naszej pamięci podręcznej), aby następnym razem potrzebować uzyskać dostęp do wspólnego kawałek danych twój komputer może uzyskać dostęp do tych danych bardzo szybko, ponieważ jest przechowywany w tym kawałku SRAM. Jak dokładnie decydujemy, co zachować, a czego nie? Właśnie w tym miejscu pojawia się koncepcja „pamięci podręcznej LRU”. Istnieje wiele różnych układów pamięci podręcznej używanych z różnych powodów (w pełni asocjacyjnych, asocjacyjnych, mapowanych bezpośrednio itp.), Z których każdy ma swoje wady / zalety, ale większość Typowy sposób, w jaki system operacyjny decyduje, które fragmenty danych zachować w pamięci SRAM, a co wyrzucić, polega na sprawdzeniu danych, do których uzyskano ostatnio dostęp. Ma sens, prawda? Jeśli po prostu coś kliknąłeś i kliknąłeś to dzień wcześniej, dzień wcześniej, dzień wcześniej itd. Prawdopodobnie ma sens trzymanie tego fragmentu danych w SRAM, więc następnym razem, gdy go klikniesz, BUM, zatrzymuje się w mgnieniu oka. A co z witryną, którą kliknąłeś trzy miesiące temu i od tamtej pory nie?Cóż, ponieważ obrót danych nadal rośnie, w pewnym momencie Twój system operacyjny będzie musiał określić, czego potrzebuje, aby wyrzucić z pamięci SRAM, i powie, że ta witryna nie została kliknięta od trzech miesięcy? To najmniej ostatnio używany fragment danych w naszej pamięci podręcznej, więc dajmy sobie spokój.
Pamięć podręczna to sprzęt znany jako SRAM, który ma bardzo dobrą wydajność. Algorytm eksmisji LRU to sposób, w jaki system operacyjny decyduje, które fragmenty danych mają być przechowywane i eksmitowane z tego cennego SRAM.