Najlepsza odpowiedź
Romans był w przeszłości często dramatyzowanym słowem. Do tego stopnia, że wokół słowa „romans” powstała wirtualna aura, która oznacza coś wielkiego w kategoriach tego, co człowiek robi, poświęca, akceptuje ból, a nawet wielkie gesty i często kieruje się w stronę zmysłowości między dwojgiem ludzi. W większości przypadków to zacieniało umysły mężczyzn. Mężczyźni nie są w tym winni. To takie historie w filmach, książkach, którymi jesteśmy karmieni.
W takim razie, czego potrzeba, aby być naprawdę romantycznym mężczyzną ?
Wyłączenie odpowiedzialności : Dzielę się swoją wiedzą i doświadczeniem. Jednak nie twierdzę, że mam mistrzostwo we wszystkich wymienionych niżej punktach, mimo że zamierzam dać z siebie wszystko, co w mojej mocy.
- Docenianie wysiłki – jak często doceniasz swoją partnerkę za jej wysiłki? Może to najmniejsza z rzeczy, jak robienie obiadu, przypominanie o spotkaniach, opieka nad Tobą? Romantycznie jest jej podziękować.
- Docenianie piękna – jak często komplementujesz swojego partnera? Krytycy mogą powiedzieć, że nie każda para jest razem ze względu na piękno. Prawdziwe. Ale widziałeś w nich kogoś, widziałeś ich i wykonałeś ruch. Dlatego doceniaj sposób, w jaki Twój partner się ubiera, wygląda, stara się wyglądać lepiej najpierw przed Tobą, a potem w świecie – znowu mając na uwadze Ciebie i inne rzeczy.
- Małe gesty – nawet jeśli nienawidzisz gotowania, od czasu do czasu postaraj się oderwać ją od obowiązków i powiedz, że zrobiłeś to tylko dla niej. Zaskocz ją tym, co masz do dyspozycji. Nawet kawałek papieru wycięty w kształcie serca i podarowany partnerowi będzie wyglądał na wielki prezent. Większość mężczyzn nie odnosi się do tego, ale to prawda. Następnym razem, gdy ustawiasz stół obiadowy, ułóż na talerzu wszelkie potrawy, które przygotowała, w kształcie serca i zobacz jej niespodziankę. Zaskocz ją kwiatem, niekoniecznie bukietem. Wyobraź sobie, że idziesz drogą, na której widzisz mały nieznany kwiatek. Złap to, jeśli możesz i jeśli jest to dozwolone, i wręcz jej to jako niespodziankę.
- Przepraszamy, nie czyni cię mniejszym – to jest łatwo być mężczyzną i trzeba być kobietą. Przez konieczność rozumiem, że całym sercem wkładają swoje serce, duszę i ciało w opiekę nad tobą, dziećmi, rodziną, a także w znoszeniu trudności. Kłótnie są nierozłączne, kiedy dwie osoby – urodzone osobno, które myślą osobno (mężczyźni jako mężczyźni i kobiety jako kobiety) mieszkają razem lub spotykają się ze sobą, będą spory. To nie wina mężczyzny ani kobiety. To tylko różnica zdań. Więc nie boli powiedzieć przepraszam. Nawet jeśli ktoś ponosi winę, przeproszenie nie czyni cię mniejszym.
- Połącz się z jej pasją / upodobaniami – zainspiruj partnera poprzez Twoje działania lub motywuj ją do realizacji swoich marzeń. Albo robić rzeczy, które uwielbia robić. Może to być malowanie, taniec, salsa, robienie na drutach, pisanie, a nawet skakanie po niebie. Możesz być skrzydłami, którymi macha, by latać.
- Doceń ją społecznie – okaż partnerowi akceptację i dumę towarzysko. Porozmawiaj o niej, spraw, by poczuła się potrzebna i ważna, gdy jesteś z nią sam lub z ludźmi w pobliżu. Nigdy nie ignoruj jej obecności.
- Dziel się z nią chwilami – zaplanuj specjalnie rocznicę i urodziny, nieważne jak małe. Liczy się gest, a nie skala. Powiedz jej, co czujesz. Podziel się z nią swoimi przemyśleniami, podziel się tym, co czujesz, spędzaj czas na rozmowach, spacerach, wspólnym jedzeniu.
- Rozproszenie – czasami próbuj odsuń się od rozrywek, takich jak telewizja, napadowe oglądanie i wiem, że to nie zawsze się zdarza i nie musi. Ale raz na jakiś czas wyłączaj go i miej chwilę. Kiedy sprawiasz, że twój partner wie, że lubisz z nią rozmawiać, rozmawiać o tym, co dzieje się w twoim umyśle, twoich zagubieniach, twoich lękach. Możesz się zastanawiać, co jest romantycznego w mówieniu o swoich lękach? Gest, który otwierasz swój umysł na jej sprawy i jest bardzo romantyczny w jej umyśle.
- Niezwykle romantyczny, którego większość mężczyzn by nie czuła, to malowanie paznokci, natłuszczanie włosów partnera.
Odpowiedź
Beznadziejni romantycy są inni niż zwykli ludzie, którzy się zakochują. Inaczej widzą miłość i romans. Są idealistami. Wierzą w stare, dobre pojęcia i metody miłości. Miłość jest dla nich całkiem różowa, romantyczna, słodka, delikatna i co nie. Najwyraźniej tacy ludzie mają sny, które dla wielu są nierealne, bez poczucia racjonalizmu.
Odczuwają miłość bez zakochania. Czują się połączeni bez spotkania.Dostali złamane serce jak każda inna osoba, ale też ulegają temu uczuciu. Wierzą w bezwarunkową miłość. W rzeczywistości są beznadziejni, jeśli chodzi o to, że są w miejscu swoich romantycznych marzeń.
Bycie beznadziejnym romantykiem to zupełnie inne uczucie, jak wspomniano powyżej. Czuję się związany z ludźmi, których nigdy nie spotkałem. Kocham intensywnie i często nie jest to odwzajemnione, ale to mnie nie odstrasza. Widzę ludzi wokół siebie i sposób, w jaki pozwalają sobie na miłość i myślę, że to nie moja filiżanka herbaty. Słyszę romantyczne piosenki, cieszę się z historii miłosnych innych, myślę, że powinienem być na ich miejscu. Tworzę w głowie historie o romansie i wpadam w to uczucie. Wierzę w wyrażanie miłości słowami, a nie gestami. Dla mnie miłość to dobre samopoczucie, nawet jeśli ma pewne wady, jak w każdej historii miłosnej. Lubię mieć historię miłosną z podobną osobą. Ponieważ jestem introwertykiem, okropnie wyrażam swoje uczucia przed innymi. Kocham ludzi myślami, snami. Piszę wiersze dla ludzi, których nigdy nie spotkałem. Kilka razy byłem odrzucany przez różne dziewczyny, ale wciąż czuję, że istnieje prawdziwa miłość. Mnie się to nie zdarzyło, ale zdarza się. Czasami jestem smutny, a innym szczęśliwy jestem – wszystko z powodu historii, które sam stworzyłem.
Widocznie jestem romantyczny, nierealistyczny, a więc beznadziejny.