Najlepsza odpowiedź
Myślę, że jest to bardzo trafne i realistyczne pytanie, które może zostać słusznie zadane przez poważni archeolodzy, zwłaszcza ci, którzy chcą wyjść i szukać nieznanego.
Pojawiło się pytanie, prawie gdy tylko zrozumiałem, że „współcześni” ludzie – Homo sapiens – najwyraźniej pojawił się około 200 000 lat temu. „Gdyby byli ludźmi takimi jak my, co robili przez pierwsze 194 000 lat?”
Dwie odpowiedzi wydają się oczywiste: 1) cywilizacja, a nawet technologia, mogła powstawać wiele razy w przeszłości, tylko po to, zatarte przez zmiany klimatyczne i geologiczne; 2) może tak naprawdę nie byli tacy jak my, a „nowocześni” ludzie powstali tylko może 10 000, może mniej lat temu.
Wydaje się, że badania genetyczne (mówię, że wydają się – nie są do końca pewne, czy wszystko jest naprawdę udowodnione) ), aby wskazać, że dawno temu ludzie byli tacy sami jak my. Więc gdyby tak było, nie mogę po prostu przypisać sobie, że przez pierwsze 194 000 lat (lub 144 000, jeśli wybierzesz początek Homo sapiens jako 150 000 lat temu), wszyscy tam byli – tak jak my, pamiętajcie – nie robili nic, tylko zaczęli używać ognia, tłukać kamienie, tkać trawę, rzucać włóczniami i robić ubrania ze skór zwierzęcych przez 140 000 lat! Może 5000 lat, może 10 000, może nawet 30 lub 40 000 – ale 140 000? Potem nagle, w ciągu ostatnich 10 lub 12 tysięcy, zbierz całą technologię, jaką znamy. Tak jak powiedziałem, albo nie były takie jak my, albo działo się wiele rzeczy, o których nic nie wiemy.
Czy cywilizacje istniały przed ostatnią epoką lodowcową? To znaczy, oczywiście, przed początkiem ostatniego zlodowacenia, około 20 000 lat temu; a może cofając się aż do początku ostatniego zlodowacenia, około 115 000 lat temu? ( Ostatni okres zlodowacenia – Wikipedia ) Myślę, że jest to przynajmniej możliwe.
Więc gdzie są dowody? Może być zanurzony pod wodą i osadami na krawędziach szelfów kontynentalnych, których część była suchym lądem w niektórych okresach lodu. Mogło zostać pochowane pod setkami, a nawet tysiącami stóp ziemi w wyniku powodzi spowodowanych przez przemieszczające się masy lądowe i topnienie lodu spływającego w dolinach rzek. Mógł zostać sproszkowany i uniesiony przez mielenie przez dziesiątki tysięcy lat lodowców. Może chować się w magazynach muzeów i uniwersytetów na całym świecie, ponieważ nie pasował do miejsca lub czasu, w którym został znaleziony, lub jest po prostu nie do poznania dla głównego nurtu archeologii.
Istoty ludzkie, w ciągu pierwszych 50 000 lat po ich powstaniu mogli dokonać niesamowitych rzeczy. (Przecież przejście od epoki kamienia do niemal natychmiastowej globalnej komunikacji, eksploracji kosmosu itp. Zajęło nam tylko 10 000 lat. Wszystkie pozostałości najwcześniejszych cywilizacji można było łatwo utracić. Wydaje mi się też, że przynajmniej możliwe. że można było znaleźć jakąś inną technologię, coś, co nie jest oparte na ogniu, żelazie i elektryczności, czego nikt by nie rozpoznał, nawet gdyby znalazł jakieś pozostałości.
Ludzie zawsze szukają i zawsze znajdują. Czas linie są stale odsuwane. Myślę, że wypada naukowcom ze wszystkich dziedzin, być może szczególnie w archeologii i paleontologii, pomyśleć o tym, ile razy w historii establishment naukowy z przekonaniem stwierdził: „Nie ma już nic nowego do znalezienia”, tylko po to, aby zostać udowodnione zły i pozostawiony wyglądający jak zgrzybiali starzy głupcy w oczach historii.
I proszę, pamiętajmy wszyscy o nieśmiertelnych słowach Carla Sagana: „Brak dowodów nie jest dowodem nieobecności”.
Odpowiedź
Cywilizacje Mezopotamii (które wrzucam do tego samego koszyka, co nazywam „ zachodnioazjatycką gromadą ”, która obejmuje Anatolię, Egipt, Arabię i wschodni kraniec Morza Śródziemnego) są z pewnością jednymi z najstarszych na świecie, a ich korzenie sięgają najwcześniejszego przejścia od łowiecko-zbierackiego nomadyzmu do pierwszego osiadłego rolnictwa Neolityczna rewolucja rolnicza. Różni historycy inaczej wyznaczają granicę, kiedy definiują pierwsze cywilizacje Mezopotamii.
Inne wczesne cywilizacje Starego Świata (Dolina Indusu na subkontynencie indyjskim i Dolina Żółtej Rzeki we współczesnych Chinach) mają podobne starożytne korzenie, ale mniej archeologii wykonano w tych regionach, więc nie mamy (jeszcze) takich starożytnych znalezisk, jakie mamy w Anatolii i Mezopotamii. W Nowym Świecie cywilizacja ma równie starożytne korzenie w Peru i wydaje się, że istniały przybrzeżne wioski rybackie, w których prąd Humboldta zapewnia szczególnie bogate łowiska.Osady te są prawdopodobnie tak stare, jak najwcześniejsze ślady osadnictwa w Mezopotamii i Anatolii, ale znowu wykonano tu mniej prac archeologicznych, więc pozostaje wiele do nauczenia się.
Ostatnio odkryto stanowisko w Anatolii (współczesna Turcja), które od kilku lat cieszy się dużym zainteresowaniem, znane jako Göbekli Tepe . Technicznie rzecz biorąc, wśród archeologów jest to znane jako stanowisko „pre-ceramicznego neolitu A” (PPNA), datowane na około 9 600 do 7 300 pne (od 11 600 do 9300 wcześniej). Wcześniejsza data prawie dokładnie koresponduje z nadejściem okresu ocieplenia holocenu, który wydaje się być jedną z przyczyn zaprzestania wędrówek przez ludzi i osiedlenia się w rolniczych wioskach, które ostatecznie stały się miastami.
Göbekli Tepe to jedno z najstarszych stanowisk w zachodnioazjatyckim klastrze i prawdopodobnie najstarsze miejsce w regionie. Czy to cywilizacja? Większość prehistorów powiedziałaby „nie”. Ale Göbekli Tepe rzeczywiście miał monumentalną architekturę i wydaje się, że dość duża liczba ludzi musiała się zebrać, aby stworzyć i utrzymać tę strukturę (czyli na dużą skalę współpraca społeczna), która prawdopodobnie jest częścią sieci takich struktur (w regionie są jeszcze podobne kopce, które nie zostały jeszcze wykopane).
Ludzie, którzy zebrali się, aby zbudować Göbekli Tepe nie zajmował się osiadłym rolnictwem, ponieważ nie ma o tym wzmianki w dokumentach archeologicznych, więc mógł to być tymczasowy przystanek dla wędrownych łowców-zbieraczy, ale jeśli ten „tymczasowy” punkt postoju został zbudowany i utrzymywany przez tysiące lat, mógł występować w historii ludzkości dłużej niż którakolwiek z naszych istniejących cywilizacji i być może będziemy musieli wymyślić nową kategorię społeczną, aby zdefiniować znaczenie tego .
Podobnie, jaskinie zamieszkane przez istoty ludzkie w górnym P aleolityczne , zdają się być odwiedzane i dekorowane przez dziesiątki tysięcy lat. Chyba nikt nie nazwałby tego cywilizacją, ale zdominowała ona pewną epokę historii ludzkości, ponieważ cywilizacja dominuje nad obecną erą historii ludzkości i zasługuje na studia historyczne na równi z badaniem cywilizacji jako cechy życia ludzkiego i historii człowieka .