Najlepsza odpowiedź
Moja słodka dziewczynka w naturalny sposób przyszła na świat, gdy miałam 44 lata. Ma teraz 2 i kilka miesięcy. Cieszę się, że czekałam i byłam / jestem bardzo zakochana w jej ojcu i czuję, że było to możliwe. Kiedy jesteśmy zakochani, aktywują się nasze hormony (nasze ciała są do tego przystosowane) i po 7 latach bez miesiączki czułem się tak, jakby moje ciało znów się włączyło. To było niesamowite. Kilku lekarzy w ciągu tych 7 lat powiedziało mi, że jest to wysoce nieprawdopodobne, jeśli nie ma okresu – ale jakimś cudem uderzył bez leczenia bezpłodności lub jakiegokolwiek planowania. Mogłem ją mieć w naturalny sposób, co zmieniało życie i je afirmowało. Całe moje życie znacznie się poprawiło, odkąd moja córeczka przyszła na ten świat. Wtedy, naprawdę niedawno (w zeszłym tygodniu) pierwsze poronienie miałam w wieku 46 lat. Szczerze mówiąc (głupio) nie wierzyłam, że byłoby możliwe zajście w ciążę w wieku 46 lat bez dużej płodności / interwencji lekarza… jak bardzo się myliłam. I miałem nadzieję. Mam nadzieję.
Czytam historie sukcesu i radość i radość. Czy to nie byłoby wspaniałe! Ale nie było go w kartach. Ciąża była poza macicą i chociaż byłam zdecydowanie w ciąży – nie była możliwa. Teraz dostanę wkładkę. Ale moje ciało zdecydowanie nie było przygotowane na ból poronienia. Whoa! To jakieś kamieniste drogi do podróżowania fizycznie i psychicznie. Jestem tak bardzo smutny, że straciłam dziecko. I do wszystkich lekarzy lub każdego, kto to czyta – pozbądź się kulawego piętna wieku Moje dziecko jest, kiedy mam 60 lat. Moi rodzice mają 76–77 lat i mają niesamowity styl życia, który kochają. Ich przyjaciele wychowują swojego 2-letniego wnuka jako własnego, ponieważ ich dziecko jest przestępcą. Dziecko potrzebuje miłości i uwagi. Dzieci potrzebują miłości i uwagi. Nastolatki potrzebują miłości i uwagi. Dorośli potrzebują miłości i uwagi. Moja najlepsza przyjaciółka miała 96 lat, kiedy miałem 29 lat. Czy to czyni ją mniejszą ?????
A niektórzy rodzice, tacy jak ja, są niepełnosprawni fizycznie. Czy to sprawia, że jestem mniej rodzicem? Poważnie. Miałem fizyczną niepełnosprawność odkąd skończyłem 32 lata. Tylko dlatego, że nie mogłem biegać tak szybko i z wdziękiem – czy to oznacza, że nie powinienem mieć dziecka? Więc mówię bah humbug każdemu, w tym lekarzom, którzy podają powód, dla którego nie powinniśmy mieć dziecka w wieku 40 lat (lub jak ja w wieku 44 lat), ponieważ będę miała 64 lata, kiedy ona będzie miała 24 lata. Tańczymy i śpiewamy każdego dnia. Śmiejemy się, opowiadamy wiele historii i cały czas czytamy. Widzi mnie jako szefa. Jestem oficjalnym szefem wielu osób w wieku 20 lat, których zatrudniam. Więc bah, humbug dla tych, którzy mówią, że to niemożliwe. Gdyby moje ciało pozwoliło na drugie w wieku 46 lat, z radością zostałbym mamą dwójki dzieci.
Odpowiedź
Tak .
Moja mama urodziła mnie, gdy miała 42 lata, a mojego brata, gdy miała 45 lat. Była też w ciąży po nim, ale poroniono.
Po mnie było też jedno dziecko, które również poroniło. Dziwne jest pomyśleć, że mogłam mieć troje młodszego rodzeństwa zamiast jednego.
We wszystkich tych przypadkach zachodziła w ciążę całkowicie naturalnie. Szczerze mówiąc, zarówno ja, jak i mój brat byliśmy po cesarskim cięciu i było więcej komplikacji niż w przypadku wcześniejszych dzieci. Byłem prawie przedwczesny, mały, owinięty pępowiną (i prawie się dusiłem) i miałem żółtaczkę. Mój brat był porodem o wiele bardziej nerwowym.
Zapominam o szczegółach, ale było coś związanego z wewnętrznym krwawieniem. Mógł – i prawie to zrobił – zabił moją matkę i siebie. Na szczęście tak się nie stało.
Więc tak. Zdarza się. Właściwie to dość często. Znam kilka osób poza moją mamą, które spóźniły się z dziećmi. Niewiele, ale kilka.
I tak, poród stanie się bardziej ryzykowny wraz z wiekiem. Z pewnością zrobiło to dla mojej mamy. Ale to nie znaczy, że jest niemożliwe.
Gdyby tak było, nie byłoby mnie tutaj.
Dziękuję za przeczytanie.