Najlepsza odpowiedź
Egzonimy to wspaniała rzecz. Nie.
Co to jest egzonim? Na przykład Finlandia jest nazywana Finlandią na całym świecie z wyjątkiem Finlandii. Finowie nazywają swój naród Suomi. Finlandia jest egzonimem, Suomi jest endonimem.
Ponieważ natura ludzka jest tym, czym jest, egzonimy mogą być raczej pejoratywne niż komplementarne, zwłaszcza tam, gdzie istnieje rzeczywista lub wyimaginowana różnica w poziomie kulturowym między grupą a grupa zewnętrzna. Germańscy najeźdźcy Cesarstwa Rzymskiego zastosowali słowo „ Walha ” do napotkanych obcokrajowców, które ewoluowało w językach zachodnioniemieckich jako nazwa ogólna dla wszystkich nie-germańskich użytkowników. ; stąd nazwy Wallachia, Vlachs, Wallonia, Walloons, Cornwall, Wales, Wallasey, Welche w Alzacji i Lotaryngii, a nawet polska nazwa Włoch (!) , Włochy .
W dawnych czasach nazwa pierwszego napotkanego plemienia lub wioski często stawała się egzonimem całego ludu. Tak więc Rzymianie używali nazwy plemiennej Graecus i nazywali cały kraj Grecją i ich mieszkańców Grekami, podczas gdy sami Grecy nazywali swój kraj Hellas , a siebie Hellenes.
Rosjanie używali nazwy wioski Czeczenów dla całego narodu (podczas gdy Czeczeni nazywają siebie Vainakhs, co oznacza nasz naród w Czeczenii).
Średniowieczni Europejczycy przyjęli plemienne imię Tatar za symboliczne dla całej konfederacji mongolskiej (a następnie pomylili je z Tartarus, słowem oznaczającym piekło, by wyprodukować Tatara), a najeźdźcy Madziarów byli utożsamiani z 500-letnimi najeźdźcami huńskimi na tym samym terytorium i nazywani byli Węgrami.
Nieporozumienia i nieporozumienia to jeden z elementów, które należy wziąć pod uwagę podczas badania toponimów. Innym czynnikiem jest to, że czasami nazwy historyczne są celowo zmieniane z powodu nacjonalistycznych lub imperialistycznych tendencji do lingwistycznego robienia roszczeń do danego obszaru.
Zagadka Prusy / Rosja nęka mnie od lat. Większość odpowiedzi tutaj stanowczo zaprzecza, że między nazwami Rosja i Prusy nie ma związku przyczynowego ani korelacji, i twierdzi, że jest to zbieg okoliczności, który zdarza się tylko w języku angielskim, a jako dowód prima facie podają, że między innymi niemiecki słowa oznaczające odpowiednio Prusy i Rosję nie rymują się.
Ale to w rzeczywistości nie jest prawda. Historyczna niemiecka nazwa Rosjan to „Reussen”, do której brakuje tylko jednej litery od „Preussen” (= niemieckie słowo oznaczające zarówno Prusy, jak i Prusaków).
Nie mogę całkowicie rozwiązać tego pytania. Mogę jedynie zarysować powierzchnię złożonej sieci stosunków prusko-rosyjskich, wykraczających poza świat językoznawstwa. Ale językowe podobieństwo między Prusami a Rosją jest już dobrym wskaźnikiem splątania obu światów. Wszyscy wiemy o relacji miłości / nienawiści między Prusami a Rosją.
Cesarz Wilhelm II w mundurze rosyjskim, a car Mikołaj II w mundurze pruskim. Byli kuzynami iw swojej korespondencji zwracali się do siebie jako „Drogi Nicky” i „Drogi Willy”.
Katarzyna Wielka była a pruski przy okazji.
Historia ziem leżących między Berlinem a Moskwą staje się znacznie prostsza, gdy zdamy sobie sprawę, że wszyscy zainteresowani bez wyjątku mają swoje własne interpretacje historii, własne roszczenia, własną propagandę i własną nomenklaturę.
W XV wieku księstwo moskiewskie (lub księstwo moskiewskie) ustanowiło zwierzchnictwo nad dużą częścią terytorium starożytnej Rusi, w tym Nowogrodem, Pskowem i częściami Czernigowa oraz Księstwa Perejasławskie, często wypierając, wymieniając się ze wschodnimi częściami Rosji lub zabijając dużą część rdzennej ludności. Od 1547 roku księstwo moskiewskie przyjęło tytuł „Wielkiego Księstwa Moskwy i Carstwa całej Rusi” i ogłosiło zwierzchnictwo nad „Cała Rusia” – działa nieuznawane przez sąsiednią Polskę . To położyło podwaliny pod nowoczesne państwo rosyjskie. Ludność moskiewska była prawosławna i wymyśliła nazwę „Rossia” dla nowego państwa, która była grecką (!) Transkrypcją Rusi ”.
Ale z drugiej strony
Sigismund von Herberstein , ambasador Świętego Cesarza Rzymskiego w Rosji, używał zarówno Rosja i Moskwa w swojej pracy na temat rosyjskiego caratu i zauważył: „Większość uważa, że Rosja jest zmienioną nazwa Roxolania . ”
(!!)
Więc od samego początku było sporo zamieszania.
Pierwotnie imię Rus „ (Русь) odnosiło się do osób , regiony i średniowieczne stany (od IX do XII wieku) Rusi Kijowskiej „. W kulturze zachodniej był lepiej znany jako Rusia od XI wieku. Jej terytoria są dziś rozproszone między Białorusią , północną Ukrainą i sekcja europejska Rosji .
Jedno z najwcześniejszych źródeł pisanych wspominających o ludziach zwanych Rusami „(as Rhos ) datuje się na 839 w Annales Bertiniani . Ta kronika identyfikuje ich jako plemię germańskie zwane Szwedami . Według Ruś Kijowska „ Primary Chronicle , opracowane około 1113 , Rusi „byli grupą Varangian , Norwegów , którzy przenieśli się gdzieś z Region bałtycki (dosłownie „zza morza”), najpierw do Europy północno-wschodniej, a następnie na południe w tutaj stworzyli średniowieczne państwo kijowskie.
Według najbardziej znanej teorii nazwa Rus „, podobnie jak fińska nazwa Szwecja ( Ruotsi ), pochodzi od staronordyckiego określenia „mężczyźni, którzy wiosłują” ( rods- ), ponieważ wiosłowanie było główną metodą żeglugi po rzekach Europy Wschodniej i można je było połączyć ze szwedzkim wybrzeżem Roslagen (załogi wioślarskie) lub Roden , jak było wcześniej znane.
Nazwa Rus „miałaby wówczas to samo pochodzenie co fiński , estoński , Võro i północni lapońscy nazwy dla Szwecji: Ruotsi , Rootsi , Roodsi i Ruoŧŧa .
Jest na tyle niezwykłe, że lokalna Ludy Finnic i Permic w północnej Rosji używają tego samego ( Rus „ -related) nazwa zarówno dla Szwecji , jak i Rosji (w zależności od języka): Veps nazwa Szwecja i szwedzki to Ročinma / Ročin , podczas gdy w sąsiednim języku Komi etymologicznie termin Ročmu / Roč oznacza już Rosja i rosyjski.
Duński uczony Tor Karsten wskazał, że terytorium dzisiejszego Uppland , Södermanland i Wschodnia Gothland w starożytności była znana jako Roðer lub roðin . Thomsen odpowiednio zasugerował, że Roðer prawdopodobnie pochodzi od roðsmenn lub roðskarlar , co oznacza marynarzy lub wioślarzy.
George Vernadsky teoretyzował na temat związku Rusi i Alany . Twierdził, że Ruxs w Alanic oznacza „promienne światło”, stąd etnonim Roxolani można rozumieć jako „jasnych Alanów”.
Teoretyzował, że nazwa Roxolani połączenie dwóch oddzielnych imion plemiennych: Rusi i Alanów. Rusi byli blisko związani z Alanami w okresie sarmackim.
W XI wieku dominującym terminem w tradycji łacińskiej była Ruscia . Używał go między innymi Thietmar z Merseburga , Adam z Bremy , Kosmy z Pragi i Papież Grzegorz VII w liście do Izyaslav I . Rucia , Ruzzia , Ruzsia były alternatywnymi pisowniami. W XII wieku Ruscia stopniowo ustąpiły miejsca dwóm innym terminom łacińskim: „Rosja” i „Rusia”. Dominującą nazwą iv id = „była„ Rosja ”(zapisywana także jako Rossia i Russie ) e3450c984f „> Język romański , po raz pierwszy używany przez Liutprand z Cremony w latach 60. XX wieku, a następnie przez Peter Damian w latach trzydziestych XX wieku. Stało się wszechobecne w dokumentach angielskich i francuskich w XII wieku. Ruś , po raz pierwszy udokumentowane na początku XII wieku Augsburg annals , była formą łacińską preferowaną przez Kancelarię Apostolską Latin Kościół .
Nazwy Rusi, Rosji i Rusi – Wikipedia
Prusowie nazywali się Prūsai (niemiecki: Prußen, który z czasem przekształcił się w Preussen; łacina: Pruteni; łotewski: Prūši; litewski: Prūsai; polski: Prusowie; kaszubski: Prësowié). Słowo „Prusai” może pochodzić z nazwy wodnej i jest prawdopodobnie spokrewnione to dosł. praūsti, (mycie twarzy); patrz także prusnas (dosłownie: twarzy).
Krótko mówiąc: łacińskim słowem oznaczającym Prusaków było „Pruteni”, łacińskie słowo oznaczające Rosjan „Ruteni”. Były na pewnym etapie opisywane jako plemiona bałtyckie, a ich endonimy miały coś wspólnego z wodą.
Niech to będzie punkt wyjścia do dalszych badań podobieństwa między obydwoma narodami i sposób, w jaki były ze sobą powiązane.
Odpowiedź
Słowa oznaczają tylko to, co inni chcą, aby miały na myśli. A słowami Piotra Wielkiego, który formalnie zmienił tytuł z Czar na Cesarz , „Ja [Piotr] wolałbym być admirałem w marynarce zachodniej niż cesarzem w Azji.”
(Ale żeby być uczciwym, tak naprawdę nie miał tego na myśli)
Rosyjskie tytuły były dziwne od samego początku. Wczesne państwo rosyjskie od VIII do X wieku zostało założone i rządzone przez głównie pogańską elitę wojowników Wikingów, a głównym tytułem ich najwyższego władcy był chaganus lub „Chagan”, najwyższy tytuł cesarski w turecko-chazarskiej tradycji, inspirowany był wczesną Rosją. Mamy nawet powody, by sądzić, że tytuł był potocznie używany w XII wieku. To już jest najwyższy stopień „ imperium .
Rosja była raczej konfederacją kilku półautonomicznych ufortyfikowanych placówek handlowych, które były podzielone między członków tej samej rządzącej rodziny: tych podległych władców nazywano knyazes , germańskie słowo o tym samym pochodzeniu i znaczeniu co angielski king lub niemiecki könig . Wydaje się, że najwyższy władca był również nazywany veliky knyaz lub też „Wielki Król”.
Warto zaznaczyć, że miejsce od 11 do 13 wieku Rosja była dość dobrze zintegrowana z europejską siecią dyplomatyczną. Zagraniczni pisarze, zarówno po grecku, jak i po łacinie, mówili o „królu Rosji” ( rex lub ρηγας), a nawet o „królach Rosji”, uznając podporządkowani kniazy jako królestwa. Rosyjska rodzina rządząca zawierała związki małżeńskie z władcami Francji, Anglii, Szwecji i Rzymian: ludzie tacy jak Harald Hardrada z Norwegii zasłynęli, walcząc w orszakach Wikingów rosyjskich królów.
Gdyby to wszystko trwało , prawdopodobnie skończylibyśmy na prostym rosyjskim „królestwie” ( regnum ). Ale zdarzyły się dwie rzeczy.
– Czwarta Krucjata (1204). Chociaż w przeszłości schizma była głównie utrzymywana na poziomie religijnym a stosunki dyplomatyczne toczyły się normalnie, upadek wschodniego imperium sprawił, że papiestwo uwierzyło, że łatwe rozwiązanie militarne jest możliwe, i dało łacińskim królom łatwą drogę do materialnego zysku. Status wschodniego chrześcijaństwa został zdegradowany do herezji, a pozostali prawosławni władcy na Bałkanach musieli przejść na katolicyzm lub stawić czoła powtarzającym się wyprawom krzyżowym. Chociaż w przeszłości germańsko-normańscy władcy Europy Zachodniej uważali rosyjskich kniazów za rodzinę, prawie nie różniącą się od siebie, nowe pokolenie krzyżaków postrzegało ich jako plemiona barbarzyńskie, ledwo różniące się od bałtyckich pogan, których mieli wytępić.
– Podbój Mongołów (1239–42). Nagłe i łatwe podbicie Rosji Tatarom lub Mongołom było czymś, na co nikt nie był przygotowany, i która na trzy stulecia usunęła rosyjskich kniazów z siatki politycznej.Chociaż najbardziej wysunięty na zachód i ostatni główny król Rosji ( na współczesnej zachodniej Ukrainie ) zaakceptował teoretyczną konwersję na katolicyzm i tytuł rex Russiae ( pod którym zaczął rabować swoich katolickich sąsiadów w imię Wielkiego Chana wraz z pozostałymi bałtyckimi poganami ), jedyną interakcją pozostałych rosyjskich kniazatów z Zachodem była walka z okazjonalną niemiecką krucjatą. Kiedy pojawią się w zachodniej dyplomacji, będą uważani za post-mongolskich wodzów ( Princes / Grand Princes z łaciny Princeps lub Chief), a nie cywilizowanych władców.
Wtedy też nastąpiła kolejna wielka tytułowa zmiana. Ludzie zakładają, że Rosjanie przyjęli tytuł cara od Greków, ponieważ był on pochodną Cezara . To tylko połowa prawdy. Chociaż technicznie rzecz biorąc był to precedens cytowany przez duchownych Iwana Groźnego, skojarzenie z Grekami zostało prawie zapomniane w powszechnym użyciu zarówno w Rosji, jak i na Zachodzie. Ludzie, których nazywano carami przez ostatnie 300 lat, byli Chanami Hordy, a tytuł ten nie był generalnie kojarzony z Cezarem – dla większości ludzi był to był porównywalny do arabskiego sułtana czy perskiego szacha .
Z tego też powodu papiestwo i inne sądy europejskie stopniowo zgodziły się nazywać rosyjskiego władcę carem: nie zaakceptowali wywodu Cezara. Jeśli rosyjscy wodzowie chcieli, aby zwracano się do nich barbarzyńskimi tytułami, nie było to problemem chrześcijańskiego papieża.
Piotr Wielki nie był człowiekiem, który wierzył w tytuły – więc nie dbał o stare jeden – ale wierzył w wymaganie szacunku, więc zmienił tytuł, by zwrócić uwagę na urzędy Europy. Wszyscy rozumieli, co oznacza Imperator .
Protestancka Anglia – która nie czuła się przywiązana do idei Świętego Rzymian ( Katolickie ) Cesarstwo faktycznie nazwało rosyjskiego władcę cesarzem ( Imperatorem ) przed deklaracją Piotra. Nastąpiło to po precedensie, w którym barbarzyńscy władcy – tacy jak cesarz Chin, cesarz Maroka, cesarz Abisynii – byli poza nawiasem i mieli być traktowani jako orientalni despoci ( miało to również zamierzony wniosek, że katolicki cesarz był właśnie takim despotą ). To modernizacja Piotra zmotywowała Anglię do uświadomienia sobie, że Rosja jest prawdziwym krajem w Europie i obniżyła swój oficjalny adres do cara.