Najlepsza odpowiedź
To naprawdę interesujące pytanie, ponieważ wprowadza kilka wariantów dotyczących konstrukcji amunicji, specjalistycznego załadunku amunicji i długości lufy.
Najpierw zajmę się kwestią celności. Celność broni strzeleckiej zależy od jakości lufy, jakości i konsystencji pocisku oraz szybkości skrętu lufy. Strzelanie powoduje rotację pocisku i to ten szybki obrót utrzymuje go stabilnie w locie. Wybór odpowiedniego współczynnika skrętu jest złożony i wymaga uwzględnienia wielu czynników, których nie będę tutaj omawiać. Mówiąc najprościej, gdy pocisk osiągnie odpowiednią prędkość wirowania dla maksymalnej stabilności, będzie celny. Więc jeśli chodzi o kwestię dokładności P90 Vs PS90, jeśli zarówno lufy, jak i pociski są tej samej jakości i osiągnięto optymalną prędkość wirowania, długość lufy nie spowoduje żadnej różnicy w celności.
SKUTECZNY ZAKRES:
To interesująca część. Naboje są zaprojektowane tak, aby spełniać określone kryteria, tj. „2700 stóp na sekundę (fps) przy pocisku 150 ziaren z lufy o długości 20 cali”.
5,7 x 28 mm zostało zaprojektowane z myślą o optymalnej wydajności, tj. Penetracji standardowej Kamizelka kuloodporna NATO (tylko z przebiciem pancerza – nie komercyjnymi kulami) z odległości do 200 m po wystrzeleniu z P90 z lufą 10,4 cala. Proch używany w amunicji do miotania pocisków ma różną szybkość spalania – niektóre spalają się wolniej niż inne. Jeśli nabój jest przeznaczony do pistoletu, należy wybrać szybko palący się proszek, aby jak najwięcej prochu spłonęło, zanim pocisk opuści krótką lufę, długa lufa = proch wolno palący się.
Fabryka FN amunicja, taka jak SS197SR, jest zoptymalizowana dla P90 i ma prędkość 1950 fps, wystrzelona z PS90 prędkość wynosi 2100 fps, co oznacza wzrost tylko o 150 fps. Nie ma to realnej różnicy w efektywnym zasięgu. Producenci w USA opracowali amunicję, która jest zoptymalizowana dla 16-calowej lufy PS90 i osiąga prędkość od 2350 do 2450 klatek na sekundę.
Pomimo pozornej ogromnej różnicy prędkości, gdy zasięg otwiera się do 200-250 m, różnica w prędkość między ładunkiem FN a komercyjnym ładunkiem w USA spadła do około 100 fps!
W praktyce PS90 – ze zoptymalizowaną amunicją – może dać dodatkowe 50 m, ale to wszystko. Jednak w walce wręcz, na odległość do 75 m, wzrost mocy nie jest bez znaczenia.
Komentarz końcowy: amunicja zoptymalizowana dla PS90 nie sprawdzi się szczególnie dobrze w P90 i podczas strzelania z FN 5.7 , może działać gorzej w porównaniu ze standardowym ładowaniem.
Odpowiedź
Zastąpienie rzeczywistych karabinów maszynowych P90 jest po prostu śmieszne, ale pistolety maszynowe? Właśnie do tego został zaprojektowany, więc zakładam, że o to ci chodziło.
Tradycyjnie pistolety maszynowe powstały z potrzeby posiadania przenośnej automatycznej siły ognia. Żołnierze atakujący okopy wroga i tym podobne potrzebowali przenośnej broni krótkiego zasięgu, która mogłaby stłumić wroga i pozwolić sojusznikom na poruszanie się, a okazało się, że krótka i poręczna w pełni automatyczna broń była całkiem dobra w oczyszczaniu okopów, gdy już tam dotrzesz. Dlatego też wczesne pistolety maszynowe z I wojny światowej były czasami nazywane „miotłami okopowymi”.
MP18, wczesny pistolet maszynowy.
Kłopot polegał na tym, że aby móc sterować bronią w trybie pełnej automatyki, zdecydowali się na nabój o małej mocy.
Kilka dekad przewinęło się naprzód, a pistolety maszynowe znalazły się w różnych rękach; każdy, kto potrzebował broni kompaktowej (załogi czołgów, spadochroniarze) lub którego praca nie polegała głównie na strzelaniu do ludzi (dowódcy oddziałów itp.). Kłopot w tym, że pistolety maszynowe to całkiem bzdury, zwłaszcza że obecnie 9mm nie jest wystarczająco mocne. Prawie wszystkie współczesne kamizelki kuloodporne i hełmy mogą zatrzymać Parabellum 9 mm z odległości 5 m lub mniej.
Alternatywą jest wydanie karabinka, takiego jak M4 lub AKs-74U. Są to w zasadzie odcięte karabiny szturmowe. Mają większość mocy zwykłego karabinu, kosztują tyle samo i wymagają takiego samego szkolenia. Są tylko trochę krótsze.
Żadna opcja nie jest naprawdę świetna. Jeśli chcesz krótkiej broni, albo utknąłeś w czymś, co było tanie i szybkie do trenowania, ale miało siłę hamowania, albo wybrałeś karabinkową wersję swojego standardowego karabinu.
FN całkiem słusznie zdecydował, że potrzebny był nowy typ konstrukcji: krótka, poręczna broń zdolna zrzucać noszących zbroję wrogów na odległość około 200 m lub działającą w trybie pełnej automatyki na krótkim dystansie. Specjalnie zaprojektowany dla żołnierzy nie walczących. Na przykład długość broni została określona na podstawie szerokości klatki piersiowej przeciętnego mężczyzny, tak aby broń można było wygodnie nosić na klatce piersiowej podczas jazdy. Ma czysty profil, dzięki czemu nie zahacza o przedmioty podczas pracy z nim noszonym przy ciele. Można go wygodnie nosić pionowo z przodu lub z tyłu podczas pracy rękami.
Pocisk, który wystrzeliwuje, to pocisk przeciwpancerny o dużej prędkości, bardzo płaski na kilkaset metrów, do którego kiedykolwiek potrzebowałeś P90. Miłym akcentem jest to, że masz ich 50 w magazynku, więc wielu żołnierzy z tylnych szczebli prawdopodobnie nie potrzebuje nawet zapasowego magazynka.
Więc tak, OP ma świetną rację: dlaczego czy nie zastąpiłbyś nimi wszystkich swoich SMG? Ma mniejszy odrzut, ale lepiej penetruje, jest celniejszy, ma znacznie większy zasięg, jest równie poręczny na krótkim dystansie, ma większy magazynek i lepsze celowniki niż pistolety maszynowe. W rzeczywistości pistolety maszynowe są obecnie dość rzadkie w wojsku, ponieważ wszyscy zdawali sobie sprawę, że są do niczego wiele lat temu. Większość żołnierzy ma karabiny, nawet ci, którzy ich tak naprawdę nie potrzebują. Żołnierze ci prawdopodobnie powinni mieć P90 lub podobną broń, taką jak MP7:
Dlaczego nie są to siły powietrzne, marynarki i tylne szczeble armii przechodzące na tego rodzaju broń? Z czasem mogą. Ale siły zbrojne są wyjątkowo jeśli chodzi o broń strzelecką, a nawet innowacje, które są sprawdzone w boju i mają dużo sensu (karabiny szturmowe strzelające nabojami o zmniejszonej mocy, karmione GPMG itp.) często zajmuje dziesięciolecia, aby osiągnąć powszechne przyjęcie.
Tempo zmian w broni strzeleckiej jest lodowate. Od stulecia nie nastąpił znaczący postęp w technologii broni strzeleckiej, a nawet drobne poprawki, takie jak nowe naboje i role (takie jak PDW), są często traktowane sceptycznie przez długi czas.