Najlepsza odpowiedź
Masz na myśli tak…
Albo to…
Istnieją samoloty takie jak Harrier Skocz Odrzutowiec i F -35B Lightning II , na filmach powyżej, który może stać nieruchomo w powietrzu (Hover). Osiąga się to za pomocą cudownej technologii „ wektorowania ciągu „.
Głównym zastosowaniem tej technologii jest umożliwienie działania tych myśliwców z bardzo krótkich pasów startowych mniejszych lotniskowców.
Były też inne samoloty, takie jak radziecki Jakowlew Jak-38 , które również miały tę zdolność .
Myślisz, że do lądowania samolotu potrzebujesz pasa startowego? Dzięki możliwości krótkiego startu i lądowania w pionie , świat staje się Twoim pasem startowym!
Najpierw w pionowym starcie odrzutowiec przechodzi od ziemi do zawisu, do ruchu do przodu, a następnie do prędkości naddźwiękowych.
Następnie następuje krótki start, który choć nie całkowicie pionowy, wciąż robi wrażenie. F-35B może wystartować na mniej niż długość boiska piłkarskiego.
Może również wyląduj w pionie , technologia, której używa głównie podczas wdrażania na morzu . Te odrzutowce zostały zaprojektowane do tak zwanych surowych operacji – w zasadzie lecących tam, gdzie żaden inny samolot nie może.
JAK TO DZIAŁA: TECHNOLOGIA HOVER
Jak działa ta niesamowita technologia hover? Spójrzmy na technologię F-35 B.
Podczas zawisu i wykonywania pionowego startu i lądowania odrzutowiec w zasadzie balansuje na czterech „słupkach”
Pierwszy „słupek” to wentylator podnośnika napędzany wałem , jedna z głównych innowacji w zakresie możliwości zawisu F-35B. Ten wentylator jest napędzany tą samą mocą, która napędza silnik główny. Wał połączony z silnikiem jest podłączony do skrzyni biegów który jest zamontowany na wentylatorze podnośnika – a ciąg wentylatora idzie prosto w dół.
drugi post to sam silnik. Dzięki innowacyjnej technologii zwanej obrotową dyszą silnik może zgiąć się do 90 stopni w celu wypchnięcia powietrza prostopadle do toru lotu, tworząc siłę nośną.
ostatnie dwa słupki są w skrzydłach – maleńkie tunele, które biegną wzdłuż skrzydła i pobierają powietrze z silnika przez dyszę skierowaną na dół skrzydła. Ich głównym celem niekoniecznie jest utrzymywanie samolotu w powietrzu, ale pomoc w zapewnieniu stabilności w powietrzu.
Starsze samoloty, takie jak Harrier Jump Jet, wymagały sporo pracy ze strony pilota naciskającego przyciski i regulującego dysze utrzymujące samolot w stabilnej pozycji.
Wielu pilotów opisuje ten proces jako podobny do poklepywania się po głowie podczas pocierania brzucha.
Ale F-35B jest dużo łatwiejszy w obsłudze, ponieważ większość manewrów jest wykonywana przez inteligentne komputery , które kontrolują niewielkie ilości zmian ciągu wymagane do ustabilizowania drona w zawisie za naciśnięciem jednego przycisku!
Odpowiedź
Teoretycznie na większych wysokościach musisz pokonać większą odległość, aby pokonać tę samą odległość na ziemi, ponieważ ziemia jest okrągła. Jednak różnica między odległością toru powietrznego a odległością toru naziemnego na najwyższym poziomie lotu zwykle używanym w lotnictwie innym niż wojskowe (poziom lotu 450 lub 45 000 stóp) wynosi tylko 0,21\%.
A więc sprowadza się to do ” czy samoloty lecą szybciej na większych wysokościach ”, ponieważ jedynym sposobem na pokonanie większej odległości w tym samym czasie jest szybszy lot. Odpowiedź na to pytanie brzmi ogólnie „tak, ale”.
Różne samoloty mają różne wysokości, na których ich silniki osiągają szczytowe osiągi. Wraz ze wzrostem wysokości powietrze staje się rzadsze. Związek między gęstością powietrza a osiągami statku powietrznego jest skomplikowany; na przykład cieńsze powietrze oznacza mniejszy opór, ale oznacza również mniejszą siłę nośną. Wydajność silnika również zmienia się w skomplikowany sposób wraz z gęstością powietrza. Ogólnie rzecz biorąc, prędkość, przy której zużycie paliwa jest optymalne, stale rośnie wraz z wysokością do określonego punktu, a następnie dość gwałtownie spada powyżej tej wysokości.
Większość statków powietrznych jest zaprojektowana do działania tylko w warunkach przepływu poddźwiękowego; oznacza to, że powietrze przepływające nad statkiem powietrznym nie może przekraczać prędkości dźwięku w żadnym punkcie w pobliżu statku powietrznego.Ponieważ prędkość dźwięku nie zmienia się wraz z ciśnieniem i zmienia się tylko nieznacznie wraz z temperaturą (~ 540 węzłów przy 0 ° C, ~ 640 węzłów przy -80 ° C), zwiększona wysokość pozwoli na nieco szybszy lot, ale nie za dużo . Jednak większość samolotów nieprzeznaczonych do lotów naddźwiękowych nie ma wystarczającej mocy silnika, aby latać z prędkościami, przy których staje się to problemem, a zatem fakt, że prędkość dźwięku jest wyższa na wyższych wysokościach, nie pozwoli samolotowi na znaczny lot szybciej, a jeśli tak się stanie, będzie to rujnujące koszty dla oszczędności paliwa.
Wreszcie wiatry w górze są zwykle znacznie szybsze na większych wysokościach. Może to być dość wyraźne i dlatego często można znaleźć loty na wschód (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych) na wyższych poziomach lotów i loty na zachód przy niższych poziomach lotów: daje to lotom w kierunku wschodnim potężny wschodni wiatr tylny na dużej wysokości, podczas gdy loty w kierunku zachodnim lecą pod znacznie słabszy wiatr czołowy przy niższych wysokość.
W praktyce prędkość lotu samolotu jest określana przez zrównoważenie chęci jak najszybszego odbycia podróży z chęcią uczynienia podróży możliwie najtańszą. minimalne zużycie paliwa prędkość lotu (dla przypisany poziom lotu) jest zwykle wybierany, chyba że spowodowałoby to opóźnienie lotu, w którym to przypadku wybiera się prędkość, która zapewnia lot na czas, kosztem oszczędności paliwa.