Najlepsza odpowiedź
W telekomunikacji współczynnik zerwanych połączeń ( DCR ) to ułamek rozmów telefonicznych, które z przyczyn technicznych zostały przerwane przed zakończeniem rozmowy przez rozmówców i przed jednym z nich rozłączył się (połączenia przerwane) Ułamek ten jest zwykle mierzony jako procent wszystkich połączeń.
Próba połączenia wywołuje procedurę konfiguracji połączenia, która, jeśli się powiedzie, prowadzi do nawiązania połączenia. Połączenie przychodzące może zostać zakończone (rozłączone) z przyczyn technicznych, zanim strony nawiązujące połączenie zechcą to zrobić (w zwykłych rozmowach telefonicznych oznaczałoby to, zanim odłożyła słuchawkę). Takie połączenia są klasyfikowane jako połączenia odrzucone. W wielu praktycznych przypadkach ta definicja wymaga dalszego rozszerzenia o szereg szczegółowych specyfikacji opisujących, które dokładnie połączenia są liczone jako przerwane, na jakim etapie procedury zestawiania połączenia połączenie jest liczone jako nawiązane itp. W nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych, takich jak sieci komórkowych (mobilnych) procedura zestawiania połączenia może być bardzo złożona, a punkt, w którym połączenie uznaje się za pomyślnie połączone, można zdefiniować na wiele sposobów, wpływając w ten sposób na sposób obliczania stawki za porzucone połączenie.
Wskaźnik przerwanych połączeń w sieciach konwencjonalnych (tak zwanych stacjonarnych) jest niezwykle niski i wynosi znacznie mniej niż 0,01\%. W systemach komunikacji ruchomej wykorzystujących kanały radiowe współczynnik przerwanych połączeń jest wyższy i może wynosić w przypadku sieci komercyjnych od 0,1\% do kilku procent.
* kanały można przyjąć jako drogę, którą trzeba pokonać, aby dotrzeć do żądanego miejsca
Głównymi przyczynami zrywania połączeń w sieciach komórkowych są:
- brak zasięgu radiowego (w łączu w dół lub w łączu w górę)
- zakłócenia radiowe między różnymi abonentami
- niedoskonałości w funkcjonowaniu sieci (takie jak nieudane przekazywanie lub próby ponownego wyboru komórki). Na przykład, gdy przenosisz się z miejsca na inne, niż możesz potrzebować przesiadki w autobusie / metrze (jeśli nie ma bezpośredniego autobusu / metra do tego miejsca), podobnie, gdy przenosisz się z miejsca do innego niż sieć komórkowa musi zmienić swój autobus / metro (kanał radiowy) i jeśli przypuszczamy, że nie może dostać się do autobusu / metra, to nazywamy, że nie wykonał przekazania lub przekazania
- przeciążenie różnych elementów sieć (taka jak komórki) itp.
Ten parametr ma ogromne znaczenie, gdy chce się porównać różnych abonentów.
Odpowiedź
Telefony komórkowe działają przy użyciu fal radiowych w zakresie częstotliwości 300 MHz i 3000 MHz. Ale cały zakres nie jest dostępny do użytku. Co najważniejsze, im niższa liczba, tym lepsza jakość transmisji.
To sprawia, że sens dla firmy telekomunikacyjnej do wybierania pasma 900 MHz zamiast 2100 MHz lub nawet 1800 MHz. Ponieważ w każdym paśmie jest ograniczona przestrzeń, firmy przepychają się o więcej miejsca w zakładzie er (lub niższe) pasma.
Jeśli firma ma za mało lepszych pasm, jakość usług głosowych spada. Spada również, gdy rośnie liczba klientów. Indie mają 961 milionów abonentów telefonii komórkowej, najwięcej na świecie po Chinach. Zbyt wiele firm dzieli dostępne taśmy na mniejsze działki. Istnieje niewiele porównywalnych danych międzynarodowych, ale indyjski regulator telekomunikacyjny przyznaje, że jest to prawdopodobnie najwyższy wśród dojrzałych rynków telekomunikacyjnych. Poważne problemy Wieże działają jak wzmacniacze, które pomagają falom radiowym lepiej przemieszczać się i są niezbędną częścią architektury telekomunikacyjnej w każdym kraju. W Indiach jest około 550 000 wież, a stowarzyszenia branżowe szacują, że potrzeba kolejnych 100 000. Niższe pasma radiowe wymagają mniejszej liczby wież, aby podróżować na większe odległości, więc gdy firmy telekomunikacyjne oferują bogatsze usługi, takie jak 3G lub 4G, muszą pracować na wyższych częstotliwościach (2100 MHz lub 2300 MHz zamiast 900 MHz), które wymagają większej obsługi wież. Problemy występują z kilku powodów. Miasta takie jak Delhi, Bombaj, Bengaluru, Chandigarh, Jaipur i Patna mają znacznie mniej wież niż potrzeba. Władze miejskie w całym kraju zamknęły łącznie około 10 000 wież. Kolejnych 12 000 nie może być wykorzystanych z różnych powodów. Firmy telekomunikacyjne niechętnie dzielą się wieżami. Dzieje się tak, ponieważ są to inwestycje stałe spółek zależnych firm telekomunikacyjnych lub samodzielnych firm, dla których formuła współdzielenia nie działa. Pozwolenie na wzniesienie wieży wydaje organ gminy. Nie ma tutaj jednolitych standardów ani procedur. Rozstawianie wzmacniaczy na budynkach pozostaje obszarem spornym, a pozwolenie należy uzyskać w każdym przypadku z osobna. Sytuacja mogłaby się poprawić, gdyby łączność telekomunikacyjna była postrzegana jako podobna do zaopatrzenia w wodę i energię, a deweloperzy mieliby ubiegać się o jednolity zestaw zezwoleń. Rola firm Czy firmy czerpią korzyści z utraty połączeń? Zależy od planu taryfowego. Jeśli jest to mierzone w sekundach, firma telekomunikacyjna nic nie zyskuje – bez względu na to, ile razy połączenie zostanie przerwane, naliczanie opłat jest wznawiane w tym samym tempie. Ale jeśli jest mierzony w minutach lub jeśli plan zawiera takie funkcje, jak pewna liczba bezpłatnych połączeń w każdym cyklu rozliczeniowym, spadki połączeń szkodzą konsumentowi. Firmy telekomunikacyjne twierdzą, że 95 procent planów taryfowych obejmuje fakturowanie w ciągu kilku sekund. Ponieważ przerwy w połączeniach są najbardziej powszechne w obszarach o dużym natężeniu ruchu, zakłócenia skracają połączenie, a tym samym zmniejszają średni przychód na użytkownika na minutę. Ponieważ firmy mierzą swoje wyniki również na podstawie zerwania połączeń, celowe tworzenie warunków dla odrzutów jest ryzykowne dla każdego, co zachęca do przenoszenia się do innego operatora. Rola rządu Występuje niedobór widma w kluczowych pasmach, takich jak 900 MHz i 1800 MHz. Rząd podkreśla, że zrzucanie połączeń można rozwiązać w dużej mierze poprzez lepsze zarządzanie widmem, ale może to przynieść jedynie częściową ulgę. Zrzuty połączeń są największe w obszarach o dużym natężeniu ruchu, zazwyczaj w centrach miast. Oznacza to, że istnieje nierówny rozkład ruchu w całym widmie, czego nie można naprawić, kierując ruch na sąsiednie, niewykorzystane widmo. Byłby to odbity sygnał świetlny z przerwami w głosie, czasami przypominającymi połączenia międzynarodowe. Ponownie, wytyczne DoT nie są obowiązkowe, ponieważ jurysdykcja nad wieżami należy do rządów stanowych lub organów obywatelskich. Co może zrobić rząd a) Zaoferuj więcej widma, zwalniając część z usług obronnych b) zezwalaj na handel widmem w celu obniżenia kosztów dodawania do widma c) zachęcać stany do przestrzegania jednolitych procedur na wieżach d) ustanawiać ogólnokrajową bazę danych na temat spadków połączeń, aby zmusić marne firmy do ulepszenia swoich usług.