Najlepsza odpowiedź
Channeled Scablands są prawdopodobnie najmniej znanymi z siedmiu cudów stanu Waszyngton, ale mają najbardziej fascynujący geologiczny opowieść o tym, jak zostały stworzone. Wciąż spotykam ludzi, którzy dorastali w Seattle i nigdy o nich nie słyszeli. Czym oni są? Większość wschodniego stanu Waszyngton to albo pola uprawne, albo góry, ale są tam też duże połacie krajobrazu, na których widać tylko jałowe podłoże skalne i dziwne formacje skalne. Pierwsi osadnicy we wschodnim Waszyngtonie określali te obszary jako scablands, ponieważ nie nadawały się one do uprawy. Ich pochodzenie było całkowitą tajemnicą.
Channeled Scablands rozciągają się od obszaru wokół Spokane, na zachód do rzeki Columbia w pobliżu Vantage i na południowy zachód do rzeki Snake w pobliżu Pasco. Są one znane jako „Channeled Scablands”, ponieważ są poprzecinane długimi kanałami wyciętymi w podłożu skalnym, zwanymi coulees. Zidentyfikowano około 150 różnych par; niektóre z nich mają setki stóp głębokości. Dwa największe to Moses Coulee o długości 40 mil i Grand Coulee o długości 60 mil.
niebieskie strzałki pokazują główne trasy powodzi w Missoula.
Podczas ostatniej epoki lodowcowej od 10 000 do 20 000 lat temu część lodowca zablokowała rzekę Clark Fork w północnym Idaho, która zwykle wpływała do Waszyngtonu w pobliżu dzisiejszego Spokane . To spowodowało powstanie tamy lodowej, która spowodowała, że rzeka utworzyła jezioro w zachodniej Montanie. Ostatecznie jezioro to rozrosło się i obejmowało 3000 mil kwadratowych, zawierające tyle wody, ile razem jeziora Erie i Ontario. Potem zawaliła się tama lodowa. Woda z jeziora została uwolniona i spowodowała jedną z największych mega powodzi w historii świata. Po raz pierwszy sformułował to geolog J Harlen Bretz w 1923 roku. Jego teoria była bardzo kontrowersyjna, a inni geolodzy uważali go za wariata. Dopiero na początku lat 70-tych XX wieku jego teoria wielkiej powodzi została ostatecznie zaakceptowana, przy pomocy zdjęć satelitarnych NASA, które wyraźnie ujawniły sieć kanałów wyrzeźbionych przez mega powodzie.
Jedna sekcja Dry Falls, który był największym wodospadem na świecie około 10 000 lat temu
Ponad 500 mil sześciennych wody przetoczyło się przez krajobraz w ścianie wody o głębokości setek stóp i zmył wszystko na swojej drodze w ciągu kilku dni. Przepływ wody podczas tej wielkiej powodzi był tak duży, jak łączny przepływ wszystkich rzek na całym świecie, razy dziesięć . Geolodzy obliczyli, że powodzie w Missoula wywołały własne trzęsienia ziemi, gdy grzmiały po krajobrazie. Najbardziej dramatycznym dowodem powodzi w Missoula jest Dry Falls. To, co teraz widzimy, to klif szeroki na trzy i pół mili i wysoki na 400 stóp. Przy szczytowym przepływie wody powodziowe miały prawdopodobnie 800 stóp głębokości u szczytu wodospadu, więc objętość wody, gór lodowych i głazów wielkości domu rozbijających się o wodospady musiała być niewyobrażalna.
Kiedy wierzchnia warstwa gleby była wszystkie zmyły wody powodziowe, które oczyściły tysiące mil kwadratowych bazaltowej skały i stworzyły pary, które widzimy dzisiaj. Po osuszeniu jeziora polodowcowego Missoula i zatrzymaniu powodzi tama lodowa stopniowo ponownie się uformowała, a jezioro polodowcowe zostało odtworzone. Ostatecznie zawaliła się druga tama lodowa i nastąpiła kolejna mega powódź. Geolodzy uważają, że zdarzyło się to ponad czterdzieści razy w ciągu kilku tysięcy lat i ustało dopiero po zakończeniu ostatniej epoki lodowcowej. Każda mega powódź potęgowała erozję poprzedniej i osiągnęła punkt kulminacyjny w dziwacznych formach terenu, które teraz nazywamy Skablami Kanalizowanymi.
Palouse Falls, 198 stóp wysokości
Palouse Falls nie stworzyło ogromnego kanionu, jaki widzimy dzisiaj w Palouse Falls State Park. Ilość wody, która obecnie płynie w rzece Palouse przez wodospady, jest o wiele za mała, aby spowodować tak rozległą erozję podłoża skalnego bazaltowego. Raczej kanion w Palouse Falls został stworzony przez powodzie Missoula. W tym miejscu wody powodziowe były prawdopodobnie głębokie na kilkaset stóp, u szczytu wodospadu , więc z łatwością mogły wypełnić kanion po brzegi szalejącym torrent.
Odpowiedź
10–20 tysięcy lat temu rzeka w Idaho została zablokowana przez lodowiec, tworząc gigantyczne jezioro (większe niż jeziora Erie i Ontario razem wzięte).
W końcu lód stopił się i naprawdę potężna powódź przetoczyła się przez wschodni Waszyngton. Ogromna powódź zmyła fragmenty wschodniego Waszyngtonu i wyrzeźbiła ogromne kanały.
Tak to wygląda na ziemi. Przepraszam za kiepskie zdjęcie, byłem na kempingu w poszukiwaniu spadających gwiazd.
Ale tam jest klif, ponieważ miejsce, w którym obozowałem, zostało zmiecione przez powódź.
Oprócz scablandów można również znaleźć Dryfalls i The Potholes, wszystkie spowodowane przez tę prawdziwie biblijną powódź.
Oto ścieżka powodzi. I pamiętaj, że to dwa wielkie jeziora warte opróżnienia w bardzo krótkim czasie.