Najlepsza odpowiedź
Cóż, o jakich ludziach mówimy? Są to różnego rodzaju ludzie, którzy nie chcą pracować.
I nie, nie sądzę, żeby wielu z nich tego nie chciało, ponieważ pomoc społeczna jest lepsza. Znam ludzi korzystających z pomocy społecznej. Pomimo naszej rzekomo super hojnej kanadyjskiej sieci bezpieczeństwa socjalnego (ta, która odstrasza życie codzienne, najwyraźniej wielu konserwatywnych Amerykanów). Znam sporą liczbę ludzi, którzy byli na zasiłku dość nędzny sposób na życie. Oczywiście, można by uzupełnić swoje dochody, zajmując się prostytucją i sprzedażą narkotyków, ale jest w tym pewna wada.
Również uprawnienia, które są, z pewnością tutaj w Ontario i, o ile wiem, w dowolnym miejscu w Kanadzie nie pozwolą ci przejść do kontroli tempomatu socjalnego. Będą cię monitorować i skubać, próbując popchnąć cię do pracy w MacDonalds lub Burger King. Będzie to trwać mniej więcej do osiągnięcia sześćdziesięciu pięciu lat. Kanada ma coś, co nazywa się emeryturą i dodatkowym OAP dla osób o niskich dochodach, ale rządowym filarem emerytury w Kanadzie są kanadyjskie (i Quebec) plany emerytalne. Jednakże, jeśli nie miałeś dobrej pracy i dobrych dochodów przez czterdzieści lat, które plan emerytalny Kanady definiuje jako twoje życie zawodowe, niewiele z nich dostaniesz. Emerytura obejmująca wyłącznie OAP to w istocie ubóstwo na starość.
Bycie na rencie inwalidzkiej daje większe świadczenia. Nie możesz jednak po prostu zameldować się jako niepełnosprawny i żeglować. Niepełnosprawność to program prowincjonalny w Kanadzie. Zasady różnią się w zależności od prowincji, ale będą sprawdzać, czy sam nie jesteś niepełnosprawny. Szczególnie, jeśli Twoja niepełnosprawność jest psychiczna, będziesz podlegać kontroli. Pracując dla rządu Kanady, najbardziej zwariowani ludzie mogą tam znaleźć pracę. (W rzeczywistości niektórzy powiedzieliby, że szaleństwo jest mechanizmem obronnym, który pomaga przetrwać). Naprawdę, bardziej psychopatyczni wydają się dobrze prosperować. Musisz więc naprawdę nad tym pracować, aby zapewnić władze prowincji, że utrzymujesz odpowiedni rodzaj niepełnosprawności umysłowej, aby pozostać poza miejscem pracy.
Wiedzieli, o czym rozmawiają w hebrajskiej szkole
W pocie czoła przeżyjesz! Tego właśnie nauczyła cię Hebrajska Szkoła w Winnipeg w latach pięćdziesiątych XX wieku. Nie przypominam sobie ani słowa o satysfakcji z pracy, wzmocnieniu pozycji czy przyjemnym miejscu pracy (jestem pewien, że w Winnipeg w 1957 roku nie było słowa określającego „Hottie”, a gdyby tak było, byłoby to wysoce potępiające i domniemane tragiczne naruszenie Kodeksu karnego Kanady.)
Pamiętam, jak nauczyciel grzmiał, więc Ogród Edenu nie był dla ciebie wystarczająco dobry ! Adam nie zawracał sobie głowy patriarchą i za dużo słuchał swojej Missus! Więc teraz idź do pracy! Wypracuj swoje wnętrzności na tym lewantyńskim polu i unikaj Filistynów!
Normalnie nie próbowałbyś uprawiać winogron w kanadyjskim biurze rządowym. (Chyba że jesteś zatrudniony w Ministerstwie Rolnictwa i Rolnictwa Kanada.) Jednak szkoła hebrajska dała mi mocne mentalne podejście do pracy. To znaczy, ma być do bani, ponieważ Bg cię karze. Kim jestem, aby kwestionować moje własne dziedzictwo etnokulturowe? Moje życie w szkole hebrajskiej odizolowało mnie od niektórych głupsze, pro-zawodowe przemówienie, które zostało załadowane na każde pokolenie od czasu, gdy my Baby Boomers.
Chcesz zobaczyć karę, pokażę ci karę!
Jest 6:30 rano w dzień roboczy na początku lutego w Ottawie-Gatineau. Jest ciemno. Wyglądam niewyraźnie przez okno sypialni, po upewnieniu się, że większość części mojego ciała jest nadal mniej lub bardziej funkcjonalna. To okno wychodzi na tyły starego domu. Na tylnym ganku mają całonocne światło, które oświetla niewielki płat śniegu. A poza tym małym skrawkiem mroczny i martwy zimowy świat miasta znajdującego się w pobliżu subarktycznego. Nie czuję się tak napompowana, gdy moja geriatria chwiejnie się pod prysznicem!
Ponieważ mieszkam w centrum miasta, mogę chodzić do pracy. To tylko piętnaście minut, na śniegu i lodzie ustawionym na Złam kostkę. Jednak pomyśl, jeśli jesteś mieszkańcem przedmieścia. Jeśli nie możesz sobie pozwolić na parkowanie w centrum miasta (ceny w dużym mieście za małe miasto), jeździsz autobusem. Często oznacza to, że czekasz długo w przystanek autobusowy, niezwykle niski współczynnik chłodu i kłujący śnieg w twarz.
To niedobrze. To nie jest naturalne. Ludzie powinni wstawać, gdy jest rzeczywiście dzień. Prawie czujesz, że byłoby lepiej na tym bliskowschodnim polu, zbierając kosą jęczmień.
Nie próbuję aby uświetnić ten okres między upadkiem Cesarstwa Rzymskiego a powstaniem przemysłowych Brytyjczyków. Jednak nawet przy upadku rozwiniętej światowej gospodarki przemysłowej, musimy funkcjonować w świecie pracy, który sprawia, że żyjemy nienaturalnie. „Szalone poniedziałki” dało Bangles dobrą inspirację, ale mieli rację: ludzie nie chcą tak żyć.Może w Los Angeles będzie lepiej, ale w miejscu pracy musiało wydarzyć się mnóstwo dobrych rzeczy, aby anulować brutalne okoliczności, w jakich się tam dostałeś.
Czy praca idzie w dół, czy też wracamy do normalności?
Przynajmniej w większości krajów rozwiniętych, przez co najmniej kilka dekad po II wojnie światowej, Od czasu do czasu odnotowano wzrost poziomu życia, przeplatany sporadycznymi okresami recesji, stagflacji, szalonych oprocentowania kredytów hipotecznych i stagflacji. Jednak nowy zestaw płetw ogonowych naprawdę poprawił twoje samopoczucie, potem telewizor, potem kolorowy, potem czarterowy lot do jakiegoś ciekawego lub ciepłego miejsca i dwa samochody, i rażąco zawyżają ceny zabawek elektronicznych dla dzieci i dla dorośli. Zainteresowało Cię to wstawaniem o 6:30 rano.
A potem istniały określone świadczenia emerytalne.
Ale jak wyglądał świat pracy wcześniej, pomiędzy wojny światowe i co to jest teraz? Ten jeden procent nazywano niegdyś baronami rabusiów. Lata dwudzieste były całkiem dobre, ale poza tym, ile to było? Kiedy związki były silniejsze, wymusiły nieco obfitszą strużkę. Ale wygląda na to, że wracamy do hebrajskiego potu czoła. Kto będzie entuzjastycznie nastawiony do pocenia się brwi za jeden procent?
Niszowa przyjemność z pracy, ale nie dla większości z nas
Miejsce pracy. Miejsce dla osób grających w zespole, przytulających się menedżerów i egzekwujących sekcje zasobów ludzkich.
Podnieśmy ręce. Ile z nich Czy nam się to podoba? Kto odważyłby się wstać i powiedzieć szefowi, personelowi, współpracownikom, że nie chcesz wiedzieć? Kto przeciwstawiłby się tyranii ekstrawertyka w biurze? Osobiście lubię poprawność polityczną, zwłaszcza że daje mi to wymówkę, by nie angażować się w swobodne rozmowy, przynajmniej z kobietami w biurze.
Mówię o emocjonalnie nachalnym miejscu pracy. Odnoszę to do wzrostu wartości klasy średniej w świecie pracy rozwiniętym. Jeśli pracujesz na linii montażowej, możesz rzucić grymasówkę lub dwa, o ile brygadzista wie, że budujesz samochody są w porządku. Kogo obchodzą miękkie umiejętności?
W jakim stopniu miejsce pracy klasy średniej stało się ładniej urządzoną wersją Wielkiego Brata? Kamery z pewnością tam są, ale twierdzenie Georgea Orwella było takie, imprezowicz, nawet nie komputer, badający twoje miny pod kątem negatywnego nastawienia. Nie ma znaczenia, czy patrzą przez kamerę, czy nie, zeloci tam są.
Chciałbym zobaczyć kanadyjskie miejsce pracy klasy średniej, kartę praw do twarzy. cholerna mimika twarzy i moja mowa ciała. A co, jeśli twoją ulubioną emocjonalną, wizualną prezentacją jest staroświecki, Winnipeg, Ashkenazi, oni idą nas wykończyć, wzdrygam się? Więc kończę swoją pracę, ty nigdy mnie nie poznają, ponieważ nie możesz tego zrozumieć, a ja nie chcę ci o mnie mówić i przestać osądzać. Czy żaden kanadyjski prawnik nie zorganizuje pozwu zbiorowego?
On jest negatywny, aby być negatywnym
Nie, nie jestem. Niektóre z najszczęśliwszych twarzy w miejscu pracy, jakie widziałem, to od ludzi, którzy prowadzą własne firmy. Żadnego szefa, żadnych zasobów ludzkich, zelotów egzaminatora? Może warto spędzić dwanaście godzin na dobę.
A jakie są wymówki, żeby nie robić z miejsca pracy choćby małej latarni satis odłam? Co powstrzymuje narastanie strużki? Dlaczego nie ma odpowiednika z 2010 roku większych płetw ogonowych i klasycznej pralki, suszarki, piekarnika i asortymentu? (Nawet wyprodukowanego w Ameryce Północnej!)
I jakie jest uzasadnienie dla ludzi, ludzie, zasoby ludzkie triumfują, udajesz, że nas lubisz, miejsce pracy? To było za dużo. Moim zdaniem w Kanadzie istnieje potrzeba wprowadzenia rachunku dotyczącego prywatności psychicznej w miejscu pracy. Nawet zrzęda może wykonać bardzo produktywną pracę. może opierać się na poprawności politycznej i powiedzieć, obejmuje to, sprawdzać mnie tylko wtedy, gdy chodzi o to, ile wyrzucam.
Życie jest do bani, a potem umierasz
Nie, tego nie powiedziałem. Mój bliski krewny to zrobił. Możemy jednak oprzeć się na tej obserwacji.
Jedna z teorii życia, która moim zdaniem jest wiarygodna, mówi, że w naturalny sposób wykonujemy rodzaj algebry. Porównujemy rzeczy, które są do bani, z rzeczami, które nie robią, a przynajmniej nie muszą. Możemy zaakceptować rzeczy, które muszą być do niczego, takie jak śmierć w rodzinie, śnieg w czerwcu (jestem z Winnipeg.), Trzęsienia ziemi, głupie wątki w Star Trek itp.
Ale, kiedy rzeczy, które nie muszą ssać, są do bani, oceniamy je podwójnie negatywnie. To bardzo wyczerpuje dobre rzeczy w życiu. Przeciętny, rozwinięty robotnik na świecie nie odczuwał żadnych problemów od początku Wielkiej Recesji w 2008 roku.Wystarczająca liczba pracowników wie, że nie ma już żadnej wymówki, żeby naprawdę gburowato podchodzić do świata pracy. Nasze brwi poci się zbyt mocno, a pot brwi staje się wszystkim, co istnieje.
Mam wrażenie, że sytuacja może się pogorszyć, zanim się poprawi. Istnieje ogromny zakres treści medialnych, które, jak sądzę, czasami całkiem celowo, mają na celu powstrzymanie nas przed zauważeniem tego, co się dzieje.
W Kanadzie przynajmniej nie sądzę, żeby była jakaś partia polityczna, która naprawdę chciałaby się tym zająć. Jak powiedziałem niedawno w innej odpowiedzi, być może pewne postępy technologiczne zwiększą naszą produktywność gospodarczą do tego stopnia, że nawet posiadane uprawnienia pozwolą nam je mieć, zamiast wchłaniać to wszystko. Naprawdę tęsknię za erą rozszerzających się płetw ogonowych, zupełnie nowej pralko-suszarki i czerpania więcej z pracy bez kogoś, kto domaga się uśmiechu.
Martin Levine
Odpowiedź
Faktem jest, że większość, szacuję, że 95\% ludzi chce pracować, ponieważ daje im to dochód, a więc życie, w stanie wyżywić się i mieć gdzie mieszkać. Życie z zasiłków, nawet tych bardzo hojnych w Wielkiej Brytanii, jest ograniczane dla rdzennych Brytyjczyków, ponieważ widzieliśmy, jak wiele naszej pracy trafia za granicę. Jak na ironię powód, dla którego pracodawca w Wielkiej Brytanii kosztuje tak dużo, aby zatrudnić osobę w Wielkiej Brytanii.
Minimalna płaca podstawowa wynosi 7,35 GBP za godzinę lub w przypadku 37,5 godzinnego tygodnia pracy około 14 000 GBP brutto za godzinę. rocznie lub 269 GBP tygodniowo. Zasiłek dla poszukujących pracy, podstawowe świadczenie, wynosi 73,10 GBP tygodniowo, co daje około 3700 GBP rocznie; lub 1,95 GBP za godzinę – widzisz, duża różnica około 5,40 GBP za godzinę, więc ludzie chcą pracować, ponieważ życie na zasiłkach nie jest łatwe.
Tak, istnieją dodatkowe świadczenia, takie jak ulga mieszkaniowa, ale te dni, które nie wystarczą nawet na tygodniowy czynsz, nie mówiąc już o miesiącu. Ludzie CHCĄ mieszkać w rozsądnych mieszkaniach, a nie w kartonowym pudełku na wilgotnym chodniku. Otrzymasz statystyczny 1\%, którzy nie chcą i nie mają zamiaru pracować i krwawić z systemu, ale to niewielka mniejszość. Mamy problem z imigracją w Wielkiej Brytanii, gdzie ludzie przyjeżdżają, aby przyjeżdżać i pracować na „czarnym rynku”, zarabiać gotówką w kasie, ale jednocześnie ubiegać się o zasiłki państwowe.
W szczególności my mieli masowy napływ mieszkańców wcześniej z operacji bloku komunistycznego i oczywiście miejsc, w których uciekają przed przemocą, takich jak Izrael, Afganistan itp. Większość ludzi się nimi nie martwi, ponieważ są autentyczni i będą płacić podatki itp. .Jeśli mają umiejętności, jaki jest problem?
Cóż, problem polega na tym, że wielu z tych wykwalifikowanych ludzi nie wyda tutaj dochodu, tylko odeśle go do domu. W porównaniu z ich stylem życia w słabszych krajach bez systemu wsparcia społecznego, takiego jak Wielka Brytania, wtedy oczywiście przyjdą. Jeśli chodzi o pracodawców, nawet jeśli deklarują tych pracowników, płacą oni podstawową płacę minimalną, o ile zgłaszają się władzom rządowym.
Poza tym call center zabiło wiele miejsc pracy w Wielkiej Brytanii, jeśli praca została wysłana na przykład do Indii, gdzie ta sama osoba może pozwolić sobie na połowę wynagrodzenia i ponieważ przebywa na morzu, firmy takie jak BT nie płacą Employers National Insurance w Wielkiej Brytanii; mogą płacić coś w Indiach, ale podejrzewam, że nie są tak paraliżujące, jak w Wielkiej Brytanii.
Nawet w mojej firmie, kontroli i zarządzaniu kredytami, wiele wykwalifikowanej pracy wyjechało za granicę, ponieważ jest tańsza. Call Center to miejsce, w którym większość kontrolerów kredytowych pracuje obecnie i dokonuje spadków kwalifikacji. Obecnie miarą nie jest liczba pomyślnie odzyskanych lub zbadanych przypadków; ale „liczba rozmów telefonicznych na godzinę”. Rzeczywiście, zostałem wyrzucony z umowy, ponieważ nie osiągnąłem stawki docelowej.
Faktem jest, że księga była mocno obciążona sporami i słabą księgowością, zwłaszcza duplikatami faktur. W rzeczywistości cała księga była kompletną fikcją! Zastanawiałem się, w jaki sposób audytorzy uniknęli podpisania księgi jako „prawdziwego i dokładnego odzwierciedlenia stanu pozycji handlowej firmy”.
Powodem, dla którego bardzo stary dług nie został odzyskany, był Wynik osób próbujących osiągnąć swój „wskaźnik połączeń wychodzących” oraz osoby odbierające call center dla klientów kwestionujących problemy zostały zmierzone w ten sam sposób. Wynik netto jest taki, że trudne sprawy są odkładane na bok, stają się bardzo stare i zwykle kończą się jako nieściągalny dług. Próbując wyjaśnić, że dla menedżerów, a nawet dyrektorów ds. Kont, wydaje się, że przekraczają ich możliwości, chodzi o liczby, a nie o ich przyczyny. Jeśli firma / firma nie będzie słuchać, to zbankrutuje.
Wraz z wyjściem z pracy do call center i ogłupianiem pracy jako całości, wraz z komputerami, które mogą wykonać więcej pracy niż kiedykolwiek wcześniej lub centra zagraniczne mogą uzyskać dostęp do danych objętych kodem. Dziękuję Internetowi za to.
Jeśli spojrzysz na elektroniczne strony z ofertami pracy w Wielkiej Brytanii, większość pracy to powielone reklamy – recykling, jak to się nazywa w branży. Tak więc w rzeczywistości te oferty pracy, które widzisz, nie istnieją. Osoby korzystające z witryn internetowych zobaczą liczbę zgłoszeń do jednej roli. W niektórych przypadkach nawet 100 kandydatów na jedną pracę. To nie wskazuje mi na kraj, w którym ludzie nie chcą pracować. Podejrzewam, że to samo dzieje się w Ameryce, Wielkiej Brytanii i prawdopodobnie w większości Europy, np. We Francji, Niemczech, Hiszpanii i krajach Beneluksu.
Krótko mówiąc, media lubią pokazywać, że ludzie nie zawracają sobie głowy patrzeć. Dobrym przykładem jest program telewizyjny zatytułowany „Life on Benefit Street”, który pokazuje negatywny pogląd większości ludzi przychodzących do Job Centre za podpisanie umowy na świadczenia oraz „ogromne kwoty pieniędzy, które ci ludzie otrzymują. Po co więc pracować ”, a to oczywiście muzyka dla uszu polityków, którzy chcą uogólnić, że ludzie nie chcą pracować.
W rzeczywistości nic nie może być dalsze od prawdy. Większość z tych ludzi znajduje się w bardzo trudnych sytuacjach i ma podwójne ryzyko, że nie będą mieli gdzie mieszkać, ponieważ czynsze w całej Wielkiej Brytanii, nie mówiąc już o stale rosnącym kapitale hipotecznym. Podstawowe mieszkanie z 1 łóżkiem 50 mil od Londynu i innych dużych miast wznosi się do poziomu 80 000 funtów, a niektóre obszary, nawet więcej.
Problem polega na tym, że ta sama rezydencja kosztuje najemcę coś w region 450 £ miesięcznie. To prawie na równi z wymaganym kredytem hipotecznym. W tym celu znajdują się w podwójnym niebezpieczeństwie. Bez miejsca zamieszkania nie mogą ubiegać się o pracę, ponieważ „nie mają stałego miejsca zamieszkania”; a wielu ma tylko te ubrania, w których stoją. Nie jest to więc coś, co „selektywny pracodawca” chciałby widzieć przed sobą.
Ironia polega oczywiście na tym, że niektóre z nich byłyby „Włóczędzy” otrzymywali bardzo dobre pensje, dopóki praca nie trafiła do zagranicznych centrów telefonicznych. Nie było ich już stać na kredyt hipoteczny, nawet z dotacją rządową, a wynajem jak wyżej jest równie zły, jeśli nie gorszy. Nagłe wykluczenie i eksmisja i brak miejsca zamieszkania.
Teoretycznie władze lokalne są zobowiązane do zakwaterowania tych ludzi, ale prawda jest taka, że jest ich więcej niż „bed & breakfast” w obecnej postaci. o których mowa. Również wielu właścicieli pochodzi z zagranicy, a zyski odsyłane są do ich rodzinnego kraju. Kupione, gdy rynek załamał się na początku lat 90., a teraz oczywiście uśmiechają się od ucha do ucha. Kwota, jaką płacą miesięcznie za kredyt hipoteczny, jest wygodnie spłacana przez wynajęcie tylko jednego pokoju. Jeszcze lepiej, że pochodzi z pewnego źródła, jakim jest państwo.
W tym celu większość ludzi chce pracować, co potwierdza liczba podań składanych na każde ogłoszenie. Najważniejsze jest to, że dzięki automatyzacji i komputeryzacji praca została zmyta, a liczba wakatów i etatów spadła. Liczba osób faktycznie pracujących jest wysoka, ale liczba ta jest zniekształcona przez fakt, że wiele z tych miejsc pracy jest wykonywanych w niepełnym wymiarze godzin, a dochody są jeszcze niższe, ponownie, jak opisano powyżej.
Więc jest to łatwe dla ludzie, którzy pracują, zwłaszcza jeśli zajmują tę samą pracę przez kilka lat, nie mają pojęcia, jak wygląda rynek. W tym celu widzą tylko statystyki, a nie rzeczywistość. Znowu większość ludzi chce pracować, ale liczba dostępnych miejsc pracy w porównaniu z liczbą osób ubiegających się o nie i chcących o nie ubiegać się przewyższa rzeczywistą liczbę wakatów.