Najlepsza odpowiedź
Król Polydectes chciał poślubić matkę Perseusza, Danae, która wielokrotnie odrzucała jego zaloty. Był tym naprawdę zdenerwowany i chciał usunąć Perseusza z drogi, aby mógł coś zrobić, by Danae go odrzuciła. udawał, że oświadczył się Hippodamei, a każdy mieszkaniec królestwa Polydectes musiał przynieść konia jako dar w postaci prezentu dla Hippodameie. Perseusz był biedny i nie mógł go przynieść, ale powiedział Polydectes, że odzyska wszystko, czego Polydectes od niego zażąda. Na to właśnie liczył Polydectes. Dlatego powierzył Perseuszowi zadanie zabicia Meduzy, wierząc, że Medusa odniesie zwycięstwo, a Perseusz umrze i zejdzie mu z drogi. Jak być może wiesz, Atena była zła na Meduzę i dała Perseuszowi tarczę, której mógł użyć jako lustra do zabicia Meduzy, nie patrząc prosto na nią, i odleciała ze skrzydlatymi sandałami, które dał mu Hermes, a tym samym Król Polydectes zawiódł.
Odpowiedź
Zasadniczo z powodu złego retkonu.
Historia Ateny zmieniającej Meduzę w ohydnego potwora jest tak naprawdę bardzo późnym dodatkiem do klasycznej mitologii, która została po raz pierwszy potwierdzona w Poemat łaciński Metamorfozy , napisany ok. 8 r. Przez rzymskiego poetę Owidiusza. Historia ta nie jest wspominana w żadnym z zachowanych wcześniej tekstów.
Wydaje się, że sama Meduza powstała we wczesnej epoce żelaza (ok. 1200 – ok. 800 pne), przed wynalezieniem greckiego alfabetu. Jej najwcześniejszą potwierdzoną formą jest Gorgoneion, szeroko rozpowszechniony apotropaiczny symbol używany przez starożytnych Greków do odpierania zła. Gorgoneion w archaicznych i klasycznych greckich przedstawieniach to ohydna twarz z brodą, wyłupiastymi oczami, ogromnym językiem wystającym z ust, kłami przypominającymi dzika i wężami zamiast włosów. Zwykle nie jest to zauważalna kobieta.
Grecy używali Gorgoneion, ponieważ uważano, że jego ohydny wygląd odstrasza złe duchy. Symbole apotropaiczne, takie jak ten, były powszechne w starożytnym świecie śródziemnomorskim. Na przykład starożytni Egipcjanie używali wizerunków ohydnego boga krasnoluda Besa, aby odpierać złe duchy, a starożytni Mezopotamii używali przedstawień przerażającego demona Pazuzu, aby chronić się przed innymi demonami. Wydaje się, że Grecy nie mieli pierwotnie historii o pochodzeniu tego symbolu. O ile nam wiadomo, pierwotnie była to tylko ohydna twarz.
Jednak w późniejszych czasach Grecy wynaleźli historię Perseusza i tego, jak użył Gorgoneion jako magicznego talizmanu, aby zamienić swoich wrogów w kamień. Najwcześniejsze możliwe odniesienie do Meduzy w jakimkolwiek klasycznym tekście znajduje się w Księdze Jedenastej Odysei , w której mowa jest tylko o „ohydnej głowie potwora” ze straszliwymi mocami . Oznacza to, że historia, skąd pochodzi ta głowa, jeszcze się nie rozwinęła.
Ostatecznie Grecy musieli wyjaśnić, skąd pochodzi ten apotropaiczny symbol, więc wymyślili historię o tym, jak Perseusz zabił Meduzę i zabrał jej głowę jako talizman. Wydaje się, że Grecy nie mieli historii o tym, jak Meduza stała się taka, jaka była. Zamiast tego wydaje się, że po prostu wierzyli, że Meduza była zawsze ohydnym potworem i taka była od urodzenia.
Wiersz Teogonia , napisana około szóstego wieku pne przez Boiotiańskiego poetę Hezjoda, zawiera następujący fragment:
„I znowu, Keto obnażył Phoreys Graiai o jasnych policzkach, siwe siostry od urodzenia: i zarówno nieśmiertelni bogowie, jak i ludzie, którzy chodzą po ziemi, nazywają ich Graiai, Pemphredo dobrze odziany i Enyo w szafranowej szacie oraz Gorgony, które mieszkają za wspaniałym Oceanem na granicy Noc, gdzie są Hesperydy, Sthenno, Euryale i Meduza, których głos spotkał wyraźny głos: była śmiertelna, ale ta dwójka nie umarła i nie zestarzała się. Wraz z nią leżał Ciemnowłosy [tj. Poseidon] na miękkiej łące wśród wiosennych kwiatów. A kiedy Perseusz odciął jej głowę, wyskoczył wielki Chrysaor i koń Pegaz, którego tak zwano, ponieważ urodził się w pobliżu źródeł ( pegai ) Oceanu; i to drugie, ponieważ trzymał w rękach złote ostrze ( aor ). Teraz Pegaz odleciał i opuścił ziemię, matkę trzód, i przybył do nieśmiertelnych bogów: i mieszka w domu Zeusa i przynosi mądremu Zeusowi grzmot i błyskawicę ”( Theogony , przetłumaczone przez Hugh G. Evelyn-White).
Zatem przynajmniej według Hezjoda Meduza i jej siostry Stheno i Euryale były z natury brzydkie, podobnie jak ich siostry, Graiai lub „Grey Sisters”. Możesz zauważyć, że Hezjod opisuje Meduzę i Posejdona jako uprawiających seks „na miękkiej łące z wiosennymi kwiatami”, a nie w świątyni Ateny.Poza tym Hezjod nigdy nie wspomina o tym, że seks był gwałtem, a sposób, w jaki to opisuje, brzmi całkowicie za zgodą.
Greckie źródła datowane co najmniej na V wiek pne opisują Atenę jako pomoc Perseuszowi w jego dążenie do zabicia Meduzy, w tym tragedia Eurypidesa Elektra , którą po raz pierwszy wykonano w połowie 410 roku pne. Sceny, w których pomagała Perseuszowi, pojawiają się również w dziełach sztuki greckiej z tego samego okresu.
Powodem, dla którego Atena pomaga Perseuszowi w jego dążeniu do ścięcia głowy Meduzy w greckiej historii, jest to, że Atena była uważana za boginię patronującą. bohaterów. Grecy mieli już mnóstwo innych historii o Atenie pomagających innym bohaterom, takim jak Herakles, Odyseusz, Diomedes, Iason, Bellerophon i Orestes. Pomaganie Perseuszowi było więc naturalną i oczekiwaną rolą, jaką miała do spełnienia.
Rzymski poeta Owidiusz zmienił jednak wszystko że. Owidiusz wymyślił całą historię o tym, jak Minerva (czyli rzymski synkretyczny odpowiednik Ateny) zamieniła Meduzę w potwora za karę za to, że została zgwałcona przez Neptuna (tj. Rzymski synkretyczny odpowiednik Posejdona) w jej świątyni. Owidiusz zmienił mitologiczną narrację, wymyślając nową historię o pochodzeniu Meduzy, ale zachował tradycyjną grecką opowieść o tym, jak Atena pomogła Perseuszowi.
Zasadniczo powód, dla którego w Metamorfozy , Minerva pomaga Perseuszowi zabić Meduzę, mimo że to ona stworzyła Meduzę na początku, ponieważ Atena / Minerva nie miała nic wspólnego ze stworzeniem Meduzy. Zasadniczo cała historia Owidiusza o pochodzeniu Meduzy to po prostu zły retcon. Owidiusz zachował odwieczną opowieść o Atenie, która pomogła Perseuszowi w zabiciu Meduzy, najwyraźniej nie zdając sobie sprawy, jak to koliduje z jego nową historią o początkach Meduzy.
Wielu współczesnych czytelników jest zaskoczonych tym, dlaczego Owidiusz w ogóle ukarał Meduzę. Wymaga to zrozumienia starożytnych wierzeń religijnych i ogólnie starożytnego społeczeństwa. W starożytności ludzie wierzyli, że seks w świątyni bóstwa jest aktem profanacji, który wymaga surowej kary. Owidiusz opowiada inną historię o tym, jak śmiertelni bohaterowie Hippomenes i Atalanta zmienili się w lwy po tym, jak odbyli całkowicie dobrowolny seks w świątyni bogini Kybele. Tak więc w opowieści Owidiusza o ukaraniu Meduzy zbezczeszczenie świątyni Minerwy jest poważnym wykroczeniem.
Oczywiście, chociaż Neptun to nie tylko bohater, którego Minerva może ukarać chcąc nie chcąc; jest nieśmiertelnym bogiem. Dlatego Minerva nie może ukarać Neptuna za zbezczeszczenie jej świątyni, bez względu na to, jak bardzo na to zasługuje. Dostaje darmową przepustkę. Meduza jest jednak śmiertelna, więc zostaje ukarana za udział w zbezczeszczeniu świątyni, mimo że została zgwałcona. Fakt, że uprawiali seks specjalnie w świątyni Minerwy , sprawia, że Minerva karze Meduzę. Gdyby Neptun zgwałcił Meduzę gdziekolwiek indziej, Minerva nie przejmowałaby się w najmniejszym stopniu i nigdy by jej nie ukarała.
Ponieważ Metamorfozy Owidiusza został napisany po łacinie, miał o wiele większy wpływ na kulturę i literaturę Europy Zachodniej niż dzieła napisane w języku starogreckim, które niewielu ludzi z Zachodu mogło czytać przez większość historii średniowiecza i wczesnej nowożytności. W ten sposób historia pochodzenia Meduzy Owidiusza stała się od tamtej pory kanoniczna dla większości mieszkańców Zachodu.