Najlepsza odpowiedź
Różnorodność, o której wspomina Zachery Entaria.
W szczytowym momencie otomana imperium rozciągało się od Algierii po Mezopotamię i Węgier po Jemen.
Geografia imperium odegrała istotną rolę w jego ewolucji.
Rdzeniem imperium były Bałkany, które były najbardziej zaludnionym regionem i przyniosły największy wynik gospodarczy. Gęsto zaludnione w porównaniu z innymi regionami, miał najbardziej uprawną ziemię (łącząc te dwa czynniki, widzimy dużo podatków harajskich), mnóstwo rzek dla handlu i lasów dla drewna. Ponadto wsparły go wielkie równiny w pobliżu centrum administracyjnego i ułatwiały kontrolę, podróżowanie i produkcję żywności . Górzyste obszary na Bałkanach były trudne w zarządzaniu, przez co tworzyły lokalne obszary nieposłuszeństwa wobec centrum. Większość chrześcijan imperium osiadła na Bałkanach, a ponadto Dlatego też generowały największe dochody z podatku dżizja. Podsumowując, Bałkany wytworzyły największy procent PKB, biorąc go z nowoczesnej perspektywy gospodarczej, głównie (ale nie tylko) ze względu na położenie geograficzne.
Azja Mniejsza była głównie terenem hodowlanym. działalności, której rdzeniem są centralne wyżyny. Decydującym czynnikiem były niewielkie opady. Również ze względu na swoje położenie, Azja Mniejsza była wielkim obszarem handlu tranzytowego, od Chin, Indonezji i Indii przez Persję, Egipt, Azję Mniejszą i wreszcie Europę. Państwo nigdy nie kontrolowało tych terenów absolutnie z powodu stosunkowo silnych plemion tureckich i dlatego koczownictwo i potyczki były zjawiskiem aż do początku XX wieku. Ci koczowniczy lud mogli iść z centrum lub przeciw nim, w zależności od okoliczności. Czasami ludzie z plemienia zabezpieczali drogi dla handlu, ale w niektórych przypadkach byli w ich rękach, jeśli chcieli nękać przechodzących kupców. Więc środowisko było niestabilne. Gdy administracja centralna była silna, tych ludzi można było w pewnym stopniu kontrolować lub ograniczać. W przeciwnym razie mogą być uciążliwe dla centrum i dlatego państwo próbowało osiedlić tych ludzi i lepiej nimi zarządzać.
Kontynuując podróż przez Bliski Wschód i Afrykę Północną, widzimy głównie jałową obszary, słabo zaludnione i mające te same problemy z plemionami koczowniczymi (arabskimi na Bliskim Wschodzie lub berberyjskimi w Afryce Północnej). Wyjątkiem są osiadłe i żyzne ziemie w Egipcie i Mezopotamii, które były punktami wejścia do handlu tranzytowego w imperium.
W szczególności Egipt (wraz z wasalem krymskim) był głównym dostawcą pszenicy do stolicy. Niegdyś stracony na rzecz Napoleona, a następnie Muhammada Alego, Moldaby i Wołoszczyzny (we współczesnej Rumunii) oraz Tracja stały się głównymi dostawcami.
Przechodząc do niektórych kluczowych cech geografii imperium osmańskiego, piractwa, potyczek i transport przez konie, woły i wielbłądy. Ze względu na wiele małych wysp i wspaniałą linię brzegową (głównie na Morzu Egejskim) piraci mogli z łatwością szukać schronienia w małych naturalnych portach. Podobnie górskie Bałkany oraz izolowane pustynie i oazy były czynnikami rozwoju grup bojowych, zarówno koczowniczych, jak i osiadłych. Prowadzi to do naszego ostatniego punktu, że geomorfologia była czynnikiem odstraszającym drogi lub ich utrzymanie, sprzyjając w ten sposób transportowi ze zwierzętami. Brak dróg wyjaśnia również niewielką popularność koła w imperium.
Ostatni ale co najmniej geografia odegrała swoją rolę w ubóstwie na tych surowych i suchych ziemiach, co doprowadziło do nomadyzmu i potyczek, ale także kreatywności i oportunizmu. Myślę, że to wyjaśnia wiele dzisiejszych cech kolejnych państw narodowych i ich mieszkańców byłego stanu osmańskiego.
Odpowiedź
Pytanie: Jak opisać geografię Imperium Osmańskiego?
Odpowiedź jednowyrazowa oznaczałaby „różnorodność”. W szczytowym okresie Imperium Osmańskie rozciągało się od Budapesztu na północy po Etiopię na południu i od Algieru na zachodzie aż po Zatokę Perską na wschodzie. Tak więc, chociaż niemożliwe jest zebranie razem zalesionych Karpat z pustyniami Egiptu, to, co możemy zrobić, daje ogólny przegląd każdego regionu kontrolowanego przez Imperium.
Anatolia, znana również jako Azja Mniejsza, jest gdzie powstało Imperium Osmańskie. Półwysep składa się z centralnego i południowego, suchego, górzystego regionu oraz przybrzeżnego, płaskiego regionu, w którym znajduje się wiele lasów. Za Bosforem docieramy na Bałkany. Bałkany są podobne do wyżyn Anatolii, ponieważ są rzeczywiście górzyste, ale są znacznie bardziej umiarkowane i silnie zalesione. Na północy znajdował się rozległy basen karpacki, duża równina rolnicza, również pod panowaniem osmańskim.
Wracając na południe, docieramy na Bliski Wschód. Chociaż nie jest prawdą, że większość tego obszaru to pustynia, głupotą byłoby traktowanie całego regionu jako jałowego pustkowia. Chociaż jest on znacznie zmniejszony, duże części niegdyś żyznego półksiężyca nadal nadają się do użytku rolnictwa. Na przykład w południowo-wschodnim Iraku, między rzekami Tygrys i Eufrat.
Podobną historię można znaleźć w ich gospodarstwach w Afryce Północnej, gdzie ziemia jest głównie pustynna, ale grunty orne można znaleźć w pobliżu wybrzeża lub w pobliżu dużych rzek (np. delty Nilu). W końcu przenosimy się do ich najbardziej wysuniętych na południe posiadłości wokół Morza Czerwonego. Tutaj ląd jest górzysty w pobliżu wybrzeża, ale staje się bardziej płaski podczas podróży w głąb lądu.
Podsumowując, geografia Imperium Osmańskiego jest tak zróżnicowana, jak samo imperium. Od gór Anatolii po żyzne równiny Nilu, ziemia przybiera wszelkie formy. Ogólnie rzecz biorąc, zwłaszcza w posiadłościach azjatyckich i afrykańskich, ziemia zwykle były bardziej suche.