Najlepsza odpowiedź
Aby określić geometrię molekularną, musisz wyznaczyć wolne pary elektronów w związku. Br ma 7 elektronów, z których 5 jest związanych z 5 F, 2 elektrony = 1 para elektronów. Podsumowując, możesz nazwać to typem AB5E, w niektórych książkach używają AXY lub innych symboli.
Typ AB5E ma strukturę pesudo AB6, która jest ośmiościanem (na przykład, jeśli byłby to BrF6), ponieważ otrzymaliśmy wolna para elektronów będzie to piramida kwadratowa.
Odpowiedź
ClF3 jest bardzo silnym środek utleniający i fluorujący . Jest niezwykle reaktywny z większością materiałów nieorganicznych i organicznych, w tym ze szkłem i teflonem , i zapoczątkuje spalanie wielu niepalnych materiałów bez źródła zapłonu . Reakcje te są często gwałtowne, aw niektórych przypadkach wybuchowe . Zbiorniki wykonane ze stali , miedzi lub nikiel jest odporny na atak materiału z powodu tworzenia cienkiej warstwy nierozpuszczalnego fluorku metalu, ale molibden , wolfram i tytan tworzą lotne fluorki i w konsekwencji są nieodpowiednie. Każdy sprzęt, który styka się z trifluorkiem chloru, musi być dokładnie wyczyszczony, a następnie pasywowany , ponieważ wszelkie pozostałe zanieczyszczenia mogą przepalić warstwę pasywacyjną szybciej, niż może się ponownie uformować . Zdolność przewyższania zdolności utleniania tlenu prowadzi do ekstremalnej korozyjności materiałów zawierających tlenki, często uważanych za niepalne. Doniesiono, że trifluorek chloru i podobne gazy zapalają piasek, azbest i inne wysoce ognioodporne materiały. Podczas wypadku przemysłowego wyciek 900 kg trifluorku chloru spalił się przez 30 cm betonu i 90 cm żwiru pod spodem. [13] Kontrola / tłumienie ognia jest niezdolny do stłumienia tego utleniania, dlatego otaczający obszar jest utrzymywany w chłodzie aż do zakończenia reakcji. [14] Związek reaguje gwałtownie z supresorami na bazie wody i utlenia się w brak tlenu atmosferycznego, co powoduje, że tłumiki przemieszczania atmosfery, takie jak CO2 i halon , są całkowicie nieskuteczne. Zapala szkło przy kontakcie. [15] Ekspozycja na większe ilości trifluorku chloru w postaci cieczy lub gazu powoduje zapalenie tkanki. Reakcja hydrolizy z wodą jest gwałtowna, a narażenie powoduje oparzenie termiczne. Produkty hydrolizy to głównie kwas fluorowodorowy i kwas solny , zwykle uwalniany w postaci pary lub pary ze względu na silnie egzotermiczny charakter reakcji. Kwas fluorowodorowy działa żrąco na tkankę ludzką, jest wchłaniany przez skórę, wybiórczo atakuje kości, zaburza funkcjonowanie nerwów i powoduje często śmiertelne zatrucie fluorem. Kwas solny jest wtórnym zagrożeniem dla organizmów żywych, ale jest kilka razy bardziej korozyjny dla większości materiałów nieorganicznych niż kwas fluorowodorowy. [ potrzebne źródło ]