Najlepsza odpowiedź
Wątpię, czy kiedykolwiek zostałeś ukąszony przez któreś z nich. Około połowa z tych dużych pszczół to samce, które nie mają żądeł. Złapałem jednego, który wleciał do mojej łazienki i przytrzymałem go kleszczami, bym mógł dobrze przyjrzeć się jego żądłu. Był dość duży, chyba proporcjonalny do pszczoły miodnej. Prawdopodobnie jest dostępnych dużo jadu, chociaż jest mało prawdopodobne, aby dostarczył to wszystko w jednym miejscu.
Jeśli nie jesteś uczulony na coś z użądlenia pszczoły, prawdopodobnie nie miałbyś reakcji alergicznej zagrażającej życiu do użądlenia pszczoły stolarza. Nigdy nie słyszałem, żeby ktoś został ukąszony przez jednego, ale z pewnością nie może być to zbyt zabawne. Nigdy też nie słyszałem, żeby ktokolwiek musiał iść do szpitala na użądlenie trzmiela lub stolarza.
Ukąsił mnie jeden z lokalnych szerszeni, mniej więcej w połowie wielkości między dwoma rodzajami pszczół. . Sądząc po tym doświadczeniu, zawsze chciałbym pozostać w dobrych stosunkach z pszczołami-stolarzami. Na szczęście samce bombardują mnie, gdy zbliżam się zbyt blisko ich gniazd, ale to było najgorsze, jakie zrobili.
Odpowiedź
Tylko samice pszczół mają „żądło”, ponieważ ty to nazywasz. Robotnice są również bezpłodne, nie mogą się rozmnażać. Jednak bardzo bliski krewny jest w stanie rozmnażać się, ich królowa pszczół. Robotnice żądli cię, aby chronić całą kolonię, w taki sam sposób, w jaki żołnierz obcego mocarstwa mógłby strzelać do ciebie, gdybyś zagroził jego krajowi. Robienie czegoś, by chronić czyjeś interesy, nawet ryzykując własnym zgonem, w terminologii ewolucyjnej w przypadku pszczół nazywane jest altruizmem dobór krewny .
Aby zrozumieć, dlaczego ukąszenie cię przez pszczołę robotnicę jest korzystne, nawet jeśli jest to śmiertelne dla pszczoły, powinieneś spróbować zrozumieć dobór krewnych.
Punkt pierwszy. To, co naprawdę ma znaczenie z punktu widzenia ewolucji, to przetrwanie genów. Nie jesteś nieśmiertelny, jedynym sposobem, w jaki twoje geny mogą przetrwać, jest przeniesienie ich na następne pokolenie.
Punkt drugi. Dzielisz geny ze swoimi krewnymi – tj. Bliskimi krewnymi.
Punkt trzeci. Nawet jeśli nie rozmnażasz się (pamiętaj, że większość pszczół jest bezpłodna), twoje geny przetrwają, jeśli zrobisz coś (cokolwiek), aby zwiększyć szanse na przeżycie genów twojego krewnego.
Rozważmy to w kategoriach ludzkich. Wyobraź sobie, że jesteś 50-letnią kobietą bez własnych dzieci, ale z 30-letnią siostrą. W twoim wieku nie jesteś już w stanie rozmnażać się – co możesz zrobić, aby zwiększyć szanse na przeżycie swoich genów?
Twoja młodsza siostra ma 50\% twoich genów, a jej małe dziecko ma 25\% twoje geny. To Twoja szansa na zwiększenie przeżywalności własnych genów. Zostań ciocią. Pomóż swojej młodszej siostrze opiekować się siostrzenicą, nawet jeśli naraża cię to na większe ryzyko. O to właśnie chodzi w doborze rodziny.