Najlepsza odpowiedź
Jasne… ponieważ ostry zębaty, nocny, nadpobudliwy maluch na szybkości byłby dobrym zwierzakiem . Szopy są żywe, inteligentne, dociekliwe i mają bardzo zręczne palce, które pomagają im odkrywać różne rzeczy. Są zachwycające. Wychowywałem sieroty i bardzo podobało mi się obserwowanie, jak rosną, i zabieranie ich na odkrywanie i naukę, jak stać się samowystarczalnymi dorosłymi szopami. Jest to długotrwały proces, ponieważ szopy pozostają ze swoimi mamami dłużej niż wiele ssaków, a wiele z ich zachowań związanych z przetrwaniem, zamiast instynktownych, uczy się od matki. Są niesamowicie towarzyscy. Odciskają się jako niemowlęta na swoich głównych opiekunach. Wymagają dużo zabawy i czasu na przytulanie (dlatego lepiej jest wychowywać grupy razem, a nie jedną sierotę). A gdy zbliżają się do dojrzałości płciowej, opiekun musi odsadzić je od kontaktu z ludźmi i zachęcać do bardziej niezależnego zachowania. Ma to kluczowe znaczenie dla przetrwania zwierzęcia, które jest uważane przez wielu za utrapienie. Muszą przejść na zdrowy, dziki tryb życia – w przeciwnym razie mogą w późniejszym życiu zbliżyć się do niewłaściwego człowieka i spotkać się z tragicznym końcem. Wypuszczanie na wpół dzikiego zwierzęcia do wielkiego, szerokiego świata i oczekiwanie, że się przystosuje, jest niesprawiedliwe – tak jak niesprawiedliwe jest oczekiwanie, że pół dzikie zwierzę przystosuje się do życia domowego zwierzaka. Chociaż są figlarne i urocze, są również zdolne do zniszczenia, bałaganu i zachowań związanych z dojrzałością płciową, które nie są zgodne ze spokojnym życiem w ludzkich domach. Szopy pracze trzymane jako zwierzęta domowe są podatne na nieprzewidywalne zachowania i otyłość (mają prowadzić aktywny tryb życia, jedząc różnorodne pokarmy). Trudno jest również znaleźć weterynarza, który jest licencjonowany lub chce leczyć dzikie zwierzę – w zależności od miejsca, w którym się znajduje, może popaść w poważne kłopoty prawne. Biorąc to wszystko pod uwagę, jeśli masz licencję i kwalifikacje, nie jesteś zbyt przywiązany do stanu swoich mebli, odzieży, płyt kartonowo-gipsowych itp. I jesteś w stanie zapewnić wystarczającą ilość ćwiczeń i czasu na świeżym powietrzu – być może możesz dzielić swój dom z szop, który został zraniony lub osierocony i został zbyt odcięty na ludziach, aby samemu sobie radzić na wolności. A jeśli otrzymałeś niezbędne do tego szkolenie i licencję, prawdopodobnie spodoba ci się twój niekonwencjonalny współlokator i zdasz sobie sprawę, że właśnie te cechy, które powodują psoty i chaos, są cechami, które sprawiają, że są tak wyjątkowi. Ważna uwaga… Wychowywanie małych szopów jest czymś, co powinni robić tylko wykwalifikowani rehabatorzy dzikich zwierząt. W wielu stanach wymagane są specjalne licencje. Krótko mówiąc… jeśli znajdziesz osieroconego lub rannego szopa pracza, zanieś go do rehabilitanta dzikich zwierząt, który jest skłonny pokochać go na tyle, by je wychować, a następnie odpowiednio odzwyczaić, uczyć i wypuścić.
Odpowiedź
Pracowałem z młodymi szopami w szpitalu rehabilitacyjnym dla dzikich zwierząt i samodzielnie rehabilitowałem jednego szopa pracza w wieku od 2 tygodni (nielegalnie).
Kiedy szopy są młode, są bardzo słodki i słodki. Bawią się jak szczeniaki i „mruczą” jak kocięta. Gdy osiągną dojrzałość płciową, mogą stać się destrukcyjne, a czasem złośliwe. Opisałem to ludziom jako wiecznego malucha z ostrymi zębami i pazurami.
Szopy są trudnymi zwierzętami domowymi, ponieważ są bardzo inteligentne i uparte, a także bardzo wymagające w utrzymaniu. Ze względu na swoją inteligencję potrafią wymyślać wyjścia ze skrzynek i bud dla zwierząt, ale można je również łatwo wyszkolić. Wszystko musi być odporne na szopy. Większość ludzi, którzy hodują szopy pracze jako zwierzęta towarzyszące, sugeruje adopcję ich w bardzo młodym wieku, aby lepiej się związali. Nigdy nie należy zabierać szopa pracza z dziczy, aby spróbować zamienić go w zwierzaka.
W wielu miejscach posiadanie szopa pracza jest nielegalne, nawet jeśli został zakupiony od licencjonowanego hodowcy. Jeśli zostaniesz zgłoszony, może to oznaczać, że twoje zwierzę zostało uśpione w wyniku kontroli zwierząt. Niezwykle trudno jest też znaleźć weterynarza, który zaakceptuje szopy jako pacjentów. Potrzebują szczepionki przeciwko nosówce i wściekliźnie, tak jak pies.
Jeśli jesteś gotów przyjąć na siebie wszystkie obowiązki posiadania szopa i masz środki na zbudowanie odpowiedniego pomieszczenia, nie widzę problemu z posiadaniem szopa pracza. W końcu są niesamowitymi zwierzętami. Z pewnością nie są to pierwsze zwierzaki, właściciele muszą mieć duże doświadczenie w obchodzeniu się ze zwierzętami i pozytywnym szkoleniu wzmacniającym.
Upewnij się, że przeprowadziłeś badania przed zakupem nowego zwierzęcia towarzyszącego! Powodzenia.