Najlepsza odpowiedź
Zależy to od tego, czy kładę dodatkowy akcent na pierwszą sylabę, czy nie. W nieskrępowanej wersji mojego akcentu nie ma, więc pierwsza samogłoska staje się krótką wersją samogłoski ojcowskiej, tj. Samogłoski cot. Chociaż mój akcent ma słabe rozróżnienie sylab, na przykład „Rose” i „Rosa” są odrębne, samogłoski „cot” i „cut” są połączone w sylaby atoniczne, tak że „of” i „off” są rozróżniane tylko przez ich [VːC̆] kontra [V̆Cː] różnice ilościowe, samogłoski mają tę samą jakość, a różnica głosu między / v / i / f / jest zneutralizowana.
Oznacza to, że potrzebuję dodatkowego stresu, aby uzyskać dźwięk typu „uh”, w przeciwnym razie będzie to „ah”.
Jeśli nie użyję tego drugiego, pierwsze sylaby będą brzmiały jak „spa” i „pa”, a jeśli czy będą brzmiały jak „speh” i „puh” dla większości anglofonów, więc te dwie wersje akcentujące są sposobem, w jaki staramy się brzmieć bardziej standardowo – zobaczysz, że nie zajdziemy za daleko.
Te słowa ilustrują cyrk cech dialektycznych, takich jak utrata schwa, bezdźwięczna przeszkadzająca geminacja, reguły długości segmentów odziedziczone z uogólnionej wersji szkockiej reguły długości samogłosek , po znaleziono wydłużenie toniku i akcent wysokościowy i n jakieś przemówienie w południowo-zachodniej Kalifornii, w moim przypadku z zachodnich gór Santa Monica wzdłuż kanału Santa Barbara. W przypadku „ pacific fraza początkowo może nie być aspirowana, w tej pozycji / b / jest taka sama jak typowa francuska, nieco z pre-dźwięcznością, więc aspiracja jest obojętna, / p / może lub nie może zostać w tekście nie ma.
W przeciwieństwie do dialektu Josepha Boylea, w każdym przypadku ostatnia samogłoska jest dwa razy dłuższa niż dwie pierwsze, przedstawię sonogramy, „specyficzne” z stres drugorzędny / ɛspɨsɨf /k / i pacific / pɐˈsɨfɨk / (przymiotnik i ocean są takie same w mojej mowie) bez tego, pojedyncza wersja akcentu „specyficzna” jest taka sama, ale z początkiem [sː] Inna rzecz, którą możesz widzę, że samogłoska toniczna w obu przypadkach również nie jest najgłośniejsza, w mojej bardziej „standardowej” wersji z dwoma akcentami, pierwsza sylaba jest najgłośniejsza, w szerokiej dialekcie z tylko jednym akcentem, samogłoski przed i po tonikach są mniej więcej takie same i nieco głośniejsze niż toniczne. Ponieważ żaden z dwóch najczęściej występujących czynników stresu leksykalnego w większości angielskich języków, długość i głośność, nie rozróżnia sylaby tonicznej, to jest to wysokość.
Kiedyś przeprowadziłem krótką interwencję na lotnisku w Europie, kiedy Brit zwrócił się do dwóch kalifornijskich dziewczyn rozmawiających i powiedział do nich, jakby miał prawo być tak zawiązanym w majtki „Czy musisz śpiewać każde pieprzone zdanie !?” W następnym rzędzie powiedziałem mu tylko „Tak!” a on wstał i zsunął się. Dziewczyny wyglądały na trochę zdziwione, nie sądzę, żeby do końca zrozumiały, co się stało, native speakerzy nie postrzegają swojej mowy jako osobliwej, nawet jeśli wiedzą, że mają regionalny akcent i jestem prawie pewien, że nie wiedzieli co miał na myśli ich napastnik.
A więc – oto „specyficzne” [ˌsːpɛ̆s.sɨ̆f̬.fɨːk], pierwsze dwie samogłoski mają długość około 60 milisekund, trzecia, która, jak widać, ma takie same formanty jak druga , jest ponad dwukrotnie dłuższa przy 130 ms. Ostateczne przystanki inne niż nosowe są publikowane w dialekcie
Tutaj jest „pacific” [pɑ̆ɐ̯s.sɨ̆f̬.fɨ̥ːːkː] (różne skali niż powyżej)
Tutaj, w szerszym dialekcie, pierwsza samogłoska jest jeszcze krótsza i wszystkie segmenty sylaby po-tonicznej są wydłużony, w tym zwolniony, lekko zasysany, / k /.
Podsumowując, jako „specific” [ˌsːpɛ̆s.sɨ̆f̬.fɨːk] lub [spɑ̆ɐ̯s.sɨ̆f̬.fɨ̥ːːkː] i „Pacific” jako [ˌpɐ̯̆ɑ̯s.sɨ̆f̬.fɨ̥ːk] lub [pɑ̆ɐ̯s.sɨ̆f̬.fɨ̥ːːkː].
Mam nadzieję, że trafiłem w to, co chciałeś, Joseph, dzięki za A2A i daj mi znać, jeśli masz więcej szczegółów, jak.
Odpowiedź
Różnica między wymową tych dwóch słów leży w pierwszej sylabie. Druga i trzecia sylaba są wymawiane tak samo w obu słowach.
„Specyficzne wymawia się jako„ spe ”(z krótkim„ e ”jak w„ łóżko ”)„ siff ”(rymuje się z„ riff ”) ) „Ick” (rymuje się z „sick”).
„Pacific” jest wymawiane „Pa” (krótkie „a” jak w „cat”) „siff” (jak wyżej) „ick” (jak powyżej).