Najlepsza odpowiedź
Sekundy są konwertowane na lata jako naturalna część natury wszechświata w odniesieniu do wariancji upływu czasu i natury przejściowej elektromagnetycznej ścieżki fotonów. Spójrzmy na naszą gwiazdę ciągu głównego, 332,946 mas Ziemi. Oznacza to, że jeśli nasz wskaźnik upływu czasu jest traktowany jako 1 na Ziemi jako nasza lokalna ramka, biorąc pod uwagę korektę czasu dla satelitów GPS znajdujących się w bardzo małej odległości, możemy zauważyć, że szybkość upływu czasu naszej gwiazdy jest drastycznie złożona. ponad 300 000: 1, ponieważ pole grawitonalne naszej gwiazdy jest ponad 300 000 razy silniejsze. Zgodnie z prawem odwrotnych kwadratów logika ta jest niezaprzeczalna.
Wydaje się, że nasi matematycy nie są zbyt wybitni w logice, widziałem wiele twierdzeń, że współczynnik przejścia w czasie naszej gwiazdy wynosi 0,0009\% różnica. Oczywiste jest, że problem z ich analizą polega na tym, że mogą zobaczyć gwiazdę, pozwalając, by ich uprzedzenia percepcyjne i poznawcze przeważyły nad racjonalnym myśleniem i logiczną dedukcją. Innymi słowy, patrzą, a następnie tworzą odpowiedź pasującą do obserwacji. Nie tak działa nauka… Wszelka dobra nauka jest wykonywana empirycznie, zaczynając od podstawowych lub korzeniowych koncepcji danego tematu badań. Oto jedna taka podstawowa koncepcja obserwacji.
Na tym diagramie widać jak obiektywna rzeczywistość i nasza subiektywna interpretacja mogą być dwiema bardzo różnymi rzeczami. Ponieważ wszystko, co widzimy, to błąd percepcyjny, nie ma sposobu, aby właściwie wyjaśnić to zjawisko w SR, nawet jeśli znaleźliśmy sposób, nadal jest to efekt grawitacyjny, który i tak unieważnia SR.
Pomyśl około zegara trzeciego i jego rozmiar linijki na drodze fotonu w porównaniu do ścieżki postrzeganego przebiegu. To właśnie ta desynchronizacja wyjaśnia naszą perspektywę utraty energii fotonów. W końcu ta sama amplituda energii może zajmować tylko tyle samo miejsca, jeśli jej linijka rośnie, maleje, a jeśli linijka się kurczy, to subiektywnie wzmacnia. Oczywiście obiektywnie jego energia w ogóle się nie zmienia, ponieważ nic we wszechświecie obiektywnie nie kurczy się ani nie rośnie z powodu teorii względności. Iluzja tego zjawiska wynika z naszej niezdolności do bezpośredniego obserwowania zmienności upływu czasu. Prowadząc do wszystkich nielokalnych obserwacji przedstawiających jedynie zniekształcenie obiektywnej rzeczywistości.
Podsumowując, GR i SR są w dużej mierze niekompletna i brakuje jej jednoczącej teorii, nad którą pracowałem od ponad dwóch dekad.
Nic nie mówi, że „to prawda” lepiej niż udowodnienie tego poprzez eksperymenty. Jestem bardzo pewny tego eksperymentu, ponieważ dołożyłem należytej staranności. W moich badaniach jest to jedyny możliwy wniosek, który wyjaśnia wszystkie niespójności w naszym obecnym modelu astrofizycznym.
Zasadniczo eksperyment jest prosty. Jeden obserwator na orbicie GPS jednocześnie obserwuje wizualnie zarówno lokalny zegar z nimi, jak i nielokalny zegar na powierzchni Ziemi. Oprzyrządowanie liczy się jako obserwator. Przewidywany wynik jest taki, że dwa zegary będą tykać dokładnie w tym samym tempie, niezależnie od tego, ile czasu minie. Wydaje się niemożliwe, gdy weźmie się pod uwagę ogólną teorię względności, prawda? Właściwie to nie uwzględniasz samej fali elektromagnetycznej i przejściowej natury fotonu. Fakt, że wszystkie obserwacje są obserwacjami lokalnymi, ponieważ foton musi przejść do ciebie w celu raportu. Powoduje to, że raport będzie w kontekście Twojej lokalnej linijki SI ramek i drugiej. Powoduje, że oba zegary tykają w różnym obiektywnym tempie w zależności od tego, który obserwator jesteś na diagramie. Tykając wolniej dla obserwatora związanego z Ziemią i szybciej dla obserwatora z orbity GPS. Chodzi o to, że żadna z obserwacji nie jest obiektywnym obrazem rzeczywistości, ponieważ obiektywnie oba zegary nie są zsynchronizowane i będą tykać z różnymi częstotliwościami w zależności od ich lokalnego potencjału grawitacyjnego.
Z tej teorii wynika również, że istnieje to idealna prędkość do podróży kosmicznych, a szybsza nie znaczy lepsza. Zawęziłem tę idealną prędkość do 30–60\% prędkości światła. Pozwala to na najbardziej korzystne czasowe zmiany w ramie. Jest dla mnie jasne, że jeśli chcemy sprawnych podróży międzygwiazdowych, wykorzystanie korzystnych aspektów czasowych będzie miało fundamentalne znaczenie.Minimalizując dylatację zależną od prędkości i wykorzystując efekt Casimira generowany między dwiema masywnymi gwiazdami, możemy znacznie skrócić czas podróży z ziemskiej perspektywy. Im dalej od siebie gwiazdy, tym lepiej dla nas. Naturalnie występujące międzygwiezdne szlaki żeglugowe, jeśli wolisz. Główny czynnik przyczyniający się do naszego postrzegania ekspansji przestrzennej i niespójności prezentowanej przez przesunięcie czerwony / niebieski.
„Prawda jest taka bezsporny. Złośliwość może go zaatakować, ignorancja może go wyszydzić, ale w końcu tak jest. ~ Winston Churchill
Odpowiedź
PYTANIE:
Jak przeliczyć sekundy na lata ?
ODPOWIEDŹ:
Odnośnie lat kalendarzowych:
Jeden zwykły (inny niż przestępny) rok zawiera 60 × 60 × 24 × 365 sekund = 31536000 sekund.
Jeden rok przestępny składa się z 60 × 60 × 24 × 366 sekund = 31622400 sekund.
W odniesieniu do lat astronomicznych:
1 rok słoneczny ma 365,2422 dni długości, co odpowiada 31556926,08 godzinom.
1 dzień gwiazdowy ma długość 365,256366 dni, co odpowiada 31558150.022 godzinom.
Aby więc zamienić sekundy na lata, wybierz interesujący Cię typ roku i podziel liczbę sekund przez liczbę sekund w tym roku.