Najlepsza odpowiedź
W mojej definicji naprawdę kochamy kogoś, jeśli szczęście ukochanej osoby staje się ważniejsze niż nasze własne . Gdybyśmy zrobili i dali cokolwiek, aby nasza ukochana osoba była szczęśliwa.
Oto przykład: Czas i miejsce to Węgry, rok 1956, w okresie rozkwitu tego kraju. Moja matka była wdową i nikt się nią nie przejmował. Mój mąż zdecydował się wyjechać z kraju. W zorganizowanych czasach nie byłoby to możliwe. Z ciężkim sercem i łzami w oczach poszliśmy pożegnać się z mamą. Uściskała mnie i powiedziała: „Twoje szczęście jest jedyną rzeczą, która się dla mnie liczy. Mam nadzieję, że będziesz szczęśliwy, gdziekolwiek się udasz ”.
Inny przykład: mój mąż był lekarzem. Bardzo się kochaliśmy. Pewnego dnia poprosiłem go, aby poszli razem, kiedy jedno z naszych żyć dobiegnie końca. Zgodził się. Nadszedł czas, kiedy zdał sobie sprawę, że umiera, ale nie wiedziałem. Najwyraźniej nie chciał, żebym z nim poszła. Powiedział mi, że chce i poszedł do szpitala, ponieważ nie czuł się komfortowo, aw szpitalu mógł uzyskać pomoc. (Na przykład podanie mu większej ilości tlenu). Więc poszedł do szpitala. Następnego dnia odwiedziliśmy go z naszą córką. Był bardzo zmęczony. Oczy miał zamknięte przez cały czas i nie reagował zbytnio. Pocałowaliśmy go na pożegnanie. Szepnął naszej córce, że leży na łożu śmierci. Nie słyszałem go. Już następnego ranka nie żył. Najwyraźniej nie chciał, żebym z nim poszła. Żałuję, że nie podjął takiej decyzji.
Odpowiedź
W mojej definicji używam rozdziału 13 z pierwszego listu apostoła Pawła do Koryntian:
„Jeśli Mówię językami ludzi lub aniołów, ale nie mam miłości, jestem tylko dźwięcznym gongiem lub brzęczącym cymbałem. Jeśli mam dar proroctwa i mogę zgłębić wszystkie tajemnice i wszelką wiedzę, i jeśli mam wiarę, która może przenosić góry, ale nie mam miłości, jestem niczym. Jeśli wszystko, co posiadam, oddaję biednym i oddam swoje ciało trudom, którym mogę się chlubić, ale nie mam miłości, nic nie zyskuję. Nie zazdrości, nie chwali się, nie jest dumny. Nie hańbi innych, nie szuka egoizmu, nie łatwo się gniewa, nie rejestruje krzywd. Miłość nie cieszy się zła, ale współweseli się z prawdą. Zawsze chroni, zawsze ufa, zawsze ma nadzieję, zawsze wytrwa.
Miłość nigdy nie zawodzi. Ale tam, gdzie są proroctwa, ustaną; gdzie są języki, zostaną uciszone; gdzie jest wiedza, przeminie. Po części bowiem wiemy, a po części prorokujemy, ale kiedy nadejdzie pełnia, to po części znika.
Kiedy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, myślałem jak dziecko, rozumowałem jak dziecko. Kiedy stałem się mężczyzną, zostawiłem za sobą drogi dzieciństwa. Na razie widzimy tylko odbicie jak w lustrze; wtedy zobaczymy twarzą w twarz. Teraz wiem częściowo; wtedy poznam w pełni, tak jak jestem w pełni znany.
A teraz pozostają te trzy: wiara, nadzieja i miłość. Ale największą z nich jest miłość ”.