Najlepsza odpowiedź
Krewni mają z Tobą powiązania genetyczne. Innymi słowy, jesteś spokrewniony na poziomie DNA. Są spokrewnieni krwią, a nie małżeństwem. Przykład
Twój ojciec i jego brat… oboje pobierają się… Twój tata i mama mają Ciebie i Twojego brata. Twój wujek ożenił się i ma dwóch synów.
Twój ojciec i jego brat są krewnymi
Twoja matka i brat twojego ojca są spokrewnieni przez małżeństwo.
Twój ojciec i żona twojego brata są spokrewnieni przez małżeństwo.
Żona twojego wujka jest spokrewniona z tobą i twoim bratem przez małżeństwo.
Twoja mama jest spokrewniona z twoim wujem i jego dziećmi przez małżeństwo.
Ty i twój brat jesteście spokrewnieni z dziećmi swoich wujków.
Odpowiedź
To świetne pytanie! W rzeczywistości jedno z lepszych pytań dotyczących transfuzji od dłuższego czasu. Krótka odpowiedź na twoje pytanie jest taka, że prawdopodobieństwo wystąpienia „choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi związanej z transfuzją” (TA-GvHD) jest wyższe, gdy otrzymujesz krew od krewnych. Wyjaśnienie, co to oznacza i dlaczego tak jest, jest nieco bardziej skomplikowane, ale proszę o cierpliwość.
Kiedy otrzymujesz transfuzję krwi od przypadkowego dawcy, zazwyczaj otrzymujesz skupione krwinki czerwone. Osocze krwi, płytki krwi i białe krwinki są usuwane tak często, jak to możliwe. Jednak niektóre z tych składników nadal pozostają w jednostce upakowanych ogniw. Te składniki stwarzają pewne ryzyko dla pacjenta i dlatego są eliminowane w jak największym stopniu. Jedno z tych zagrożeń wynika z białych krwinek dawcy (a dokładnie ich komórek T).
Komórki T są częścią układu odpornościowego naszego organizmu. Rozpoznają i atakują komórki, które są obce naszemu organizmowi. Kiedy otrzymasz transfuzję krwi. Dlatego komórki T dawcy rozpoznają komórki i tkanki jako obce. Pozostawione bez kontroli limfocyty T rozmnażają się (rozmnażają) i zaczną atakować i niszczyć Twoje ciało od wewnątrz. Nazywa się to „efektem przeszczepu przeciwko gospodarzowi”: przeszczep (krew dawcy) atakuje gospodarz (pacjent). Kiedy dzieje się to szczególnie w przypadku transfuzji, nazywamy to „związaną z transfuzją chorobą przeszczep przeciwko gospodarzowi” (TA-GvHD).
Na szczęście pacjent ma również komórki T. A pacjentów zwykle jest znacznie więcej niż dawcy. W krwiobiegu toczy się niewielka bitwa. Gdy pacjent ma zdrowy układ odpornościowy, jego komórki T z łatwością wygrywają tę bitwę.
Rysunek. Komórki T atakujące obcą komórkę.
Jednak gdy układ odpornościowy pacjenta jest osłabiony, na przykład w wyniku chemioterapii, tę bitwę mogą wygrać komórki T dawcy . W takim przypadku pacjent będzie cierpieć na TA-GvHD. Jest to bardzo poważne powikłanie o wysokiej śmiertelności. Nie ma na to skutecznego lekarstwa.
Wreszcie, gdy przetaczamy krew od bliskiego krewnego (pierwszego lub drugiego stopnia), krew dawcy może być tak podobna do krwi pacjenta, że układ odpornościowy nie rozpoznaje komórek T dawcy jako obcych. W takim przypadku nie będzie bitwy. Komórki T pacjenta są przyjazne dla komórek dawcy. Jednak limfocyty T dawcy nadal będą rozpoznawać tkankę pacjenta jako obcą i będą się namnażać i atakować bez wpływu. Może to prowadzić do TA-GvHD nawet u pacjentów ze zdrowym układem odpornościowym.
Jedynym sposobem na wyeliminowanie tego ryzyka jest napromieniowanie upakowanych komórek przed transfuzją promieniowaniem Gamma 25 Gy. To całkowicie zniszczy wszystkie komórki T dawcy. Jednak ta opcja jest droga, wymaga specjalistycznego sprzętu, a także uszkadza czerwone krwinki, co skutkuje mniej skuteczną transfuzją. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest nie przetaczanie krwi krewnych do drugiego stopnia, chyba że jest to absolutnie konieczne.
Więcej informacji: TA-GVHD, śmiertelna komplikacja Po transfuzji krwi od krewnego pierwszego stopnia
Źródło obrazu: Układ odpornościowy: choroby, zaburzenia i funkcja