Najlepsza odpowiedź
Nazwisko Paula lub Pawła występuje w Bengalu wśród bengalskich Kayasthów. Historyk Tej Ram Sharma wspomina, że nazwisko to jest „teraz ograniczone do Kayasthas of Bengal”, odnosząc się do imion braminów kończących się takimi nazwiskami Kayastha we wczesnych inskrypcjach z okresu Gupta.
Pal jest również używane jako nazwisko przez bengalskich hinduskich Potterów (Kumbhakars) i inne kasty, takie jak Teli, Subarnabanik i Sadgop.
Pardhi, społeczność myśliwych z Maharasztry jest również znana jako Pal.
Święty Gwalipa powiedział Suraj Senowi, władcy Gwalior, aby przyjął nazwisko Pal, które jest powszechne aż do osiemdziesięciu trzech potomków Suraj Sen.
Ahirowie w środkowych Indiach używają jako nazwiska Pal.
Naśladując dynastię Pal z Assam, Chutiya (wymawiana jako Sutia) również przyjęła nazwisko Pal.
Ponadto Pal było popularnym nazwiskiem wśród władców Parmar Radźputów w Garhwal.
Pal to nazwisko ludów Thakuri z Nepalu.
W Pendżabie i innych stanach Pal jest często używane jako drugie imię, po którym następuje Singh. [potrzebne źródło]
Władcy Kullu nosili nazwisko Pal do około 15 wieku naszej ery, które później zmienili na Singh
Bengalczycy
W Bengalu, za panowania Imperium Guptów począwszy od IV wieku naszej ery, kiedy po raz pierwszy miała miejsce systematyczna kolonizacja na dużą skalę przez aryjskich Kayasthów i braminów, Kayasthowie zostali sprowadzeni przez Guptów, aby pomóc w zarządzaniu sprawami państwowymi. w tym okresie Kayasthowie nie rozwinęli się w odrębną kasta, chociaż urząd Kayasthów (skrybów) został ustanowiony przed początkiem tego okresu, o czym świadczy współczesny smritis. Tej Ram Sharma, hinduski historyk, mówi, że
Imiona braminów występujące w naszych inskrypcjach czasami kończą się niebramińskimi cognomenami, takimi jak Bhatta, Datta i Kunda itp., Które są dostępne w inskrypcjach Bengalu. Nazwiska takie jak Datta, Dama, Palita, Pala, Kunda (Kundu), Dasa, Naga i Nandin są teraz ograniczone do Kayasthów z Bengalu, ale nie do braminów. Zauważając imiona bramińskie z dużą liczbą współczesnych bengalskich cognomens Kayastha w kilku wczesnych epigrafiach odkrytych w Bengalu, niektórzy uczeni zasugerowali, że w dzisiejszej społeczności Kayastha w Bengalu istnieje znaczny element bramiński. Pierwotnie zawody Kayasthy (pisarza) i Vaidyi (lekarza) nie były ograniczone i mogły być przestrzegane przez ludzi różnych varn, w tym braminów. Jest więc duże prawdopodobieństwo, że pewna liczba rodzin bramińskich została zmieszana z członkami innych varn, tworząc obecne wspólnoty Kayastha i Vaidya w Bengalu.
Andre Wink stwierdza
Abu al- Fazl opisuje tych królów (Pal Kings) jako Kayastha. W efekcie Bengal stał się krajem Kayasthów, rządzonym przez Kayasthów przez około 2000 lat. Jednak źródła sanskryckie, takie jak Rajtarangini, nie traktują jeszcze Kayasthy w żadnym sensie jako kasty, ale jako kategorię „urzędników” lub „skrybów”. Między piątym lub szóstym wiekiem (kiedy po raz pierwszy o nich słyszymy) a XI-XII wiekiem, jego składowymi elementami byli domniemani Kshatriyowie, a dla większości bramini, którzy albo zachowali swoją tożsamość kastową, albo zostali buddystami, kładąc świętą nić . Kayasthowie uzyskali aspekt kasty, być może pod rządami Senów.
Według Radheya Shyama Chourasii, indyjskiego historyka, Palasowie nie wyśledzili swojego pochodzenia do żadnego starożytnego bohatera. Dynastia jest tak nazywana, ponieważ imiona wszystkich królów miały zakończenie – Pala. Rodzina nie ma wybitnych przodków.
Zdaniem innego historyka Guptajita Pathaka, Palas z Kamarupa, który nosił to samo nazwisko co Palas z Bengalu i Bihar (Gaura i Magadha), „byli być może nie-aryjskiego pochodzenia „.
Kilku królów z dynastii Pala było buddystami.
Według płyty Khalimpur z Dharmapali, Gopala I, założyciel dynastii, był syn wojownika Vapyaty i wnuka wysoko wykształconego Dayitavishnu ”. W przeciwieństwie do innych współczesnych dynastii, Palas „nie rości sobie pretensji do pochodzenia od żadnej mitologicznej postaci ani epickiego bohatera”. Napis Kamauly Copper Plate sugeruje, że Palas nazywa siebie Kshatriyas należącymi do dynastii Solar. „Według Manjusree Mulakalpy, Gopala byłem śudrą i według Abula Fazla Palas byli Kayasthami”. W Ramacharita król Pala Rampala jest nazywany Kshatriya, ale później w tej samej książce Dharmapala jest opisany jako Samudrakula-dipa. Bagchi sugeruje, że „brak wzmianki o kastach może być powodem, dla którego Palasowie byli buddystami i nie mieli wspominać o ich kastach, takich jak rządzące dynastie bramińskie”, chociaż pełnili obowiązki i funkcje Kshatriyas przez około cztery wieki. / p>
Odpowiedź
Cóż, przeczytaj większość poprzednich odpowiedzi, ale dodam kilka szczegółów, więc zaczynamy.
Tak więc pierwszy Bengal, podobnie jak reszta Indii, był początkowo zamieszkany przez plemiona Australoidów, np. Onda ludzie. Zostali podporządkowani plemionom austronezyjskim m.in. Santhals, Wietnam, Khmer. Zostali podbici przez plemiona sinickie, np. Naga, a także odparty przez Drawidian. Ostatnim wjazdem do regionu Bengal byli Aryjczycy. Teraz wspomniałem o pewnych grupach etnicznych, do których ludzie mogą się odnosić, nie oznacza to, że mieszkali tu ludzie z takich grup etnicznych, ale bardziej, że żyli tu ludzie pokrewni z takich grup etnicznych. Np. Malto z Santhal Parganas są spokrewnieni z Drawidianami, którzy nadali nazwę Maldah dzielnicy w WB. Ponownie Santhalowie, austronezyjskie plemię spokrewnione z Wietnamczykami i Khmerami z Azji Wschodniej, żyją w Birbhum w WB i Santhal Parganas w Jharkhand. Australoidy prawie wymarły, gdy przybyli Aryjczycy. Aryjczycy nazwali region Bengalem. Który wywodzi się z BONGA + AL. BONGA to słowo Santhal oznaczające Boga Słońca (właściwie Santhalis odnosi się do Boga jako Bonga, nawet do dziś), a AL, co oznacza granicę lub granicę. Dzieje się tak, ponieważ Bengal od zarania dziejów był zawsze podzielony. Zachodnia aryjska połowa i wschodnia część sinicka, podzielone przez Brahmaputrę i Meghnę.
Teraz zasięg Aryavarty był dotychczas lewy brzeg Padmy. Wschodni brzeg został zdobyty przez Aryjczyków aż do Maurejczyków. Po czym buddyzm został wprowadzony do regionu. Obie części Bengalu mówiły tym samym językiem i wyznawały tę samą religię, mimo że różniły się od siebie rasowo.
Aryjskie ziemie Zachodniego Bengalu kwitły, nawet o czym donoszono o tym greckim podróżnikom. Tamralipta lub Tamluk w Południowym Bengalu był głównym portem handlowym Indii, a artefakty z Magadhan znaleziono w Malezji. Wpływ morski Magadhan oparty na Tamralipcie został zakwestionowany tylko przez Tamilów, których wszyscy znamy, rozszerzyli się na Indonezję.
Najciekawsze Faktem dotyczącym Bengalu jest, że głównym pochodzeniem etnicznym Sri Lanki jest buddyjski Singhali. Singhali jest pochodzenia wschodnioaryjskiego, ale tamilski bastion kultury drawidyjskiej leży na północ od niego. Jak więc Aryavarta tam dotarła?
Odpowiedź jest owiana legendą. Legenda tak mówi, że księżniczka Magadhan została porwana przez watażkę imieniem Singha. Singha zabrał ją do swojego fortu zwanego Singhagarh lub Singur we współczesnej dzielnicy Hughli w WB. Singha miał syna księżniczki Singhabahu, która wyruszyła na morską przygodę. Dotarłszy do wybrzeża Lanki, współczuł miejscowemu, który skarżył się, że jest prześladowany przez miejscowego władcę. Singhabahu starł się z władcą, pokonał ich i tak narodziło się pochodzenie Singhali. Drawidanie byli w większości Shaivite, podczas gdy ludzie z Magadhanu byli w tym czasie w większości buddystami. Singhalis są zagorzałymi buddystami.
Jeśli porównasz to z Ramajaną, Rama, książę aryjski, wkroczył na Lankę, pokonał lokalnego króla, który najprawdopodobniej był Drawidianem i ustanowił nową zasadę uwalniającą wielu niewolników.
Po III wieku, kiedy odrodził się hinduizm, zachodnia część przeszła na hinduizm, ale Wschód pozostał w dużej mierze buddyjski. W rzeczywistości chwalebna era Guptów, kiedy Indie kontrolowały 80\% światowego PKB w IV n.e., pochodziła z regionu Dinajpur w Bengalu. Do IX wieku język magadański podzielił się na wiele kolejnych języków, takich jak odija, bengalski, asamski, Maithili i Bhojpuri.
W X wieku, kiedy Pala doszedł do władzy, zbudowali większość klasztorów buddyjskich na zachodzie, aby zachęcić do konwersji, takich jak Odantpuri i Vikramshila. Oba zostały zniszczone przez tureckich Ghazis.
W 1200-ach, kiedy Bengal został opanowany przez tureckich najeźdźców. Zachodni Bengal hinduistyczny kontynuował walkę partyzancką. Ale spokojny buddyjski wschód został wyrwany z korzeniami i nawrócony mieczem. Wschód został zmuszony do zapomnienia o swoim wspaniałym buddyjskim dziedzictwie, które zrodziło takich uczonych jak Atish Dipankar, który wprowadził buddyzm we współczesnym Xinjiang w Azji Środkowej, również wykorzenionym przez Turków. Wiele plemion tybetańskich, takich jak Koch, Bodo i Tipperan, osiedliło się w regionie Bengalu, byli bardziej zaciekli niż ich aryjscy odpowiednicy, gdy odepchnęli Turków i założyli niezależne księstwa na obrzeżach Bengalu.
Brytyjczycy doszedł do władzy, Bengal został zredukowany do słabej, słabej rasy, która zapomniała o swojej chwalebnej historii odwagi i mądrości, która trwa do dziś.
Źródła:
Jak Wschodni Bengal stał się muzułmaninem Od buddyjskiego Bengalu Wschodniego po islamski Bangladesz
Migracja austroazjatycka do Indii Języki austroazjatyckie – Wikipedia
Populacja drawidyjska w Indiach Wschodnich
Indyjska migracja Indoeuropejczyków lub Aryjczyków do Indii Migracja indo-aryjska – Wikipedia
Zobacz etymologię syngaleskiego Syngalezów – Wikipedia
Genetyczne pochodzenie syngaleski https://en.m.wikipedia.org/wiki/Genetic\_studies\_on\_Sinhalese
Hinduskie królestwa w średniowiecznym Bengalu