Najlepsza odpowiedź
Zwróciłbym mniej uwagi jak to się nazywa niż to, co go wyzwala. W bilansie możesz zobaczyć X USD dla rozrachunków z odbiorcami z przyległym dodatkiem na nieściągalne długi. Odliczenie to jest zwykle oparte na doświadczeniu firmy, zgodnie z którym pewien procent ich należności będzie nieściągalny. W rachunku zysków i strat kwota sprzedaży brutto jest zwykle wykazywana bez rozróżnienia między sprzedażą gotówkową i kredytową, ale pewna część sprzedaży kredytowej zostanie wykazana jako szacowany koszt nieściągalnych należności.
Rezerwa jest zwykle na podstawie informacji, np. konkretny klient może niedotrzymać zobowiązań, ogłosił upadłość lub w inny sposób wskazał, że nie zapłaci. Sposób, w jaki przedstawia się to w sprawozdaniu finansowym, może się różnić. Należności zostaną zmniejszone w bilansie, podobnie jak odpowiednie odpisy na nieściągalne długi. Kwota zgłaszana jako koszt nieściągalnego długu w rachunku zysków i strat będzie zależeć od tego, jak określone zdarzenie wpłynie na to, co zostało już zarejestrowane jako szacowany koszt nieściągalnego długu, gdy pierwotne zapisy księgowe dotyczyły należności i odpisów na złe długi. Jeśli kwoty są istotne, w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego powinno być wyjaśnienie.
Jest to trochę nie na temat, ale ilustruje różnicę między księgowym a księgowym. Księgowy rejestruje sprzedaż, należności, płatności itp. Na bieżąco. Księgowy okresowo ocenia należności, aby określić odpowiednią kwotę, aby uwzględnić nieściągalne długi. W przypadku pożyczek zabezpieczonych zakupioną nieruchomością i pożyczek niezabezpieczonych mogą obowiązywać różne wartości procentowe. Koszt nieściągalnego długu musi być oparty na podobnej analizie, ponieważ na przykład upadły dłużnik może nadal mieć wystarczającą ilość aktywów, aby spłacić część zaległej kwoty.
Zgaduję, ale podejrzewam, że termin „rezerwa ”Jest często używany do rozróżnienia kwot wprowadzonych przez księgowego od kwot wprowadzonych przez księgowego po przeanalizowaniu zapisów księgowych. Innym sposobem myślenia o tym jest to, że rezerwa pokazuje aktualną kwotę w dolarach na podstawie szacunków przyszłych wydarzeń lub tego, ile z tych jaj w koszyku prawdopodobnie wykluje się z kurczaków.
Odpowiedź
odpis na nieściągalne długi jest kontem bilansowym i kontem należności. Konto Contra oznacza redukcję do.
Przykład: Łącznie mam 100 milionów dolarów należności brutto. Na dzień bilansowy oceniam ściągalność i dochodzę do wniosku, że 5\% moich wszystkich należności ulegnie zniszczeniu. Mój „odpis na nieściągalne długi” wyniesie 5 milionów dolarów, co daje 95 milionów dolarów (100 milionów dolarów brutto minus 5 milionów dolarów).
Złe koszt długów natomiast jest kontem siostrzanym przeznaczonym na spłatę złych długów. Jest to wydatek „okresu”, który jest rejestrowany w rachunku zysków i strat zamiast w bilansie. Jest odejmowany wraz ze wszystkimi innymi wydatkami na koniec każdego miesiąca, kwartału lub roku sprawozdawczego.
Na koniec roku wszystkie konta wydatków, w tym wydatki na złe długi, są zerowane. Odpis na złe długi nigdy nie jest resetowany i zawsze odzwierciedla czynnik nieściągalności związany z otwartymi należnościami.
Nigdy nie spotkałem się z konkretnym terminem „rezerwa na straty kredytowe”, który wydaje się być terminem specyficznym dla branży . Biorąc pod uwagę sformułowanie, wydaje się, że jest to równoważna terminologia branżowa „ulgi na złe długi”.
Mam nadzieję, że to pomoże.