Najlepsza odpowiedź
Na podstawie obserwacji dotyczących wielkości pozycji i równoważenia ryzyka między ekspozycjami swapowymi i UST, PV01 a DV01 zwykle różnią się znacznie na stronie SWPM Bloomberga w sektorach od 1 do 2 lat.
Wygrzebałem prezentację CME, na którą natknąłem się jakiś czas temu. >
PV01 to zmiana wartości rynkowej w wyniku przebicia stopy kuponu o 1 pb, podczas gdy DV01 to zmiana wartości rynkowej przy równoległym przesunięciu krzywej dochodowości o 1 pb „
W w praktyce zwykle PV01 i DV01 zbiegają się dalej od krzywej i ma to niewielki wpływ na różnicowe PV01 i DV01 w tych sektorach.
Prezentacja CME: Dostarczalna Kontrakty terminowe swap – ceny i analiza w Bloomberg – uwaga: strona SWPM uległa znacznym zmianom od 2012 roku, ale matematyka obligacji powinna pozostać niezmieniona.
Odpowiedź
To byłoby ekstremalne bardzo nietypowe dla obligacji, które mają wiele różnych rentowności do wykupu, ale przychodzi mi do głowy kilka (zarówno skrajnie nieprawdopodobnych, jak i egzotycznych) scenariuszy.
Obligacja może mieć wiele terminów zapadalności. Na przykład, uwarunkowane niektórymi zobowiązaniami, zgodnie z następującymi liniami: jeśli jakiś fundamentalny wskaźnik w bilansie kiedykolwiek spadnie poniżej pewnego progu przed datą1, wówczas obligacja musi zostać spłacona w dniu1, w przeciwnym razie obligacja może zostać spłacona w późniejszym terminie2. W takim przypadku można by obliczyć dotychczasowe YTM1 i dotychczas2 oraz rozważyć prawdopodobieństwo ich realizacji. Można by nazwać ten przepis obowiązkowym wezwaniem i nazwać dotychczasowy zysk1 yield-to-call (YTC). Ale tak długo, jak dokumentacja obligacji określa wiele dat jako „terminy zapadalności”, dochody w tych datach są YTM (jeśli jest to tylko obligacja płatna na żądanie, data wykupu nie jest „datą zapadalności”, a rentowność takiej data nie jest „YTM”, chociaż może być bardzo przydatna.
Inny przykład: egzotyczna obligacja może wymagać od posiadacza obligacji wypłaty dodatkowych płatności na rzecz emitenta. Rentowność (wewnętrzna stopa zwrotu) jest rozwiązaniem pewnego wielomianu.Zgodnie z twierdzeniem Kartezjusza (a nie „całujących kół”) liczba różnych rozwiązań jest równa liczbie zmian kierunku (znaku). W zdecydowanej większości obligacji przepływy pieniężne zmieniają kierunek tylko raz. Najpierw obligatariusz płaci za obligację, a następnie emitent obligacji płaci kupony i kwotę główną posiadaczowi obligacji. Ale jeśli posiadacz obligacji zapłaci za obligację, otrzyma kupony, wypłaci więcej pieniędzy wiążącemu się emitentowi, a następnie otrzyma płatność ponownie, wówczas zysk, który wyjaśnia te przepływy pieniężne, nie jest już unikalny. Różne wartości wewnętrznej stopy zwrotu mogą wyjaśniać te same przepływy pieniężne, których kierunek zmienia się wielokrotnie.
Aby jeszcze raz podkreślić, byłyby to bardzo egzotyczne instrumenty, których prawdopodobnie nigdy nie spotkasz.
Jeśli obligacja ma niewykonanie zobowiązania / jest zagrożona / znajduje się w trudnej sytuacji, jest przedmiotem obrotu po cenie, to pierwotna data zapadalności nie jest zdarzeniem. Jest to przydatne do identyfikacji konkretnej obligacji, ale jeśli nikt nie oczekuje, że obligacja zostanie spłacona w tym dniu, obliczenie zysku do tego dnia jest bez znaczenia i wprowadza w błąd.