Najlepsza odpowiedź
Dziękuję za zadanie pytania, umożliwiło to interesujące badanie!
Tora odnosi się w szczególny sposób do pierwszych pięciu ksiąg Biblii hebrajskiej: Bereszit, Szemot, Wajikra, Bemidbar i Dewarim, które odpowiadają greckim / chrześcijańskim imionom Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers i Deuteronomy. Te książki zawierają zwięzłą historię Izraela przed sędziami, ale większość materiału jest poświęcona Prawu Mojżesza. Czasami Tora może odnosić się do prawa pisanego i ustnego. Hebrajskie słowo towrah oznacza „pouczenie, kierownictwo, prawo”.
Pięcioksiąg to grecki, a zatem zazwyczaj chrześcijański sposób odnoszący się do tych pierwszych pięciu ksiąg. W języku greckim „Penta” oznacza „pięć”, a „teuchos” oznacza „książka, etui [na książki]”. Gdy pisma te były sporządzane na zwojach, prawdopodobnie istniało więcej niż jeden zwój. Aby zachować porządek, zwoje trzymali w skrzynkach; tak więc pięć przypadków na Pięcioksiąg. Słowo to zwykle nie zawiera ustnego Prawa hebrajskiego, ponieważ tradycja ustna nie obejmowała chrześcijaństwa.
Tanach jest najbardziej interesującym z tych trzech terminów. Poddam się bardziej świadomym komentarzom każdego Żyda, ale w moich raczej krótkich badaniach rozumiem, że Tanach odnosi się do całej Biblii hebrajskiej. Słowo Tanakh jest akronimem dla T orah, N evi „im i K etuvim, co oznacza odpowiednio Prawo, Prorocy i Pisma. Te trzy kategorie obejmują wszystkie księgi Biblii hebrajskiej. Tora obejmuje pięć ksiąg Mojżesza, jak omówiono powyżej „Nevi” im obejmuje dwie podgrupy: byłych proroków (Jozuego, sędziów, Samuela i królów) i ostatnich proroków (Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel i 12 mniejszych proroków); Ketuvim obejmuje resztę w następujących podgrupach: księgi poetyckie (Psalmy, Przysłów, Hioba), Hamesh Megillot (pięć zwojów, w tym Pieśń nad pieśniami, Rut, Lamentacje, Kaznodziei i Estera) oraz trzy inne książki (Daneil, Ezdrasz / Nehemiasz i Kroniki).
Odpowiedź
Tanach jest akronimem Tory, Nevi „im i Kethuvim. Hebrajski tak naprawdę nie ma samogłosek; przynajmniej nie tak jak angielski, więc pisząc Tanach po hebrajsku, słowo to ma tylko 3 litery – pierwsze litery Tory, Nevi „im i Kethuvim: תנ״ך (״ oznacza po prostu, że słowo to jest akronimem , i nie jest listem.) Tora w tym kontekście (więcej na ten temat później) jest często określana jako 5 ksiąg Mojżesza, Nevi „im jest tłumaczone jako Zyski, a Kethuvim jest tłumaczone jako Pisma. Jak zauważyli inni, Tanach można z grubsza przetłumaczyć jako Biblię hebrajską, ale niekoniecznie jest to równoznaczne ze Starym Testamentem Biblii Chrześcijańskiej – zarówno dlatego, że tłumaczenia i rozumienie tekstów różnią się (często znacznie), a także dlatego, że istnieją książki zawarte w chrześcijańskim Starym Testamencie (w zależności od wersji / religii), które nie pojawiają się w Tanach (np. 1 i 2 Machabejska).
Pięcioksiąg to greckie słowo ogólnie odnoszące się do tekstu spisanej Tory lub pierwszych pięciu ksiąg Tanach.
Tora jest trochę trudniejsza do zdefiniowania. W swoim najwęższym sensie może odnosić się do spisanego tekstu pięciu ksiąg Mojżesza (tj. Pierwszych pięciu ksiąg Tanach omówionych powyżej). Jest to często określane jako Humasz (pochodne hebrajskiego słowa pięć lub piąta), termin najczęściej używany w odniesieniu do wersji drukowanej w formie książki ze stronami. Pisana Tora w tym sensie jest często określana jako Sefer Tora (dosł. Księga Tory), gdy ma postać zwoju. W warunkach liturgicznych Sefer Tora jest zapisywana odręcznie na długim arkuszu pergaminu (w rzeczywistości wiele kawałków zszytych ze sobą pergaminu) i oprawiona na dwóch końcach drewnianymi glinami (przynajmniej we wschodniej tradycji żydowskiej – w tradycji zachodnioeuropejskiej , często jest oprawiony w bardziej rozbudowaną skrzynkę).
W bardziej ogólnym sensie, Tora często może odnosić się do żydowskiego prawa religijnego i cywilnego oraz nauk przekazanych przez Mojżesza, zarówno pisemnych, jak i ustnych. Wiele z tego wywodzi się ze spisanych ksiąg Mojżesza (tj. Spisanej Tory opisanej powyżej). Jednak wiele / większość tradycji żydowskich uważa, że oprócz ksiąg pisanych, Mojżesz otrzymał również nauki ustne i interpretacje, które są równie ważne (i boskie) jak pisma. Uważa się, że ustna Tora była przekazywana ustnie od czasów Mojżesza, ale ostatecznie została spisana po zniszczeniu Drugiej Świątyni w 70 roku n.e., głównie w Talmudzie i jego źródłach, a później skodyfikowana i przeanalizowana (np. dzieło z lat sześćdziesiątych XVI wieku zwane Shulchan Aruch).
W jeszcze szerszym sensie Tora obejmuje całe tradycyjne żydowskie prawo, nauki, wiedzę i tradycję. Obejmuje to rabiniczne interpretacje żydowskiego prawa i zwyczajów, stosowane w nowych / różnych epokach i miejscach.Na przykład spisana Tora opisuje określone ptaki, które są koszerne, ale nie podaje ogólnej metody określania, czy nowo odkryty ptak jest koszerny. Talmud dostarcza dodatkowych wskazówek, ale w czasach / miejscach Mojżesza i rabinów Talmudu indyk był zupełnie nieznany. Jednak bardziej nowoczesne żydowskie autorytety religijne prawie (choć nie całkowicie) powszechnie uznają indyki za koszerne. Ta determinacja, a nawet leżąca u jej podstaw analiza, rozumowanie i debata byłyby uważane za część zbioru Tory w tym szerszym znaczeniu.