Najlepsza odpowiedź
Słyszałem tylko wykształconych ludzi (np. Mój były nauczyciel łaciny, znajomi, którzy się uczyli Łacina na uniwersytecie, historycy zajmujący się filmami dokumentalnymi) wymawiają imię „PLIN-ee” (akcent na pierwszej sylabie). Mówiąc, że prawie wszyscy, nawet osoby znające łacinę, zwykle wymawiają „Cezar” jako „Zer-WID”, „KAI-sar” byłoby bliższe prawdziwej wymowie łacińskiej! Jednak anglicyzacja jest nieunikniona, gdy słowo staje się wystarczająco powszechne.
Jeśli ktoś chce być bardzo poprawny w odniesieniu do oryginalnej wymowy tego słowa w Klasyczna łacina, możemy wziąć pod uwagę nomen Pliniusza (starszego lub młodszego). Na przykład jego pełne imię i nazwisko brzmiało „Gaius Plinius Secundus”. W tym przypadku, o ile wiem, można by wymówić nomen „plin-EE-uss”. Jest to dość podobne do sugerowanej powyżej poprawnej wymowy, tyle że bez „nas” i akcentowania innej sylaby. (Być może porównaj z Pompejuszem Wielkim.)
Odpowiedź
Alex Regueiro wie, o czym mówi. Weź to od profesora klasyków. Standardowa wymowa akademicka rymuje się z tinny . Nie powinno, ale tak jest, tak jak imiona historyka Liwiusza i poety Owidiusza są wymawiane tak, jakby były pisane Livvy i Ovvid. Dlaczego? Cóż, musimy podziękować Anglikom, którzy znali łacinę i Rzymian na długo przed powstaniem Harvardu w koloniach i byli winowajcami, którzy zmienili łacinę Plīnius (które Rzymianie wymawiali PLEE-nee-oos) i Līvius (LEE-wee-oos) i Ovidius (oh-WEE-dee-oos).